Tekst: Roy Schriemer; Foto: Sportfoto

Met ritzeges in het Circuit des Ardennes, Olympia’s Tour en de Fleche du Sud, plus de zege in de Altena Biesbosch Ronde en een sterke tweede plaats in de Ronde van Overijssel deed de renner uit Schuinesloot precies wat hij wilde: pieken vanaf de maand april en dan de lijn zo lang mogelijk doortrekken. “Op de één of andere manier sta ik er altijd in de maand april. Ik heb eigenlijk gewoon een paar koersen nodig om écht in goede vorm te komen. Dit jaar was dat niet anders.”

Mooie reeks rijden

Een terugkeer naar de profs is nog altijd het doel, nadat hij eind 2012 moest vertrekken bij Rabobank. ‘Ik doe er dit seizoen nog een keer alles voor en hoop dat ik een mooie reeks uitslagen kan rijden. Het is eigenlijk te hopen dat er een pro continentaal team bij komt in Nederland en dat zij mij willen hebben. Ik denk dat ik heb laten zien dat ik op het niveau van de .1 en .2-koersen van de Europese kalender heel goed uit de voeten kan, dat is het terrein waar ook pro continentale teams zich begeven. Voor een dergelijke ploeg kan ik dus voor publiciteit zorgen” zegt de renner die zich in massasprints mengt, maar niet een pure sprinter als Wim Stroetinga is. “Het mag van mij een lastige koers zijn met een lastige finale, dan heb ik vaak iets extra’s in huis.”

OT frustrerend

In Olympia’s Tour vond hij het frustrerend dat de teams elkaar te vaak en te lang aankeken en zo elkaar eigenlijk elimeerden. . De ploeg van leider Vermeltfoort wilde in de eerste rit na zijn proloogzege het gat naar de vluchters niet alleen dichten en de andere ploegen waren niet bereid een handje toe te steken. “Achteraf had je dan misschien toch een paar man meer moeten opofferen, maar dan hadden we daar wellicht in de daaropvolgende ploegentijdrit de rekening voor gepresenteerd gekregen. Bovendien wint Wim Stroetinga hier praktisch alle ritten en waren  het dan misschien vijf in plaats van vier etappe-overwinningen voor hem geweest en ook nog de eindzege. Maar achteraf hebben we ons met z’n allen vergist in die De Vries en zijn Piels-ploeg.”

Ronde toch geslaagd

In de vrijdagetappe over de heuvels van Berg en Dal en Groesbeek leek Vermeltfoort toch nog goede zaken te doen. Een kopgroep kreeg de ruimte en de ploeg van de klassementsleider moest passen. “Tot uit het niets de Australische ploeg kwam helpen en het gat toch nog dicht werd gereden. En dan hoop je nog tegen beter weten in dat de slotdag vuurwerk zal brengen, maar voor het klassement deed dat niets meer.” Vermeltfoort haalde toch nog het maximale uit die zesde etappe door de paarse sprinttrui te ontfutselen aan Mike Teunissen en werd ook vierde in het eindklassement. “Voor mij is de ronde daarmee best geslaagd, al ga je natuurlijk altijd voor het hoogste.”

Alles uit de kast

De coureur van De Rijke weet dat koersen als Olympia’s Tour maar zeker ook net een niveau hoger belangrijk zijn voor zijn toekomst. “Dat zijn de plekken waar je jezelf in de kijker moet rijden, waar je kunt laten zien dat je er op je huidige niveau net even boven uit steekt. Waar je ook gezien wordt door profteams. Het is voor mij nu heel belangrijk om nog een keer alles uit de kast te halen. Ik zou het liefst nog een flink aantal jaren beroepsrenner zijn, maar besef ook dat ik niet jaren achtereen op continentaal niveau kan blijven fietsen.”