Tekst: Daan van den Berg; Foto: Sportfoto

Van Baarle kan terugkijken op een mooi voorjaar met een zesde plaats in de Ronde van Vlaanderen als hoogtepunt. In 2015 startte Van Baarle voor het eerst in de Tour en werd hij zestiende in de openingstijdrit in Utrecht. "Zo'n Tour levert een hoop stress op, maar was wel erg genieten. Dit jaar zal de start rustiger verlopen met een start in Frankrijk.” Aan het begin van dit seizoen hoefde de Tour voor Van Baarle niet perse opgenomen te zien in zijn programma, maar nu het evenement steeds dichterbij komt wil hij maar al te graag rijden. Ondanks zijn voorselectie en zijn selectie voor de Dauphiné, is het nog niet helemaal zeker dat hij mee mag naar de grote ronde. "Als je geen Giro rijdt, zit je natuurlijk al snel in een voorselectie, maar ik ga er alles aan doen om mij optimaal voor te bereiden. Na de Dauphiné ga ik op hoogtestage om in ieder geval top fit aan de maand juli te beginnen."Voor Van Baarle is een hoogtestage een nieuwe ervaring, maar hij kijkt er zeker naar uit. “Ik ben benieuwd, het zorgt er ongetwijfeld voor dat ik optimaal aan de start van de Tour sta, en dat de ploeg mij op hoogtestage stuurt is natuurlijk wel een goed teken met het oog op de Tour.” 

Tevreden over Vlaanderen

Voordat het zover is, heeft Van Baarle tijd om terug te blikken op zijn voorjaar. En dat doet hij met gemengde gevoelens. "Ja, ik ben zeker tevreden met de 6e plek in de Ronde van Vlaanderen, maar van de koersen zoals Gent-Wevelgem en de E3 prijs had ik zeker wel meer verwacht." Het doel voor dit voorjaar was duidelijk, een korte klassering in de E3 Prijs en vertrouwen op doen in de Ronde van Vlaanderen. Voor de E3-prijs was Van Baarle de vooruit geschoven kopman, maar stelde hij met een 19e plaats toch wel teleur. "Misschien juist daarom, er was toch enige druk als je als kopman een Worldtour wedstrijd start." Na de E3-Prijs was Van Baarle het even zat en moest hij zijn zinnen verzetten. Dat lukte, omdat hij samen met Lennard Hofstede (Rabobank Development Team) druk aan het verhuizen was. De twee Zuid-Hollanders reden samen bij het RDT.

Van de Randstad naar de Utrechtse Heuvelrug

Samen met de kersverse winnaar van de Rhône Alpes Isère Tour woont hij alweer een tijdje op de Utrechtse Heuvelrug. “Ik kwam hier een keer trainen en ik was meteen verkocht. Je kan hier prima trainen en zeker voor klassieker renners zijn hier genoeg heuveltjes.” Terwijl Van Baarle en Hofstede in Veenendaal neerstreken, vertrokken steeds meer Nederlandse profs naar Spanje en andere zuidelijke bestemingen, volgens Van Baarle is dat een logische keuze “Als klassementsrenner is het goed om in de buurt van veel klimmetjes te wonen, als renner voor het klassiekerwerk kan je prima op de Utrechtse Heuvelrug wonen. Er zijn genoeg mooie heuvels en je bent ook zo op de Posbank”. Dylan van Baarle rijdt bij een van de meest internationale ploegen en het zal niet uniek zijn als hij naar Spanje zou uitwijken. “Voorlopig nog niet, ik vind Nederland gewoon erg fijn. Het voelt toch telkens weer als thuiskomen en vooral in de periode van mijn wedstrijden, de klassiekers, is het erg handig.” Daar waar een hoop ploeggenoten tijdens het voorjaar in een hotel in België bivakkeren, kan Van Baarle tussen de koersen mooi naar huis gaan. “Dat zorgt er voor mij voor dat ik elke wedstrijd weer fris kan beginnen. Mocht het een keer tegen zitten, blijf je niet in dat gevoel hangen als je er constant mee bezig bent.”  Van Baarle geeft een aantal keer aan dat hij zich echt een klassieker-renner voelt. “Zeker dit voorjaar besefte ik dat ik bij de klassieke renners hoor.” De zesde plaats in de Ronde van Vlaanderen betekende definitief de doorbraak van de 24-jarige renner. “Ik voel me niet alleen een klassieker renner, zo wordt ook gezien door de andere renners. Er is gewoon een vaste groep renners die je in de klassiekers tegen komt.” Niet alleen in de klassieker schept het een band, ook in andere koersen komen de klassieker-renners elkaar vaak tegen. “Ja, dat maakt het ook wel speciaal, dat je dan samen met ander klassieke renners zit af te zien in de bergritten in een grote ronde.”  

Korte etappekoersen

In de toekomst hoopt Van Baarle naast de klassiekers ook het kortere rondewerk goed te kunnen verteren. “Zo’n renner als Geraint Thomas van SKY, dat is wel echt een type coureur die presteert op het terrein dat mij ook zou moeten liggen.” Die conclusie trekt Van Baarle vooral uit zijn gevoel en zijn trainingswaardes. “Van de hele korte inspanningen moet ik het niet hebben, eigenlijk moet zelfs Parijs-Roubaix mij ook veel beter liggen dan de Ronde van Vlaanderen.” Dat er nog progressie in zit weet Van Baarle zeker. “Er zijn nog genoeg vlakken waarop ik kan verbeteren." Ook heeft Van Baarle voor dit seizoen zijn trainingen aangepast. “Ik word nu getraind vanuit de ploeg en de nieuwe manier van trainen zorgt weer voor andere inzichten.” 

Verbeteren op de tijdrit

Afgelopen maand heeft Van Baarle op de baan in Alkmaar gewerkt aan zijn houding op de tijdritfiets. “Ik voelde dat ik daar nog winst kon  behalen en uit de testen die ik op de baan gedaan heb bleek dat ook.” Zo’n test geeft niet alleen de exacte waardes van verbetering, maar zorgt ook voor het vergroten van de motivatie. “Tijdens de testen bleek ik door een andere positie harder te kunnen rijden, en ik kan niet wachten om dat in koers te gaan doen.” Zijn eerste echte kans daarvoor komt wat hem betreft in de Tour van dit jaar. Zijn planning laat het niet toe om deel te nemen aan het NK Tijdrijden omdat Van Baarle dan op hoogtestage is. 

Ploeg

Het contract bij Cannondale Pro Cycling loopt nog tot en met 2017 en het zou Van Baarle niets verbazen, mocht hij daarna nogmaals voor deze ploeg kiezen “De variatie in de ploeg spreekt mij ontzettend aan, veel verschillende renners uit alle delen van de wereld.” Zijn favoriete ploeggenoot komt wel uit Nederland:  Sebastiaan Langeveld is een belangrijke steunpilaar voor Van Baarle. “We liggen meestal samen op de hotelkamer, en in het klassieke seizoen is hij de ideale wegkapitein. Zijn ervaring gebruikt hij om de lijnen uit te zetten in de koers.”

Foto: © Sportfoto