Tekst: Dan Rolandus

De renster van SD Worx-Protime hoopt vervolgens aan het vertrek te staan in de Strade Bianche en vervolgens haar zinnen te zetten op Dwars door Vlaanderen, de Ronde van Vlaanderen en de Amstel Gold Race en hoopt ook in Luik-Bastenaken-Luik te mogen starten. ‘’Ik hou van zware koersen, van harde koersen, stoempwedstrijden. Mijn hart ligt op een gekke manier nog niet bij Parijs-Roubaix, misschien in de toekomst. Maar koersen als Strade Bianche, de Ronde van Vlaanderen, Plouay en De Amstel Gold Race liggen me goed. Ik koers graag in Limburg, vind ik superleuk en de op en af ritten zoals Plouay met de punch in de klimmetjes. Niet te lang, maar wel zwaar genoeg. Ik weet dat ik na een zware koers nog goed kan aankomen. Dat zijn naast de rittenkoersen de wedstrijden die me goed liggen. Het afgelopen jaar was ook een bevestiging dat ik me daarin ook dit seizoen wil focussen omdat in die koersen mijn specialiteiten liggen.’’

Onwerkelijk

Mischa Bredewold bracht ook de zware wegwedstrijd op de VAM in Drenthe tot een goed einde, het bracht haar zelfs tot veler verrassing de Europese titel. ‘’Het was een waanzinnige dag natuurlijk en ik denk dat de extase die zo onverwacht nog groter was van mezelf’’, liet de Amersfoortse onlangs tijdens de teampresentatie in het hoofdkantoor van SD Worx in het Belgische Mechelen weten. ‘’Ik voelde het ook aan het publiek. Dat versterkte het gevoel natuurlijk. Ik was helemaal niet bezig met winnen, wist gewoon instinctief dat er iemand van Nederland vooruit moest. Er moest iets gebeuren en dat was eigenlijk het enige waar ik over nadacht. Ik ging weg en merkte al snel dat ze niet achter mij aanreden, hoorde op een gegeven moment dat ik 30 seconden voorsprong had. Toen kwam het nadenken, van oh. Wat betekent dit nu, wat wordt het nieuwe plan. Doorrijden, want dan hebben de meiden nog een lead-out achter me omdat de andere ploegen moeten terugrijden. Ik was intussen oprecht nog steeds niet bezig met een overwinning omdat het zo ‘ver van mijn bed show’ lag wat ik toen dacht. De voorsprong was ook niet zo heel groot, maar toen ik de laatste anderhalve kilometer de VAM opreed was het in de bocht dat ik de eerste keer echt achteromkeek. Op dat moment ging de knop om,  van nu kan ik de trui ook pakken. Ik voelde me supergoed die dag, voelde dat ik niet meer stil ging vallen en ik niets meer wilde meer laten liggen. Dus was het alles of niks. In de laatste klim op de VAM begonnen de mensen te roepen, je gaat het halen, je gaat het halen. Toen kreeg ik een gevoel, van waaat… . Het was onwerkelijk, super bijzonder.’’

Geen toeval

De Europese titel van Mischa Bredewold was een bevestiging van een prima seizoen waar zij tussen de sterren Demi Vollering (winnares van onder meer de Strade Bianche, Ronde van Vlaanderen, Amstel Gold Race, de Waalse Pijl, Luik-Bastenaken-Luik en de Tour de France), wereldkampioene Lotte Kopecky en spurtbom Lorena Wiebes zelf ook kon excelleren in de wedstrijden. Zo behaalde Bredewold naast diverse podiumplaatsen overwinningen in de Volta Limburg, een etappe in de Ronde van Thüringen en de WorldTour klassieker Plouay. Bovendien eindigde zij in de Ronde van Thüringen achter haar ploeggenoten Lotte Kopecky en Lorena Wiebes als derde in het eindklassement. ‘’De overwinning op het EK kwam niet helemaal uit de lucht vallen. Het maakt het wel iets fijner dat de mensen niet denken dat de EK-titel een toevalstreffer was. Het is bij mij een gegeven dat de vorm in het laatste deel van het seizoen op miraculeuze wijze altijd beter wordt. Dat was vroeger als kind ook al zo. Ik had al een goed voorjaar gereden in Thüringen en de NK ‘s (zesde op de weg en in de tijdrit, DR) waren ook heel goed gegaan, dus het vertrouwen was er. De Tour was met de ploeg natuurlijk een super goede week met Demi Vollering als winnaar en toen kwam Plouay en dat ging ook supergoed. Ik was daar heel erg blij met de overwinning, want die stond heel hoog op mijn lijstje. Dat gaf ook vertrouwen. Ik kreeg in Romandië voor het eerst van mijn leven met een sprinttrein de kans om te sprinten, een heel nieuwe ervaring. Ik werd derde in de eerste etappe. Het was jammer dat ik het niet kon afmaken, maar het was voor mij een mooi proces. Ik ging toen met een goede vorm naar het EK. Het was eigenlijk heel relaxed.  Misschien dat je dan toch relaxeter wordt als je weet dat het goed zit, dan ontspan je. Daar komt bij dat ik op het EK geen hoge ambities had. Ik was niet heel zenuwachtig en dat heeft achteraf misschien ook wel geholpen.’’

