Zondag 27 april 2014

Blog - Ook in Luik was het koningsdag, bij de viering van de honderdste editie van La Doyenne. Filip van België hoefde niet door jubelende meutes met Oranje opblaaskronen en langs opstellingen met folkloristische ambachten. In Luik ging het om het wegvlaggen van een klassieke stiel: fietsen. Hij reed niet mee met directeur Christian Prudhomme. Die eer was zomaar voor een Hollander: Jan van Zanen, burgemeester van Utrecht. Hij stapte in met de glunder van een vorst, bij het voorproeven van de Tour de France 2015.

In het statige Luikse Palais de Justice hebben de hoogwaardigheidsbekleders eerst samen ontbeten. Ze zullen het vermoedelijk niet gehad hebben over de spanningen rond de Oekraïne.

Eddy Merckx, die andere Belgische koning, was gekomen op krukken na een operatie aan zijn kraakbeen. Beetje sneu om te zien, maar hij hield zich goed en gaf Filip enige uitleg over de moderne renfietsen. Van Zanen was uitgenodigd voor het diner op de zaterdagavond, maar de Koningsdag hield hem in de Domstad. Na een korte nacht was hij fris aanwezig op het fraaie startplein, om vast te stellen dat dit toch wat anders was dan de vaderlandse koningsdrukte. ‘Wat een fantastische sfeer dit,’ glunderde hij. De voorpret kon beginnen.

Het is altijd aardig om volwassen mannen in plechtige pakken te zien veranderen in gretige schooljongens.

Zelf had ik me na aankomst in Luik gebogen over de stukken. De Waalse Pijl gedaan, LBL voor de boeg: het was tijd voor enige kritisch kanttekeningen, vooral aan het adres van Alejandro Valverde. In Het Laatste Nieuws draaide Marc Ghyselinck er niet omheen, onder het kopje ‘Vuile Jaren.’ De kersverse winnaar van de Waalse Pijl was één van de toppers uit de beruchte generatie scheeffietsers. Ghyselinck: ‘Hij was een hoofdrolspeler, zijn codenaam was Valv.Piti. Een schorsing zou hij nog tot 2010 kunnen uitstellen. Maar geschorst werd hij. En nu vliegt hij weer, sneller dan ooit. Symbool van de oude cultuur. Het wielrennen zou zich vandaag andere winnaars kunnen wensen.’

Ik had zomaar het vermoeden dat ook dit onderwerp niet was besproken tijdens het ontbijt met koning Filip.

Ghyselinck ging door in zijn column met de vaststelling dat er nog steeds van alles aan middelen beschikbaar is. Hij stelde vast dat er toch een wending is: de dopingbestrijders zijn gerust. Professor Peter Van Eenoo van het beroemde Gentse DoCoLab meent dat de tijd echt voorbij is dat er met middelen geknoeid werd zonder dat de jagers er achter konden komen. ‘Er zijn geen producten of middelen waar we vandaag geen weet van hebben,’ heeft Van Eenoo gezegd.

Ghyselinck: ‘Dan zullen we ook met Valverde moeten kunnen leven. Of misschien vergist Van Eenoo zich. Dat kan ook.’

Zeker kan dat, want niets is zeker, ondanks de hoopvolle tendenzen. Om die reden was het goed dat van Valverde tweede werd in de jubileumeditie van LBL. Het was welkom voor de geloofwaardigheid. Ik zag de Spanjaard naast het podium staan, zijn zoontje in zijn armen. Aandoenlijk. Toen kwam de winnaar van het podium af, Simon Gerrans, de eerste winnaar van Down Under. Een gedrongen, sterke man. Voor een dag de koning van Australië.      

Foto: © Jeroen Wielaert