Tekst: Kevin de Vries; Foto: Sportfoto/Oscar de Waele

Het is bijna een week na de slotetappe in Triëst, als Belkin-renner Goos met een glimlach terugkijkt op zijn eerste grote ronde. “Alles was nieuw voor mij en wist niet echt wat ik ervan moest verwachten. Maar ik kan zeggen dat ik dik tevreden ben over mijn debuut.  Vooral bergop heb ik mezelf verbaasd en laten zien dat ik goed mee kan in een grote ronde. Het was ook gewoon genieten met al dat publiek. Echt ongekend hoeveel mensen er op de Zoncolan stonden en hoe wij werden toegejuicht tijdens de klimtijdrit. Ik moet ook zeggen dat ik wel wat duwtjes in mijn rug heb gevoeld”, aldus de renner die na het vroeg wegvallen van Steven Kruijswijk volledig in dienst reed van Wilco Kelderman.

Kopwerk

“Wilco is een uiterst relaxte kopman om voor te werken. We kennen elkaar al lang en we hebben een uitstekende klik. En dat heeft goed uitgepakt in de Giro. Ik heb veel dankbaar werk voor hem verricht. Natuurlijk was het ook prettig dat hij zo sterk reed. Dat gaf mij extra veel moraal om hem zo lang mogelijk bij te staan.”

Gavia en Stelvio

En hem lang bijstaan deed de 23-jarige renner. Met als meest bijzondere herinnering de rit over de beroemde Gavia en de legendarische Stelvio.  “Die etappe vergeet ik nooit meer. Iedereen was nerveus vanwege de weersverwachtingen en er werd meteen hard gekoerst. Op de Gavia bleef er dan ook al snel een kleine groep over, waar ik zelf gelukkig bijzat. En gelukkig was die afdaling ook nog redelijk te doen. Het had er flink gesneeuwd en het was ijskoud, maar dat kon nog.”

Bevroren bril

Echter op weg naar de top van de Stelvio werd het nog beroerder qua weer. De kou werd heviger en de sneeuwvlokken dikker. Iets wat in de afzink tot gevaarlijke taferelen leidde. “Mijn bril was bevroren en ik zag bijna niets meer. Sturen deed ik door mij te richten op mijn voorganger. Ik zag steeds wat schimmen en daar focuste ik mij op. Maar verder dan 20-meter kon ik niet kijken. De gaten in de weg zag ik ook niet en had bovendien geen idee waar iedereen zat. Na enkele kilometers dalen, toen ik weer iets beter zicht had, kreeg ik door dat we met een redelijk grote groep op een lint reden.”

Vertrouwen gekregen

“Ook kwamen we er toen achter dat er een groepje weg was met Rolland, Hesjedal en Quintana. En toen is er in het dal besloten om te gaan knechten voor Wilco. Er was toch wat paniek en ik ging mee op kop rijden. De tol betaalde ik op de slotklim. Het beste was er vanaf waardoor ik als 29^e finishte. Maar vooral het feit dat ik tot de slotklim mijn werk kon doen, heeft mij vertrouwen gegeven. Wel moet ik zeggen dat het gekkenwerk was. Gelukkig gebeurde er niets ernstigs in de afdaling van de Stelvio, maar achteraf gezien vond ik het onverantwoord.”

Finish

De zondag na deze mythische etappe, beëindigt Goos zijn Giro met een 35^e plek in het eindklassement. “Het waren vier geweldige weken. De sfeer binnen de groep was uitstekend en met Wilco is er een mooie eindklassering binnen gehaald. Over mijn eigen optreden ben ik ook blij. Ik had geen enkele dag dat ik mij echt slecht voelde. En dat geeft vertrouwen voor de toekomst.”