Blessures maakten dat ze toen niet kon laten zien waar ze toe in staat was. Dat lukte Meijering dit jaar wel. Ze won de Vuelta Extremadura, waar ze ook ritwinnares was. Ook werd ze 9e in de UAE Tour en vijfde in de GP de Almeria. Tijd voor een kennismaking met een 29-jarige renster die zich nog als relatieve nieuwkomer op dit hoogste niveau ziet.

Tekst: Roy Schriemer 

Meijering zit niet in haar Nederlandse woonplaats De Bilt maar op hoogtestage in de Sierra Nevada als we haar spreken over haar toch best bijzondere loopbaan. Ze resideert er tijdelijk met een tevreden gevoel over de start van haar seizoen. ‘’Jazeker, dat overtrof mijn verwachtingen. Ik ben beetje bij beetje ook gewend aan het raken aan het fulltime prof zijn.  In 2023  was dat nog onwerkelijk. Ik werkte daarvoor fulltime als docente in economische vakken op de Universiteit van Utrecht, maar besloot die baan stop te zetten. Eerst parttime trouwens. Dit wordt mijn eerste volledige jaar waarin ik me volledig op fietsen richt. Die levensstijl bevalt best. ‘’  En ze is vooral nog veel aan het leren. De wielerwedstrijd in Roden of de Zuiderzeeronde werden immers ingeruild voor koersen op het allerhoogste niveau. ‘’Ik ben bij Movistar niet de jongste maar ook niet de oudste. Ervaring maakt wel veel uit, merk ik steeds meer.. Ik rijd nu met meiden die vier jaar jonger zijn maar toch al veel langer meedraaien. Van hen kan ik toch  veel leren over het  profbestaan.’’

Beter klimmen dan verwacht

Wat ze ook ontdekt heeft, is dat ze meer klimster is dan ze ooit had kunnen denken, getuige ook haar sterke optreden in de Vuelta Extremadura. ‘’Ik kon een aantal jaren terug geen bergje over, nou, dat is volledig omgeslagen. Op clubniveau rijd je in Nederland  alleen een enkele keer in Limburg. Je moet dan beter zijn in vlakkere koersen en het niet bergop laten zien.  Ik zit nu een in professionele omgeving, waar  veel ervaring in de wielersport aanwezig is.. Ik denk dat mijn kracht toch meer in het rondewerk ligt, in het klimmen, in de Ardennen en dat ik iets minder rendeer in de kasseienklassiekers. Dat is ook een kwestie van ervaren en ook meer doen.’’ En dat kan ze tonen de komende weken. ‘’Ik rijd de Brabantse Pijl, de Amstel Gold Race, de Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik.  k denk niet dat ik op dit moment de kopvrouw ben in dit team, ik kan een goede bijrol vervullen, een goede ondersteuning zijn. Maar soms kun je ook je eigen  kansen gaan. In de Trofeo Binda probeerde ik dat met een late uitval, maar dat werd dus net niet een overwinning. Ik denk dat Olivia Baril onze troef voor de Ardennen is in de periode daarna zal ook Liane Lippert weer fit aan de start staan en dat is wel onze kopvrouw.’’

Droomleven

Ze leeft haar droom en dat kan ook op positieve reacties rekenen in haar omgeving. ‘’Ik krijg veel positieve reacties, van oud-collega’s, van mensen van de Kannibaal en van de fietsclub van mijn ouders in Stadskanaal.’’ Ook begint het publiek haar beetje bij beetje te ontdekken. Op een vliegveld ging ze al eens op de foto met mensen die dachten dat ze een andere Nederlandse wielrenster was. ‘’Anemiek van Vleuten, inderdaad! Bij het thuis In Nederland rondjes fietsen, komt het zeker één keer in de week voor dat ik mensen ‘hé Annemiek’ naar me hoor roepen. En mensen vergelijken ons sowieso omdat we allebei later met de sport zijn begonnen. Ik zie het als een compliment al wordt het een uitdaging om de erelijst va Annemiek te evenaren, ha ha. Laten we eerst maar eens kijken of ik kan blijven verbeteren.  Vorig jaar kende ik door blessures aan onder meer mijn knie een verloren seizoen, als ik een paar paar jaar kan trainen en koersen zonder veel tegenslag moet ik zeker progressie kunnen maken.  Door al die tegenslag heb ik helaas in 2023 geen enkele koersdag samen met Annemiek gehad.  Maar ze was bij trainingen en bij bezoekjes aan dit team wel super open  en wilde helpen met tips en tricks.’’

 De blessures zorgden er ook voor dat haar kwaliteiten – die Movistar natuurlijk wel degelijk bij haar gezien had voordat ze Meijering aantrokken – er nog niet ten volle uitkwamen. ‘’Daarom ook komen de resultaten van dit voorjaar onverwacht voor me. Ik wist niet waar ik toe in staat zou zijn na een winter goed doortrainen. Natuurlijk was het vervelend om in 2023 zo te starten bij een nieuwe team. Uiteraard vraag je daar als renster zelf ook niet om, maar het was fijn dat het vertrouwen bij de ploeg is gebleven, en dat ik de tijd en ruimte kreeg om te herstellen.’’ En nu dus te bevestigen.

Foto's: ©  Sportfoto