Michiel van der Heijden legde op het parcours van SnowWorld op het Buytenpark in Zoetermeer voor de derde keer beslag op de nationale titel, maar voor het eerst als officieel eliterenner. De 23-jarige Brabander uit de Zwitserse formatie van Scott-Odlo moest daar hard voor werken, want Rudi van Houts en Hans Becking namen gezamenlijk afstand van de wereldkampioen bij de beloften in 2014. Van der Heijden zette de gaskraan vervolgens open, stak voorbij Van Houts en nestelde zich aan de zij van Becking. De inwoner uit het Belgische Wetteren ondervond de kracht van Michiel van der Heijden, moest deze in de laatste ronde laten gaan. ,,Er moet er één verliezen en dat was ik,’’ erkende Hans Becking de kracht van de wereldtopper. ,,Ik heb van start tot finish vol gas gegeven, maar in de laatste ronde ging het licht uit.’’ Rudi van Houts baalde als een stekker. ,,Ik ben niet naar Zoetermeer gekomen om derde te worden, maar de benen liepen al snel vol. Ik had nog even hoop, maar in de laatste twee ronden was het over.’’ Michiel van der Heijden erkende dat hij het in zijn race heel zwaar heeft gehad. ,,Ik probeerde Hans in de voorlaatste ronde te lossen, maar hij bleef strak in mijn wiel zitten. Ik kreeg vervolgens in de laatste ronde een klein gaatje en dat bleek uiteindelijk voldoende voor de titel.’’ Michiel van der Heijden was aanvankelijk blij met de regen, die zojuist tegen het asfalt was geslagen. ,,Vorig jaar in Noorbeek was het één blubberboel en dat pakte goed uit, dus was ik er niet zo rauwig om. Het was met de bandendruk alleen even zoeken naar voldoende grip. Ik heb na de start toch een aantal keren het gat moeten dichtrijden. Daarom was ik toch wel weer blij dat het parcours wat opdroogde. Eenmaal bij de mannen deed ik weer mee waar ik voor kwam, kampioen van Nederland worden. Ik ben de hele koers blijven vechten om tot het beoogde resultaat te komen.’’ Michiel van der Heijden wacht een mooi en belangrijk programma. Zo staat aanstaande zondag in het Italiaanse Chies d ‘Alpago het EK op het programma, gevolgd door de WB-wedstrijden in augustus in Mont Saint Anne (Canada), Windham (Amerika) en Val di Sole (Italië) en tot slot het wereldkampioenschap van 1 tot en met 6 september in het bikepark van Vallnord in Andorra. ,,De vorm wordt steeds beter en met de kampioenstrui neem je gelijk een stukje moraal extra mee. Ik wil me in de belangrijkste wedstrijden laten zien, hoewel ik besef dat het rijden bij de eliterenners zwaarder is dan bij de beloften. Je rijdt twee ronden langer dan bij de beloften en het niveau is ook een stukje hoger. Kijk, je gaat altijd voor het hoogst haalbare, maar een plaats in de top-15 zou reëel zijn. Het hangt ook af van de wedstrijd. Je kunt bij een goed gevoel een slechte uitslag rijden en met een mindere dag mee zitten en wel scoren. Maar nogmaals, na deze NK-zege neem ik wel een stukje extra motivatie mee.’’

Blubberen met Terpstra

Anne Terpstra knalde op het Buytenpark in Zoetermeer bij de elite-vrouwen naar haar derde nationale zege. De 24-jarige Apeldoornse nam in de outfit van het Superior Brentjens MTB Racing Team van start tot finish het voortouw en stond de leiding niet meer af. Anne Touber reed lange tijd op zilver, maar materiaalpech noopte de inwoonster van Oranjewoud lopend over de finish te komen. Laura Turpijn uit Beuningen passeerde de streep als tweede en op één ronde mocht Britt van den Boogert uit Middelaar het brons in ontvangst nemen. De race voor de vrouwen werd vooral afgewerkt tijdens een wolkbreuk. Terwijl de belangstellenden tijdens de neergutsende regen probeerden een droog heenkomen te zoeken, voelde Anne Terpstra zich in haar element. ,,Toch niet, het was echt heel zwaar. De eerste ronde zijn we nog vrij droog door gekomen, maar het werd per ronde steeds gladder. Ik ben ook drie keer gevallen, dus zo lekker was het nu ook weer niet. Al met al ben ik volle bak doorgereden. Ik werd onderweg nog wel getemperd door minder risico te nemen, maar het is voor mij belangrijk tegen de limiet te rijden om de vorm te behouden, die nodig is voor de WB-wedstrijden. Alleen op die manier kan ik stappen maken. Ik wil vrijdag zijn op het EK eliminator in Italië (Chies d ‘Alpago, DR) en zondag op de crosscountry, maar ook tijdens de WB-wedstrijden in Canada, Amerika en Italië top zijn.’’ Anne Terpstra behaalde begin juli met een dertiende plaats in de WB-wedstrijd in het Zwitserse Lenzerheide haar beste prestatie op wereldniveau ooit. ,,Daar was ik heel blij mee, een bewijs dat ik stappen heb gemaakt. De volgende stap is top-10 positie. Ja, dat zou mooi zijn.’’

