Ramon van Bokhoven was de enige Nederlander in de top 10: hij werd zevende.De winst ging met een solo naar de Fransman Alexis Brunel. Daarachter reden twee koppels van twee en vervolgens sleepte Van Bokhoven een zevende plaats in de wacht in de sprint. Piet Kuijs was namens de KNWU niet ontevreden na afloop, maar constateerde wel dat de Nederlanders de koers niet gemaakt hadden. “We zaten in de grote groep achter de kop van de koers aanvankelijk maar met twee man mee. Op het laatste moment sluiten er nog jongens aan, waaronder Van Bokhoven. Dat gebeurde ongeveer in de laatste vijf kilometer. Heel knap dat je dan nog tweede wordt in die sprint en zevende in totaal en dat Lars van den Berg nog elfde wordt in de daguitslag, maar het scheelde niet veel of we hadden daar gewoon met te weinig mannen gezeten en daardoor ook weinig punten gehaald. Initiatief was er overigens wel. Jarno Mobach probeerde nog solo de zesde plek te behalen, maar werd net voor de meet in Ieper terug gehaald. Gelukkig kon Van Bokhoven toen toch nog van voren mee sprinten. Al met al zeker geen slechte koers, maar het moet nog wel beter, willen we voor de prijzen gaan mee doen.”

Beloften

Bij de beloften won de Deen Mads Pedersen de sprint van een kopgroep van vijf. Achter die vluchters wisten met Lennard Hofstede, Jan Maas en Harthijs de Vries drie van de Nederlanders een plek te vinden in een achtervolgend peloton. “Dat we uiteindelijk net geen top 10-klassering in de wacht slepen, is jammer. Want we hadden beter verdiend” meent Richard Groenendaal, die De Vries dertiende en Maas veertiende zag worden. “Voor het podium deden we met een jonge ploeg niet mee en dat had ik ook niet verwacht. Toen de vijf man weg reden op de Kemmelberg was er niemand van ons mee, maar die mannen voorop waren duidelijk de sterksten in koers. We kregen daarachter helaas de organisatie niet op gang door gebrek aan medewerking van andere landen en toen was de strijd voor de eerste plekken gelopen.”

Op waarde geklopt

Groenendaal zag een dag lang het peloton breken en samen lopen tot uiteindelijk de beslissende vlucht ontstond. “We hebben een dag lang attent mee gekoerst en altijd goed van voren gereden. Daarover was ik tevreden en de renners zelf waren ook content. We hebben hier geen tactische flater geslagen, zijn nooit door eigen toedoen in de achtervolging gedrongen, maar eigenlijk op waarde geklopt. Dan kan ik ook vrede hebben met het resultaat, alleen was het verhaal net wat perfecter afgerond geweest, als er nog iemand in de top 10 had weten te sprinten. Maar dat zat er na een zware koers niet meer in.”

Foto: © Sportfoto De Nederlandse junioren bij de start