Voor de Amsterdamse van Specialized-Lululemon kan het dit jaar niet op. Ze won de GP Le Samyn, was tweede in de Ronde van Drenthe en de Ronde van Vlaanderen en derde in de Trofeo Alfredo Binda. Bovendien maakte ze deze week grote indruk met een imponerende tijdritzege in de Energiewacht Tour.

Goede basis
“Voor mij is dit een bewijs dat ik de afgelopen winter eindelijk eens een goede basis heb kunnen leggen. Ik heb veel getraind in de zon en daarbij flink uren gemaakt met trainingen van vaak vier a vijf uur. Ook koos ik er deze winter voor om de baan helemaal links te laten liggen. Mijn trainer had al vaak aangegeven dat het constante switchen van baan naar weg niet ideaal was en daarom wilde ik me een winter lang eens helemaal op de weg focussen. Ik moet zeggen dat ik een echte stap gemaakt heb door deze keuze, ik kwam nog nooit zo sterk het seizoen in. Eigenlijk was ik nog nooit zo goed als dat ik nu ben. Als dit een seizoen lang mijn basis kan zijn, ben ik heel tevreden. Of ik volgende winter de baan op ga, is dan ook bepaald niet zeker. Maar daar moet ik nog over in gesprek met de bond.”

Andere positie
De focus ligt dit seizoen meer dan ooit tevoren op het WK tijdrijden. Van Dijk wil er om de medailles mee doen en pakt de zaken serieus aan. Zo reed ze in de Energiewacht Tour met een andere tijdritpositie, zowel het zadel als het stuur kregen een nieuwe positie. “Specialized heeft me een dag lang helemaal doorgelicht op een Italiaanse baan, echt van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat. Men is een dag lang aan het meten en verstellen geweest om de ideale positie te krijgen. Uiteindelijk heb ik die ook gevonden. Op de baan beviel die positie uiteindelijk bij een laatste test van drie minuten, maar die positie pakte ook goed uit in deze tijdrit, waarin ik dat ook bijna een half uur volhouden kon. Ik kon goed tempo blijven houden en was uiteindelijk veruit de snelste. Dat doet me wel goed, moet ik zeggen.”

NK Tijdrijden
Voor de nummer twee van het wereldbekerklassement was de etappe-tegen-de-klok rond Winsum ook een kennismaking met het parcours van het NK Tijdrijden dat op 19 juni op exact hetzelfde traject wordt gehouden. Het beviel haar goed. “Ik houd van parcoursen waar ik mijn kracht kwijt kan met lange, rechte stukken en weinig bochten. Zo was het hier precies. In het open land heeft de wind vrij spel en is het echt een kwestie van rammen en dat kan ik gelukkig goed. Dit bevalt me beter dan parcoursen waar je steeds uit je tempo gehaald wordt door bochten.”

Stap zetten
De rest van het seizoen staat vooral in het teken van het WK in Toscane, waar de tijdrit ook vlak is en vooral uit rechte wegen bestaat. “Ik wil echt een stap zetten en dat betekent voor mij voor een medaille mee doen. Titelverdedigster Judith Arndt is natuurlijk gestopt, Linda Villumsen doet toch weer mee en van Emma Pooley weet ik niet of ze nog rijden gaat. Het is een beetje wachten op een nieuwe lichting en ik hoop één van de rensters te zijn die zich in de strijd om de titel kan mengen. Met een nieuwe positie op de fiets en een betere basis zijn de voortekenen goed. Verder wordt het vooral hard werken, veel trainen op de tijdritfiets en veel tijdritten rijden. Hopelijk loont dat straks in Toscane.”

Wachten op zege
Verder wil Van Dijk in de wereldbekers, op de NK’s en in de Giro Donne haar visitekaartje afgeven. “In de belangrijkste wedstrijden van het seizoen wil ik er staan en topklasseringen neerzetten. Maar nu ik steeds heel dicht bij de winst ben – maar steeds op een ander stuit – moet ik ook gaan nadenken over hoe ik kan gaan winnen. Met Marianne Vos naar de streep rijden is geen optie, dat verlies ik altijd. Dus moet ik gaan nadenken hoe ik dan wel de zege binnen halen kan. Het draait in het wielrennen allemaal om winnen. Dankzij mijn goede vormpeil van dit moment ben ik er steeds dicht bij, maar nu moet die zege nog komen.”

Blij met Specialized
Er was de afgelopen winter veel belangstelling voor Van Dijk van andere teams, uiteindelijk bleef ze bij Specialized-Lululemon. Dat had ook met de fiets te maken. “Bij Specialized wil men alles uit de kast halen om hun rensters goed te laten presteren op de tijdritten. Men heeft dan ook echt een naam hoog te houden. Of ik zoiets bij een ander team- met een andere fiets – ook  krijg, is natuurlijk onzeker. Het zou zonde zijn om zelf te verbeteren en dan vervolgens weer helemaal opnieuw aan een andere fiets te moeten wennen. Verder bevalt het me ook goed bij de ploeg hoor, maar mijn tijdritfiets heeft zeker een rol gespeeld.”

Foto (c): Sportfoto