Woensdag 12 november 2014

Blog - Het bleek gisteren bij de discussie over het nieuwe jeugdbeleid opnieuw dat het congres  van de KNWU zeker niet altijd de stem van de mensen in het veld goed in kan schatten.  Waar de wielerbond het idee had in samenspraak met het gehele land een nieuw jeugdbeleid te hebben geschreven, brak de spreekwoordelijke pleuris uit op het moment dat we het nieuws publiceerden dat de KNWU de rood-wit-blauwe truien uit de jeugdwedstrijden wilde bannen. Ouders, begeleiders, trainers en jeugdleden voelden zich totaal overrompeld.

Riekus Bartol, voorzitter van het district noord, constateerde dat er geen draagvlak was voor deze maatregel. Andere districten onderschreven die mening. Het zijn echter juist de districten die – op het moment dat ze in overleg zijn met de KNWU over nieuw beleid – geacht worden de mening in het werkveld goed in te kunnen schatten. Niet voor het eerst blijkt dat niet te lukken en blijkt wat uiteindelijk  een hamerstuk na lang vergaderen had moeten zijn juist een heet hangijzer bij de licentiehouders en hun omgeving.

Is dat de schuld van de districten? In sommige gevallen staan deze bestuurders wel eens iets te ver van het werkveld, het zijn vrijwilligers die soms wel bestuurlijke ervaring hebben maar niet elke week met de laarzen in de modder staan, te midden van hun achterban. Maar het komt ook omdat heel veel mensen niet de moeite nemen om zich actief met beleid te bemoeien,  structureel districtsvergaderingen links laten liggen en ook  informatie niet tot zich nemen. En dan blijkt er frictie te zijn tussen wat er door goed bedoelende mensen op bestuursniveau bedacht wordt en wat de ‘stem van het volk’ is. Gisteren bleek opnieuw dat uiteindelijk de mensen in het veld – met een krachtig signaal – dan net op tijd het tij kunnen keren. Hoe jammer misschien ook voor al die vergaderuren over dit onderwerp. (Roy Schriemer)

Foto: © Sportfoto