Marketing manager Harald Troost is er gerust op dat de baanselectie op vernieuwde modellen opnieuw met de wereldtop kan wedijveren in Rio.  “Wij hebben er alles aan gedaan om een goede en competitieve fiets aan te bieden, het is nu aan de renners om te laten zien waar zij toe in staat zijn.”

Troost is van mening dat de sponsoring van de KNWU-baanselectie  het bedrijf veel gebracht heeft. En niet alleen olympisch eremetaal. “Door de baansuccessen van de Nederlandse baanwielrenners blijven we in de mondiale etalage in een markt vol fietsenmerken. Van het verkopen van baanfietsen aan particulieren kunnen we niet bestaan. De markt is heel klein en een baanfiets verslijt je ook niet.  De ontwikkeling van baanfietsen is bij ons bedrijf puur bedoeld voor de pr-waarde voor ons merk en voor het ontwikkelen van nieuwe technologieën en modellen. Een goed voorbeeld daarvan is de Kimera,  in 2008 ontwikkeld met het doel Theo Bos een technologische voorsprong te geven op de baan. Daar zat twee jaar ontwikkelingstijd in, maar deze technologie is later ook gebruikt voor de ontwikkeling van de Kimera-racefiets. Wanneer je met topsporters samen werkt,  leg je de lat heel hoog op het gebied van productontwikkeling. Voor een prof is het niet snel goed genoeg, het moet altijd beter. Van die kritische blik profiteert uiteindelijk de consument, want het resultaat van die nauwe samenwerking tussen fietsenmerk en de topsporter als testpersoon zie je terug in de producten die je in de winkel kunt kopen.”

Succesvolle samenwerking

Het partnerschap met de KNWU begon op de piste dankzij de samenwerking met Leontien van Moorsel, die op een Koga drie olympische titels op de Olympische Spelen van 2000 behaalde. Eén gouden medaille werd op de baan behaald. Bij Koga zag men ook de jaren daarna succes behaald worden op hun fietsen. Troost: “Dat begon met Leontien van Moorsel in Sydney 2000 en in Athene 2004 veroverde Theo Bos zilver op de sprint en Van Moorsel  goud op de tijdrit op de weg. In 2008 hadden we Marianne Vos, zij won goud op de puntenkoers. In 2012  tenslotte was er voor Teun Mulder een bronzen medaille op de keirin. In het baanwielrennen ben je vaak heel erg afhankelijk  van de enkeling die er bovenuit springt.  Er dreigde sportief ook een dipje nadat Teun Mulder stopte als regulier baansprinter na Londen 2012. De bond werkte vanaf dat moment met heel jonge renners en qua succes en publiciteit  viel de sport echt in een gat. Als je dat op dat moment puur op publiciteitswaarde  beoordeelt, dan had dit een moment kunnen zijn om de sponsoring stop te zetten. Maar wij wilden er juist ook toen mee doorgaan en zo in de opleiding van jonge talenten een rol blijven spelen. Dat doe je omdat je verbonden bent met de sport en ook in de hoop dat er weer iemand komt boven drijven. Maar het is niet gezegd dat dit gebeurt. Gelukkig is inmiddels weer een aantal talenten opgestaan. Matthijs Büchli was de eerste, vrij snel daarna volgden Jeffrey Hoogland en Elis Ligtlee.  Op dat moment duikt de media er weer op en stijgt de publicitaire waarde van de sport. Heb je die renners niet , dan kun je publicitair gezien niet oogsten. Da t is wel het risico dat je neemt als bedrijf als je tekent voor een olympische cyclus.”

Twee fietsen

Koga ontwikkelde voor de Nederlandse baanselectie twee modellen. Allereerst is er de TeeTee Track, een achtervolgingsframe dat voor duuronderdelen gebruikt wordt.  Troost: “Bij het WK kunnen de renners over een compleet nieuw frame beschikken. Basis voor dit nieuwe model is de fiets geweest, die we ruim een jaar geleden ontwikkeld hebben voor de werelduurrecordpoging van Thomas Dekker. Dekker heeft record net niet verbroken, maar de gemeten aerodynamische waarden van de fiets waren super goed. Toen hebben we besloten dat frame ook voor de baanploeg van de KNWU in te zetten. De fiets heeft zich bewezen.” Voor de sprinters is er de vernieuwde Kimera. Troost: “Dit frame doet al jaren mee met de top, vooral dankzij de stijfheid, maar is verder verbeterd. We hebben vooral naar de lay up gekeken en daarnaast carbonvezels gebruikt met hogere treksterktes. Verder hebben we een compleet nieuwe aerodynamische voorvork ontwikkeld die bovendien stijver is en bovendien lopen er nu nog projecten om ook de combi stuur/stuurpen en de zadelpen aan te passen. Tot slot heeft de fiets ook een nieuw voorkomen, een nieuw design gekregen.  We hebben die handschoen met de Kimera opnieuw opgepakt toen vooral Jeffrey Hoogland en Elis Ligtlee heel goed gingen presteren, op dat moment kan een fiets weer het verschil maken tussen het winnen of nipt verliezen van een medaille.  De basis van de Kimera is solide, daar is niets aan veranderd. Vernieuwing is immers niet altijd verbetering, zoals onlangs Theo Bos dat heel mooi zei. Maar de fiets is weer sneller geworden, dat staat als een paal boven water.”  

Foto: © Sportfoto