Tekst: Kevin de Vries; Foto: Sportfoto

Schiphol, dinsdagmiddag 17:05 uur. Vanuit vertrekhal drie ziet Wilco Kelderman toe hoe zijn ploeggenoten langzaam inchecken voor de vlucht naar Belfast. Zelf zit de Belkin-renner op een stoel en beantwoordt hij vragen zoals hij die bijna altijd beantwoordt. Uiterst ontspannen en met zo nu en dan een glimlach. Al is er ook die serieuze toon. “Ik ga voor een plek bij de eerste tien. Al kan ik op het eind misschien ook wel blij zijn met plek twaalf. Als ik me maar toon”, zegt de Belkin-jongeling overtuigend.

Rodriguez en Quintana

“Joaquim Rodríguez en Nairo Quintana zijn in mijn ogen de topfavorieten. Daar achter zit een grote groep klassementsrenners die dicht bij elkaar staan. Van Evans en Basso verwacht ik niet al te veel. Die zijn toch al op leeftijd”, vervolgt de Gelderse coureur.

Sterk voorseizoen

Binnen Belkin gaan ze in ieder geval zeker voor een plek bij de beste tien. En waarom ook niet. Kelderman reed een sterk voorseizoen en met in gedachte de 18^e plaats van vorig jaar, is er veel mogelijk. “Ik sta hier met een heel ander gevoel als in 2013. Ben nu veel sterker en heb nog veel meer vertrouwen. Dit jaar was ik in Parijs-Nice was al heel goed, maar verspeelde ik een topklassering door de botsing met Tom-Jelte Slagter. Dus die einduitslag zegt niet zo veel. In Catalonië voelde ik mij ook sterk, alleen moest ik door pech in de finale van de Koninginne-etappe van fiets wisselen. En op een reservefiets rijd je toch anders. Qua uitslagen was het dus niet top, maar het gevoel was er wel.”

Nieuwe rol

Dat er in een jaar tijd veel kan veranderen, bewijst het feit dat hij op de dag van vertrek bijna alle media-aandacht op zich eist. “Samen met Steven ben ik de kopman. Alleen echte druk voel ik niet. Het is meer dat er nu meer van mij verwacht wordt. Al kan mij dat weinig schelen.”

Geen ploeg alleen voor hem

Hoewel dus kopman, is er nog geen ploeg rond hem gebouwd. “Dat is logisch. Ik moet mezelf nog bewijzen in zo’n grote ronde. Steven heeft dat in het verleden wel al gedaan. Qua ploeg zijn we in ieder geval wel op het vlakke sterk genoeg. In de bergen zullen Steven en ik het vooral moeten doen, al hoop ik dat Marc Goos ook iets laat zien.”

Zwaar slot

Net als vorig jaar ligt het zwaartepunt van de Giro in de slotweek, met mythische beklimmingen als de Stelvio en de Gavia. “Vorig jaar werden deze bergen geschrapt door de bizarre weersomstandigheden. Echt parcourskennis heb ik dus niet. Maar met Street View, YouTube en gesprekken met anderen kom je al heel ver. Bang voor week drie ben ik niet. Het is vooral een mentale kwestie. Je stelt je er op in, waardoor je weet dat het zwaar wordt.” “Waar ik nu vooral naar uitkijk, is het tweede weekend. Daar begint het echte klimwerk. Voor de rest moet ik vooral veel energie sparen. Dat is dan wel tegen mijn natuur in, maar het moet.”

Foto: © Sportfoto