Gezinsleven
"Ik ben nu tweeënhalf jaar met mijn vriendin Sanne. Het klikt enorm goed, we denken over de belangrijke dingen in het leven precies hetzelfde. Het zit gewoon goed. Vandaar dat we besloten aan kinderen te beginnen. Ik ben nu 24, dat vind ik niet te jong om een familie te beginnen. Zij wilde, ik wilde, dus waarom wachten? En we gaan ook trouwen, de week na Parijs-Roubaix. Ons kindje, een zoontje, komt eind mei, begin juni. Dan is het plaatje compleet, want we hebben ook een huis gekocht, dat momenteel wordt gebouwd."

2013
"Zowel privé als sportief een spannend jaar. Privé natuurlijk het feit dat ik vader word en ga trouwen. Sportief dat Argos-Shimano deel uitmaakt van de WorldTour. Zelf hoop ik een grote ronde te gaan rijden. De Giro gaat niet lukken, want dan verwachten we ons kindje. Dus dan wordt het de Tour of de Vuelta. Er is me nog niets beloofd, maar ik weet zeker dat ik van waarde kan zijn voor de ploeg in een koers over drie weken."

Klassiekers
"Natuurlijk wil ik er staan in de voorjaarsklassiekers. Dat is mijn terrein. In de toekomst hoop ik zelf in dat soort wedstrijden mee te kunnen doen voor de overwinning. Dit jaar zal ik werken voor John Degenkolb. Hij is iemand die er nu al een zou kunnen winnen. Dus ik ga er alles aan doen om in de finale er nog bij te zitten zodat ik hem kan steunen. Als het lukt om de finale te geraken, is dat een prestatie op zich."

Parijs-Roubaix
"In 2011 won ik de belofteneditie van Parijs-Roubaix. Het grote verschil tussen Parijs-Roubaix bij de beloften en bij de profs is natuurlijk de concurrentie. Het parkoers is in plaats van 260 ‘maar’ 185 kilometer, wel zitten vrijwel alle kasseienstroken erin verwerkt.  Alleen de absolute wereldtop en voornamelijk specialisten starten bij de grote mannen. Bij de beloften rijden ook alle kanshebbers en specialisten, maar het komt ook voor dat  echte wereldtoppers al heel vroeg bij een ProTeam rijden, en zodoende geen startrecht meer hebben. Een voorbeeld is Taylor Phinney. Alleen aankomen op de wielerbaan was voor mij een droom die werkelijkheid geworden was. Mijn eerste zege bij U23 in vier jaar tijd bij Rabo, was gelijk wel een hele mooie."

Winnen
"Ik boekte helemaal op het eind van het seizoen in de Tour de Hainan mijn eerste twee profoverwinningen. In de massasprint, ongelofelijk, terwijl ik nog nooit in mijn carrière aan een massasprint heb meegedaan. Ik merkte in de periode daarvoor tijdens de trainingen dat ik toch wel aardig wat power in de benen had. Kijk, Marcel of John sprint ik er niet uit, maar ik was tijdens de sprintjes op trainingen toch wel vaak een van de rapste. In Hainan wilde ik het een keer proberen. De eerste rit werd ik vierde, eigenlijk zonder hulp van de ploeg. Na die dag werd er ook echt voor me gereden. Het lukte niet meteen, want als je een klein foutje maakt ben je meteen gezien. Maar in de vijfde rit was het raak. Een papieren zege, want ik kwam niet als eerste over de finish. Maar Alexander Serebryakov werd terecht gediskwalificeerd omdat hij me afsneed. Een paar dagen later won ik opnieuw, en dit keer kwam ik ook echt als eerste over de finish. Onvoorstelbaar, je verwacht toch altijd dat er nog een paar renners  over je heen komen. Maar dat gebeurde niet. Fantastisch moment, goed voor het vertrouwen ook. Als ik opnieuw een keer in de gelegenheid kom, weet ik dat ik het af kan maken. In Nederland werden de zeges enigszins gebagatelliseerd, maar de kenners weten het wel op waarde te schatten. Winnen, in wat voor wedstrijd dan ook, is ontzettend moeilijk."

Tegenslag
"In voorbereiding op de klassiekers kreeg ik te kampen met een virus. Ontzettend balen, want daar wilde ik mezelf laten zien. Iedere koers was na 150 kilometer gewoon de pijp op. In die periode heb ik me gewoon vol ingezet voor het team. Dus ik was nog wel van waarde. Verder heb ik niet heel veel tegenslag gekend. Ik heb wel van alles gebroken, maar ik ben zeker geen pechvogel, iemand die constant op de grond ligt. In mijn ogen is een valpartij toch heel vaak de schuld van één renner. Soms, als je er direct achter zit, kun je er niet meer omheen, dan heb je pech. Met een goed reactievermogen en stuurkunst, of anticipatie, kun je hieraan ontsnappen. Ik heb een achtergrond in het mountainbiken en veldrijden, en weet vaak op dat soort momenten net te ontkomen aan de valpartij. Evengoed hoort vallen bij het wielrennen en gebeurt het iedereen."

Lancegate
"Iets van voor onze tijd. Het peloton zit nu totaal anders in elkaar dan vroeger. Bij Argos-Shimano is het schone imago altijd een van de speerpunten geweest. Iemand als Marcel Kittel durft zich ook hardop uit te spreken over doping. Dat vind ik een goede zaak. Ik ben niet bang dat dat een keer tegen ons wordt gebruikt of dat andere ploegen zich daardoor van ons afkeren. Integendeel, ik krijg heel veel complimenten uit het peloton over onze aanpak. Soms is het erg vervelend als je met de ploeg ergens zit, en een man loopt op ons af en maakt een opmerking als: zitten jullie allemaal ook zo vol doping? De meeste renners kunnen  belangstelling en interesse van anderen erg waarderen, maar zulke grapjes zijn té. Lance werd min of meer gedwongen eindelijk een verklaring af te leggen, en deed dit bij Oprah. Een aantal dingen zijn duidelijk, maar of de hele waarheid nu op tafel ligt?"

Eigenwijs
"Ik weet dat enkele ploeggenoten, waar onder Degenkolb en Kittel, mij in het begin wel een eigenwijs mannetje vonden. Vorig jaar al in Qatar reden we al heel vroeg op kop, na afloop zei ik dat ik dat zonde vond van onze energie. Toen werd er gedacht dat ik geen zin had om te werken voor de ploeg, maar dat was echt niet het geval. Ik vond echt dat we onze energie moesten sparen voor de finale. Maar nu kennen ze me echt. Ze hebben kunnen zien dat ik me echt kan wegcijferen voor de ploeg, dus ze vinden het alleen maar fijn als iemand zijn mening durft te geven."

2020
"Na negen seizoenen bij de profs hoop ik wel naam gemaakt te hebben en vaste waarde te zijn in het peloton. Voorspellingen zijn altijd lastig maar ik hoop tegen die tijd wel een dikke uitslag te hebben gereden in de voorjaarsklassiekers als Parijs-Roubaix en Ronde van Vlaanderen. En ik hoop dat ik in andere wedstrijden grijp die ik krijg. De Tour de France is natuurlijk een jongensdroom. Privé ga ik in 2013 natuurlijk de belangrijkste stappen al zetten, kindje, trouwen en huis kopen. Ik voel mij nu erg gelukkig en heb daar niet veel voor nodig. Ik ben geen big spender. Vandaar dat ik mijn toekomst vrij rooskleurig inzie."

TEKST & FOTO: TIMO BRUIJNS