Tekst: Edo Sturm, Foto: Sirotti

"Kreuziger gaf na de gewonnen Amstel Gold Race hoog op over hoe ik de weg voor hem plaveide. Zelfs hij, een ervaren beroepsrenner." Kroon, de ongekroonde koning van het wringen en wegcijferen. "Als ik mij zoals zondag uit de naad werkte op die achtbaan in Zuid-Limburg en Kreuziger wint, weet ik meteen waarvoor ik dit vak heb gekozen." 

Grote koers
De routinier Kroon kan ze dromen, die ‘saaie’ heuvelklassiekers. Zijn mening is echter van ondergeschikt belang, zegt hij professioneel. Zondag is het zaak Contador of Kreuziger onderaan de Saint-Nicolas in Luik af te zetten. "Mijn vrienden en oud-ploeggenoten Stuart O'Grady (39) en Jens Voigt (41) zitten net als ik in een stadium in ons leven dat wij geen plat prijsje meer rijden maar nog steeds van veel waarde zijn voor een ploeg. Ook dienstbaarheid is genieten."
"Vijftien jaar ben ik inmiddels professional. Ik kreeg genoeg kansen, jammer genoeg heb ik nooit een grote koers gewonnen. Ik heb er vrede mee om andere renners te helpen. Tegenwoordig kan ik net zo diep gaan voor een ploeggenoot als voor mijzelf. Het is een rol waar ik mij wel goed bij voel."

Nieuw contract
Kroon tekende vorig jaar na een uitstap bij BMC voor twee seizoenen bij ploeg van Bjarne Riis. Het was als thuiskomen na twee slechte jaren, bekent hij. Ergens hoopt Kroon stilletjes op een verlenging van zijn contract dat eind december afloopt. "Met Bjarne heb ik nog niet gesproken. Hij ziet echt wel dat ik plezier heb in wat ik doe. Ik geloof niet dat Riis twijfelt of ik verder wil met mijn loopbaan."
Hij grinnikt erom. Dat was de voorbijgaande jaren wel eens anders. Kroon vloog een aantal malen hard van zijn fiets. Hij brak een sleutelbeen, neus, jukbeen, liep een aantal hersenschuddingen op en in februari reed een tandwiel zijn bovenbeen open. "Het is een paar keer misgegaan. Dat Jan met de pet mij een brokkenpiloot vindt? Ik ben mij met het verstrijken van de jaren steeds minder wat van de publieke opinie gaan aantrekken."

Investeren
Ouderdom heeft zo zijn zegeningen, merkt Kroon terloops op. Jonge onervaren renners trekken zijn mening zelden in twijfel. "Ik neem ze wel eens apart en leg ze dan uit dat ze zelf verantwoordelijk zijn voor hun prestaties. Het gaat soms om kleine dingen als naar een masseur gaan. Dat regelt de ploeg echt niet voor ze. Ik leg hen uit dat een topsporter zelf ook moet investeren in zijn werk."
Er is Kroon vaak gevraagd wanneer hij een punt achter zijn loopbaan zet. Alsof de buitenwacht aan het aftellen is. "Ik had het er onlangs met teamgenoot Nicki Sørensen over, hij is twee jaar ouder dan ik. Het is de circle of life dat je op een gegeven moment plaats maakt voor jongere renners. Daar maken wij beiden geen probleem van. Maar dan moeten ze alleen wel beter rijden dan wij op dit moment", schaterlacht hij. "Zoals zondag een ploeg op sleeptouw nemen, doet een renner niet die aan het afbouwen is."

Boodschappen doen
En toch was dat moment dichtbij, verklapt Kroon toen zijn vrouw een paar jaar terug vroeg hoelang hij nog dacht door te gaan. "Zij had stilzwijgend verwacht dat ik na mijn 35ste zou stoppen en zich een normaal leven zou aandienen. Mijn vrouw  zat al zes jaar huis met twee kinderen, was gestopt met werken en had een man die 200 dagen per jaar weg was. Het was moeilijk om met de bv. Karsten Kroon in een huis te wonen." Met een flinke relatiecrisis op de loer, deed  Kroon water bij de wijn. Hij doet tegenwoordig de boodschappen, kookt, haalt en brengt de kinderen naar school en heeft zijn trainingen aangepast. "Uiteindelijk is het zo dat de simpele dingen de echte kwaliteitsmomenten zijn, samen opstaan, ontbijten, ze naar school brengen. Ik wil er zijn om ze te zien opgroeien. De balans is thuis terug."

Tussen hypocrisie en naïviteit
Kroons openhartigheid kent een bandbreedte. Over doping praat hij in algemeenheden, over zijn zes jaar bij Raboploeg zwijgt hij. "Wat journalisten over mij schrijven deert mij niet. Ik kan er niets aan veranderen." Waar hij zich met name aan stoort is hoe de pers met het onderwerp omgaat. "Het onderwerp blijft hangen tussen hypocrisie en naïviteit. Doping in formule-1, tennis, atletiek, voetbal, bij Real Madrid, Barcelona; het wordt allemaal onder het tapijt geveegd. Behalve het wielrennen. En dan roepen dat renners allemaal valsspeler zijn en het wielrennen door en door verrot is."