Milan Vader heer en meester

De Zeeuw Milan Vader zette bij de beloften de toon in de race om het nationale tricot al in de eerste ronde. De in Sittard woonachtige Middelburger, die zijn opleiding geniet bij het KNWU Olympic Training Center (KOTC) in Sittard, nam met in zijn wiel Thijs Zuurbier de leiding en stond deze niet meer af. Zuurbier uit het Noord-Hollandse Julianadorp stelde zich tevreden met de tweede plaats en Jeroen van Eck uit Leuth passeerde de streep als derde. ,,Voor het oog mag het dan makkelijk geweest zijn, maar ik vond het tot en met de laatste ronde een heel spannende race,’’ doelde de nuchtere Milan Vader op de risico ’s van een val of lekke band die in elke wedstrijd zomaar roet in het eten zou kunnen gooien. ,,De weersomstandigheden strookten met al die regen tegen de berichten in. Ik had niet op regen gerekend, waardoor je voor een bandenkeuze komt te staan. Ik heb gekozen om met modderbanden te starten en wist dat ik op dit parcours technisch goed uit de voeten kon komen. Halverwege de tweede ronde maakte Zuurbier een technische fout, waarop ik doorzette en een gat sloeg. Ik merkte onderweg dat ik iets gedoseerder moest rijden, wilde ik me niet opblazen. Toen Thijs iets dichterbij kwam heb ik de gaskraan nog even opengedraaid,’’ aldus Milan Vader. ,,Ik ben eerstejaars belofte, maar desondanks ga naar het EK in Italië om een goede prestatie neer te zetten. Daarna hoop ik, terwijl de grote mannen de WB-wedstrijden in Canada en Amerika rijden, in Naestved in Denemarken punten te pakken voor de UCI-ranking.’’

Roel van der Stegen top

Roel van der Stegen is kampioen van Nederland mountainbike bij de junioren geworden. De in Sittard woonachtige coureur uit Reuver had aanvankelijk tegenstand van Perry van den Bos, maar de Westlander kreeg bij het ingaan van de tweede ronde een lekke band, waardoor hij met een achterstand van ruim drie minuten kansloos was voor een podiumplaats. De eveneens uitstekend rijdende David Nordemann uit Nijmegen legde beslag op de tweede plaats en Marino Noordam uit het Westlandse De Lier passeerde de streep als derde. ,,Ik ben al vroeg in koers weggereden. Perry van den Bos zat op afstand nog wel achter mij, maar toen hij lek reed was het gat wel erg groot. Door al die regen werd het steeds gladder, ben ik de afdalingen rustig ingegaan en heb ik heuvelop vol gas gegeven,’’ beschreef de gelukkige winnaar zijn race. De zesdejaars VWO-student hoopt het komende weekend een goed figuur te slaan op het EK in Italië en vervolgens in september op het WK in Andorra. Maasdijker Perry van den Bos lag op het parcours van SnowWorld op het kletsnatte Buytenpark een ronde lang in het spoor van Roel van der Stegen. Maar de medefavoriet voor de landstitel kreeg in de tweede ronde te kampen met een lekke band, waardoor hij een achterstand van drie minuten op zijn ploeggenoot bij de nationale selectie moest goedmaken. ,,Pure pech natuurlijk. Ik heb het nog wel geprobeerd, maar die regen maakte het onmogelijk om nog dichterbij te komen.’’ Didi de Vries uit Wilhelminadorp kleurde bij de junior-vrouwen rood, wit en blauw. Tim van Dijke uit het Zeeuwse Wissenkerke mocht zich bij de nieuwelingen laten lauweren en Manon Bakker uit Swifterband bij de nieuweling-meisjes.

Tekst: Dan Rolandus Foto: © Sportfoto-Jos Kafoe