De Vlaamse Ardennen, het moge een term zijn die de lezer mogelijk de wenkbrauwen doet fronsen, maar wat blijkt, het is een verzinsel van de Vlaamse schrijver Omar Wattez. Hij beschreef in 1889 de regio die zo bekend zou worden vanwege de wielersport als volgt: 'o, mijn schoon land, met uw wijde horizonten; langs veldwegeltjes die klimmen en dalen' en noemde het het de Vlaamse Ardennen.

Die klimmen en dalen, veelvuldig voorzien van de bekende kasseien, ben ik gaan befietsen. En, zonder vooraf teveel te willen verklappen, dat is afzien, maar ook erg 'schoon', als fietser wordt je steeds weer verrast door prachtige vergezichten. Met twee vertegenwoordigers van het Vlaamse Bureau voor Toerisme, wielerliefhebbers in hart en nieren en een aantal vertegenwoordigers van de Nederlandse pers fietsten we de blauwe route, het volledig gepijlde zwaarste deel van de Ronde van Vlaanderen.

Video Oude Kwaremont

De Oude Kwaremont

"Bij het naderen van de Kwaremont gaat er een siddering door de karavaan, als een reusachtig monster dat zich verheft" zei een onbekend gebleven renner ooit. Willem Van Wijnendaele, zoon van journalist Karel, sportjournalist en stichter van de Vlaamse Hoogmis, stuurde ooit een schietgebed naar de hemel. "Oh lieve heer, als ik U iets vragen mag, zorg dat alstublieft dat de Kwaremont nooit geasfalteerd zal worden en dat deze Oostvlaamse Berg, zolang de Ronde van Vlaanderen wordt verreden, mag blijven liggen in het nabije verleden. Ons Heer, laat de Ronde de Ronde blijven..."

Deze dag bedwing ik achtereenvolgens de Oude Kwaremont, de nieuwe Kwaremont én de vloeibare Kwaremont. Als eerste de Oude Kwaremont, voorzien van de meest verschrikkelijke kasseitjes die te vinden zijn. Dat is tijdens de E3 Prijs af te lezen aan de gepijnigde koppen van de renners die passeren. De klim heeft het peloton uiteengeslagen en plukjes renners zwoegen omhoog, Fabian Cancellara, in de achtervolging na materiaalpech, vertrekt zijn gezichtsspieren nog het meest, hij is dan ook bezig om 3 minuten achterstand in te halen. Zelf vind ik achteraf deze klim nog wel redelijk te doen, maar als ik de geluidsopnamen terug luister die ik maakte aan de top blijkt het toch anders te zijn. Ik hoor mezelf met hijgende stem roepen dat het "een klotenklim, erg steil en glad" is. Bovenop is het Kwaremont bier te koop, maar ik laat deze heerlijkheid nog even staan, de Koppenberg wacht tenslotte. 

Ronde van Vlaanderenstraat

Voordat de gevreesde Koppenberg beklommen moet worden is het tijd voor de Ronde van Vlaanderenstraat, een 1,2 kilometer stuk betonweg dat speciaal voor de 100e Ronde is opgeknapt. Je fietst er over de namen van de winnaars, langs het monument voor Karel Van Wijnendaele. Ik stap in ieder geval even af bij dit monument, een eerbetoon is passend, maar ik wil ook vooral de kasseien met de winnaars van de Hoogmis bekijken. Ik zoek en vind de stenen van Wim van Est. Jo de Roo, Cees Bal, Hennie Kuiper, Jan Raas, Johan Lammerts en Adrie van der Poel. En van de renner die al vaker won en nog wel eens hoge ogen kan gaan gooien, de man met de meest vertrokken grimas op de Oude Kwaremont, Cancellara. Voor de fietser met honger of dorst is hier een van de ultieme cafés van de regio gevestigd, D'Oude Hoeve.  

