Zondag 12 mei 2013

Blog - Alle reserves die ik vorige week nog had over de Blanco ploeg met betrekking tot de Giro d’Italia, moet ik na de eerste week voorlopig beleefd laten varen. Op één derde van de koers leidt de ploeg zelfs in het ploegenklassement, staat Robert Gesink op de derde plaats achter topfavoriet Vincenzo Nibali (al eens winnaar van de Vuelta) en oldtimer Cadel Evans (al eens winnaar van de Tour), leidt Wilco Kelderman maar weer eens in het klassement om de witte trui (en staat hij en passant ook nog 12de) en sluit Steven Kruijswijk de dans van ons nationale toptrio op de 20ste plaats. En dat na een doldwaze eerste week van een Giro – met wankelende favorieten als Tourwinnaar Wiggins en Girowinnaar Hasjedal - die zich opnieuw bewijst als by far de mooiste, spannendste en meest onvoorspelbare van de drie grote ronden. Eindelijk zien we die zo vurig gewenste grinta bij de voormalige Rabo’s, die ook collectief een agressieve indruk uitstralen.

Makke schapen
En ook op het thuisfront laten die voormalige makke schapen eindelijk eens hun tanden zien: de jongens en meisjes van de Volkskrant, die zo graag hun verwijtende vingertjes naar anderen uitstrekken, blijken een stuk fijngevoeliger als de bal die ze zelf gekaatst hebben, eens hard hun eigen kant wordt opgeslagen. Een paar weken geleden was redacteur Mark van Driel de zuiger van dienst, die het nodig vond om de deal tussen de NOS en Blanco om in de Tour een embedded tv-ploeg met de Blanco’s mee te laten reizen, met een paar zure alinea in de krant om zeep hielp. ‘Want als die domme jongens van de NOS even niet opletten, dan kunnen die slimme jongens van Blanco alsnog stiekem een spuitje epo toedienen of een zalfje corticosteroïden smeren.’ Op zich niks mis mee, dat is die beroemde persvrijheid van de zelfbenoemde hoeders van de universele waarheid. Maar het wordt fout als diezelfde beschermengelen van het vrije woord vervolgens weigeren om een brief van het management van Blanco in hun krantje af te drukken omdat er ‘feitelijke onjuistheden’ in zouden staan.

Donker holletje
Na wat heen & weer getrek tussen de krant en de ploeg, hadden ze er bij Blanco genoeg van. Die brief konden ze in Amsterdam in een donker holletje steken en voorlopig hoefden de jongens en meisjes van de krant niet meer te rekenen op een interview of een quote van een van de renners. En toen was de beer natuurlijk los. Het woord persbreidel viel nog net niet. Afgelopen zaterdag bemoeide de ombudsvrouw van de krant zich er ook maar eens mee. Die besliste als een echte home-referee dat de wedstrijd VK - Blanco met 5-1 door de krant was gewonnen. Leuk dat er zo’n ombudsvrouw is, maar als de voornaamste functie van zo’n instituut het witwassen van de eigen pui is, dan kan men er maar beter mee stoppen. Dat de VK de wielersport kritisch volgt, is prima. Maar nogmaals: wie kaatst kan de bal verwachten. En dan moet je ook de grootheid kunnen opbrengen om die bal elegant uit de lucht te plukken en daarna weer het veld in te trappen. En dat is in dit geval dus niet gebeurd.

Pottenkijkers
Die column van Mark van Driel was buiten alle proporties. En ik weet uit tweede hand dat Mark Miserus er ook niet gelukkig mee was. Voor mij hoeft een wielerploeg sowieso al helemaal niemand toe te laten om te bewijzen dat er ‘schoon’ wordt gefietst. Laat dat maar over aan de wielerbonden en de controlerende instanties. Er is geen enkele andere sport, waar men media en fans zo dicht op de huid laat als de wielersport. Probeer eens in de pauze bij Barcelona (of zelfs Ajax) een kopje thee met de spelers te drinken. Of bivakkeer eens een nacht op de kamer bij Nadal of Federer. Dan heb je al heel snel zo’n kaalkop met een microfoontje in zijn oor achter je staan. Hulde dus voor Blanco dat ze in de belangrijkste koers van het jaar pottenkijkers in hun keuken dulden. En ontzettend flauw om dat in een sikkeneurige column af te doen met een verdachtmaking die kant noch wal raakt. En dan schrijft de ombudsvrouw met een wegwerpgebaar dat de uitermate grievende kop (‘Spuit epo is snel gezet, als de NOS niet oplet’) boven de column ‘speels’ bedoeld is. En als er dan een boos briefje terugkomt van het management van Blanco (dat ook nog eens wanhopig op zoek is om een sponsor te vinden om de werkgelegenheid van pakweg 50 man veilig te stellen) zijn de fijngevoelige typetjes van de Volkskrant in hun goed verwarmde redactielokalen ineens diep geraakt

Ingezonden brief
Dan hebben ze het lef een ingezonden brief te weigeren omdat er – volgens hen – onwaarheden in staan! Wie bepaalt dat? De VK staat dagelijks bol van onwaarheden (en ik kan het weten want ik ben al bijna 40 jaar abonnee), en al helemaal in de ingezonden brievenrubriek. In een stukje dat op zijn hoogst in een kwartier bij elkaar getikt is, wordt een heel wielerteam in de verdachtenbank geplaatst. En dat terwijl men daar nu juist zoveel mogelijk transparantie poogt te verschaffen. Waar had het dus in de column van de ombudsvrouw over moeten gaan? Over de eigen onmacht om kritiek te slikken. En over de onmacht om daar op volwassen wijze mee om te gaan. Wat mij betreft heeft Blanco het grootste gelijk om de communicatie met de VK voorlopig op een laag pitje te zetten. Met zo’n slappe reactie van de ombudsvrouw blijkt zowel het zelfkritische als het zelfreinigende vermogen van de krant zo goed als nihil te zijn.