Tekst: Kevin de Vries; Foto: Giant-Shimano/Vos

Het is tot nu toe nog niet het jaar van Ramon Sinkeldam. De eendagsrenner met een ijzersterke sprint hoopte de finales te rijden in de grote voorjaarsklassiekers, maar kwam bedrogen uit. “Ik heb niet de stap gemaakt waarop ik hoopte en dat is een teleurstelling. Maar ik trek er ook lering uit. Ik weet nu dat ik bijvoorbeeld op het gebied van training dingen anders moet doen, om die extra procenten uit mezelf te halen.”

Sprintgeweld

“Toen ik twee jaar geleden in Hainan twee etappes won, wist ik niet eens dat ik kon sprinten. En van nature ben ik ook geen sprinter en een echte sprinter zal ik ook nooit worden. Maar als alles op z’n plek valt, kan ik wel in koersen als de Vierdaagse van Duinkerke voor de overwinning gaan. Afgelopen weekend stuitte ik in Picardië alleen op een te sterke Arnaud Démare. Die was echt niet te kloppen. Wat dat betreft heb je ook wel eens geluk nodig. Want tussen het echte sprintgeweld kom ik gewoon iets te kort. Wel ben ik ervan overtuigd dat die overwinning er weer een keer komt. Ik ga echt niet steeds tweede worden.”

Mogelijkheden

 “Wat ik doe is kijken naar mijn eigen kwaliteiten. En binnen de ploeg krijg ik voldoende kansen om die kwaliteiten te gebruiken. Zoals dit weekend tijdens de World Ports Classic. Niet dat ik Greipel of Bos even ga verslaan, maar ik denk wel dat ik me daar tussen kan mengen. Zelf hoop ik in ieder geval dat er veel wind staat. Dat maakt de koers zwaarder, want voor de rest is het natuurlijk helemaal vlak. En als ik dan in de eerste etappe kort eindig, doe ik vanzelf mee voor de eindoverwinning. Want het moet gek lopen als de bonificatieseconden niet doorslaggevend worden.”

Grote ronde

“Vorig jaar moest ik jammer genoeg opgeven in de Vuelta. Dit jaar ben ik er waarschijnlijk opnieuw bij. Een grote ronde uitrijden is toch iets wat je nodig hebt als renner. Zoiets geeft moraal voor de rest van de carrière. De Tour is denk ik nog niet haalbaar. De ploeg van vorig jaar heeft het uistekend gedaan en ik zie zo snel geen reden om de sprinttrein aan te passen.”

NK Ootmarsum

“De eerste echte grote wedstrijd die nu volgt is de Ronde van Zwitserland en daarna het NK in Oostmarsum. Drie jaar geleden won ik daar bij de beloften, dus daar ligt een parcours wat mij goed past. Er zitten dan geen echte heuvels in, maar het is er wel verraderlijk zwaar. Ja, dat is wel een wedstrijd waar ik naar uitkijk. Lars Boom en Niki Terpstra zie ik op zo’n parcours als de favorieten, maar ik moet daar ook ver kunnen komen.”