De Koppenberg

"De Koppenberg, dat is een tribune van narren en sensatiezoekers" zou Bernard Hinault zeggen over deze klim. Zelf concludeer ik dat je beter tractorbanden op de fiets kan zetten om fatsoenlijk boven te komen, een conclusie die nog eens benadrukt wordt door het verkeersbord bovenaan de Koppenberg; "alleen toegankelijk voor landbouwvoertuigen". Waarschijnlijk wordt hier de wedstrijd vervalst, de kasseien van deze berg die sowieso enorm moeilijk te beklimmen is, zijn ingesmeerd met groene zeep. Hoever ik ook in mijn zadel blijf zitten, hoever ik de kont ook naar achter gooi, met geen mogelijkheid blijf ik op de fiets. Mijn achterwiel glijdt weg, verliest alle grip en ik moet afstappen in het spoor van de grote mannen. Het mag duidelijk zijn, de Koppenberg is klaar voor de Hoogmis. De afgelopen maanden hebben de kasseien heerlijk liggen wachten op de renners. Nu zijn ze volledig verzadigd en wakker, klaarwakker!

Natuurlijk, ik ben geen prof, ik beschik niet over een speciaal voor de gelegenheid aangepaste fiets, met extra brede bandjes, de spanning wetenschappelijk berekend, nee ik moet omhoog op een gehuurde fiets, met bandjes van een mij onbekend merk en met een bandenspanning waar ik geen uitspraak over durf te doen. En waar ik ook pas uren later een zuchtje wind uit durf te laten lopen. "Vaak ben je te bange" bericht een prof na afloop, als hij hoort van mijn wandeltocht. Dat kan zo zijn, maar voorlopig ben ik een lachwekkend wezen, die met onhandige wegglijdende stappen zijn tweewieler meezeult omhoog. Alleen door de klikpedalen diep weg te drukken in de modder aan de rand van de weg is nog enig houvast te vinden. Ik vindt enige toost als ik ook de ervaren mannen van @Cyclinginflanders onderuit zie gaan en het geeft me moed om na het steilste stuk weer op de fiets te krabbelen en al hobbelend naar boven te fietsen.

Steenbeekdries video

Na een afdaling over spiegelgladde betonplaten (pas op!) geurt het plots weer naar natte klei, we zitten tussen omgeploegde aardappelvelden. Dikke, diepe voren in de vettige aarde, volverzadigd van de regen, met hier en daar nog een hoop half verrotte aardappelen. Die gaan het zeker niet tot het frietkot halen schiet er door me heen. Veel tijd om na te denken heb ik niet. Met een zwiep naar links zwaai ik draai de Steenbeekdries op. Iets meer dan 800 meter kasseien met een aardige klim. Als televisiekijker heb ik geleerd ontzag te hebben voor deze heldenstrook, maar als ik er overheen stuiter moet ik bekennen dat ik ergere kasseien heb gereden in Parijs-Roubaix.    

Op dezelfde manier komen we boven op de Taaienberg, Terbeke en de Muziekberg. De afdaling van de Kanarieberg (met 70 aan het uur voor de durfals onder ons) is als een dolle rit in de achtbaan, het liefst met een brede lach op het gezicht te nemen. Dan zijn we in Ronse waar we foerageren. Inmiddels is de E3 Harelbeke van start gegaan en we gaan doen waar elke wielerliefhebber 's nacht van wakker kan liggen, we gaan de koers afsteken. Het moet een fraai gezicht zijn als we met volle buiken de Oude Kruisberg op stoempen als een stel hijgende werkpaarden, opgejaagd door het naderende geluid van de helikopter. Drommen wielerfans krijgen vast een voorschot hoe het niet moet. Het maakt niet meer uit als de koers dan eindelijk tot ons komt. Het is feest en ik laat me onderdompelen in het geruis en de geur van de koers! 

Tot slot, aanstaande zondag gaan er weer meerdere Nederlandse renners van start in de Heilige Hoogmis. Maakt een van hen kans op de winst? Ik vroeg het Rick van Walleghem, directeur van het Centrum Ronde van Vlaanderen in Oudenaarde. Zijn reactie: "er zijn altijd Hollanders die in aanmerking zullen komen voor de winst in Vlaanderen, dat zit er stilaan ook een beetje in hun wielergeschiedenis. Neem een Niki Terpstra, die was vorig jaar nog tweede...."

