"Er wordt op deze ronde echt iets van een renner gevraagd. Dat brengt het losse zand met zich mee, de ondergrond waar de renners mee af te rekenen krijgen. Je moet naar beneden rijden en automatisch dan vervolgens ook weer naar boven, dat stuk omhoog is heel lastig. Je hebt hier immers met zand te maken niet met klei. Het wordt gewoon zwaar door de natuurlijke omstandigheden die er liggen. Eventuele regenval heeft weinig effect, want het water is zo weg.  Ook als het vriest, moet je naar boven, de hoogteverschillen overbruggen. Voor het publiek gaat dat fantastisch zijn, het is overzichtelijk, er valt veel te beleven. Bovendien: je bent in het bos, dat inspireert.” 

Hellendoorn als norm

Als het aan Stamsnijder ligt, worden parcoursen als in Hellendoorn de norm. “De bond mag best de zwaarte van het parcours laten mee wegen. Een NK hoort wat mij betreft plaats daar waar je wat hoogteverschil kunt inbouwen. Denk aan Limburg, het terrein hier, Groesbeek of op een voormalige vuilnisbelt zoals in Zoetermeer. Daar wordt op de MTB al gereden, maar je kunt er fantastische veldritten houden. Als jij jouw potentieel aan talentvolle renners op een hoger niveau wilt brengen, moet je dit soort parcoursen opzoeken."

Het programmaboek van het Van Keulen NK Veldrijden is te koop aan het parcours.