Zes rensters stormden uiteindelijk op de finish af in Zurich. Elisa Longo Borghini ging de sprint aan, Vollering reageerde, maar zag eerst Kopecky en toen ook Chloe Dygert passeren.

Schrale troost voor Nederland: Puck Pieterse won de titel bij de beloften-vrouwen.

Markus opende voor Nederland de koers en kreeg de Belgische Justine Ghekiere mee. Marianne Vos en Ruby Roseman-Gannon sloten aan. En dat deden later ook favorieten als Vollering, Kopecky, Longo Borghini en Dygert en de sterke Lianne Lippert.

In de sprint had Vollering geen antwoord op de versnelling van haar tegenstanders. En kwam de vraag of Nederland het tactisch goed uitgespeeld had. "'Ik hoopte op de klim een kloof te slaan, dat was waar ik het moest doen natuurlijk, maar het ging helaas niet hard genoeg. Daarna keek ik nog wel of Marianne eraan kwam, maar toen reed Elisa Longo Borghini weg en moest ik wel reageren. Achteraf kun je er makkelijk over praten, maar in de koers moeten we het doen. Het was duidelijk dat iedereen op mijn wiel koerste.''

Vos erkende dat bij haar in de slotfase het beste er wel af was. "Als je vooruit zet, weet je dat erachter gekoerst moet worden. Op het moment dat Demi aan ging, was het een zaak van fingers crossed en hopen dat ik mee kon, maar dat lukte helaas niet meer."

Chloe Dygert dacht er het hare van. "'Nederland rijdt altijd sterk en soms is de tactiek goed, soms wat minder, zoals vandaag, ik denk dat iedereen graag willen in zo'n sterk team.'' 

Toch goud voor Nederland

Puck Pieterse was de enige Nederlandse die iets te juichen had in Zurich en dat deed ze ook toen ze de streep passeerde. ''Het was vandaag erg koud vanaf de start, vooral op de lokale ronden werd je nog kouder in de afzink. Dat voelde ik en ik was zeker niet de enige. Als land konden we de koers controleren, maar in de finale was ik er al niet meer bij en kon ik niet volgen op de klim. Ik kwam in een groep te rijden met twee andere beloften. Het zou het mooist zijn geweest als we de elitetitel hadden behaald, maar ik kon helaas niets meer doen. Ik spaarde me om in de finale te kunnen zijn, voor mij is het vreemd om na al enige eliterenner te zijn geweest in het MTB en veldrijden op de weg weer belofterenster te zijn. Maar het is wel een mooie afsluiting." Mischa Bredewold stak de helpende hand toe. "We zagen dat we nog met drie beloften waren en Mischa trok de sprint voor me aan. Toen ik ze achter me liet, wist ik dus dat ik gewonnen had."

Foto's: © Sportfoto - Heinz Zwicky