Tips voor een paar mooie wielerdagen in De Vlaamse Ardennen:

- Centrum Ronde van Vlaanderen. Een belevingsmuseum, recent opgeknapt en opnieuw ingericht. (Hier en daar een stukske nieuw tapijt gelegd en wat kapotte lampen vervangen aldus de directeur) Trek er enige uren voor uit, het is niet groot, maar vol ervaring en voorzien van een ruime bistro waar een goede luch te nuttigen is. Natuurlijk met een glas Flandrienbier ernaast. http://www.crvv.be/nl/308-belevingsmuseum

- Het WieMu in Roesselare. Op dit moment tijdelijk wegens renovatie gevestigd in de Paterskerk met de expositie Koers is Religie. http://www.wielermuseum.be/thematentoonstellingen/koers-is-religie/

- Café Carillon Oudenaarde. Gelegen schuin tegenover het Centrum Rond van Vlaanderen. Een unieke oorspronkelijke kroeg waar het geen schande is om in wielerkleding binnen te stappen. Sterker nog, de kans is groot dat je de voormalige eigenaar tegen het lijf loopt, in wieleroutfit met een mooi glas Belgisch bier in zijn handen. Jan Raas was een van de beroemde wielrenners die dit café bezochten, maar afgelopen weekend werd er ook een andere beroemde Nederlandse touretappewinnaar gespot. En voor de liefhebbers van de koers, de vrouwenditie van de Hoogmis start er voor de deur.  http://www.carillonoudenaarde.be/

- Café de Casino in Dikkele - ook zo'n oorspronkelijke kroeg in één van de kleinste deelgemeenten van Zwalm. Ooit stonden er, geloof het of niet, acht cafés in dit 180 inwoners tellende plaatsje. Het zal iets van doen hebben met de inmiddels gesloten brouwerij De Wever. Verwarm je binnen bij de houtkachel, nuttig een lekkere pint streekbier of bestel de koffie speciaal. Vergeet vooral niet om het toilet te bezoeken op het 'koerke'. Let bij het wegrijden goed op of je de goedlachse toekomstige winnaar van de Ronde tegenkomt. Hij is makkelijk herkenbaar aan zijn net iets te grote Giant racefiets en blauwe Crocks.   https://www.facebook.com/Dorpsherberg-De-Casino-670926636299652/

- Café d'Oude Hoeve aan de Ronde van Vlaanderenstraat. Het werd 55 jaar lang uitgebaat door  Georgette Huysman, de grootmoeder van profrenner Dries Devenyns. Ze stopte er pas mee op haar 88e door een ongelukkige val. Het café zat enige jaren op slot maar heeft nieuwe uitbaters die de oude sfeer in stand hebben gehouden.  http://doudehoeve.be/  

 - Fietsroutes in de Vlaamse Ardennen. Sven Nijs, naamgenoot van, zette een paar prachtige routes uit die goed aangegeven zijn. Er is zelfs een app met routes voor op de mobiel. http://www.vlaanderen-fietsland.be/fietsroutes-regio/vlaamse-ardennen

- Natuurlijk de routes van de Ronde zelf. Drie stuks, geel, rood en blauw, perfect aangegeven. Tip? Boek een midweek, neem een duik in de geschiedenis en rij ze alle drie! Na afloop heb je wel een Kwaremontbiertje verdiend. http://www.crvv.be/nl/317-routes Overnachten kan perfect in Hotel Pomme d'Or. http://www.pommedor.be/welkom/ 

- In het voorjaar doen meerdere klassiekers deze regio aan, denk aan Omloop het Nieuwsblad, Nokere Koerse, Dwars door Vlaanderen, Kuurne – Brussel – Kuurne en de E3 Harelbeke. Deze steek je het best af per fiets, met de auto is dat ondoenbaar.