Parkhotel Valkenburg

Mischa Bredewold begon haar wielercarrière op 7-jarige leeftijd in de jeugd bij WV Eemland en fietste voor de club uit Amersfoort tot en met de junioren. Als eerstejaars belofte belandde zij bij de opleidingsploeg van NXTG, de equipe van Natasja Knaven en vervolgens in dezelfde stal van Knaven’s Watersley Development Team. ‘’Mijn broer Daniel fietste, en wat hij deed wilde ik ook. Toen hij bij Eemland begon met wielrennen heb ik mijn ouders gesmeekt of ik ook mocht beginnen met fietsen. We hebben samen op de club gefietst tot en met de junioren. Na het corona jaar bij Watersley ben ik via Wim Kruis in contact gekomen met Raymond Rol van Parkhotel Valkenburg om mij een kans te geven. Daar ben ik Wim eeuwig dankbaar voor. Ik heb bij Parkhotel Valkenburg twee goede jaren gehad.’’ De nog jonge Micha Bredewold maakte in haar eerste jaar bij Parkhotel Valkenburg meteen indruk door de Vlaamse WorldTour klassiekers Brugge-De Panne, Gent-Wevelgem, Ronde van Vlaanderen en de Amstel Gold Race met glans uit te rijden. Maar zij liet zich ook zien in de Ronde van België, de Simac Ladies Tour en de Ronde van Engeland. In haar tweede seizoen werd zij zesde in het eindklassement van de Ronde van Bretagne, elfde in de Ronde van Thüringen, behaalde een tweede plaats in het jongerenklassement van de Tour de France, won een etappe en de jongerentrui in de Simac Ladies Tour en won een etappe, het puntenklassement en het jongerenklassement in de Tour de la Semois. Daarnaast zegevierde Bredewold in de Franse wielerklassieker Epinoy-Roisel en werd zij derde op het NK-tijdrijden (U23) achter Shirin van Anrooij en Maike van der Duin. De talenten van Micha Bredewold werden erkent met een contract bij SD Worx.

Harde leerschool

De zelfbewuste renster heeft in haar eerste wielerjaar bij de equipe van Danny Stam niet alleen gepresteerd, maar ook veel geleerd en omgaan met de druk van het winnen. ‘’Er lag op mij persoonlijk totaal geen druk, maar de druk op de ploeg was wel even wennen toen ik bij de ploeg kwam’’, gaat Mischa Bredewold verder. ‘’Zo voelde ik de druk wel in de ploeg vooraf aan grote wedstrijden zoals de Tour de France of de Amstel Gold Race. Dan dacht ik, fuck, we moeten echt winnen en je mag ook geen fouten maken, ook als knecht niet. Ik heb het afgelopen jaar ook heel veel geknecht, wat ik met alle liefde heb gedaan. Maar je voelt als knecht dat je geen fouten mag maken. Het gevoel bij mij was goed je werk te doen zodat de topmeiden het konden afmaken. Het was wel een fijne druk, maar wel nieuw voor mij waar ik aan moest wennen. Het gaat immers om winnen. Als je iets gaat proberen in de koers, dan is het wel de bedoeling dat je probeert te winnen. Het is niet als het niet lukt dat je dan wordt afgemaakt, dat helemaal niet, maar we gaan er wel altijd voor. Als er een fout wordt gemaakt bij geen winst wordt dat na de koers wel besproken. Kijk het is wel zo, als je alles hebt geprobeerd en het lukt niet word je er niet op afgerekend. Soms maak je geen fouten en win je niet. Dat was het geval in Romandië, waar ik met de derde plaats teleurgesteld was omdat ik het niet afmaakte. Demi (Vollering, DR) zei achteraf dat zij tevreden was dat het redelijk goed was gegaan. Maar je komt in het grote geweld dat er gewonnen moet worden, zeker met de toppers in de ploeg. Het was wel een harde leerschool.’’

Puzzelen

Mischa Bredewold (23) heeft de leerschool met glans doorstaan en wil haar verdiende EK-status ook dit wielerjaar 2024 uitdragen in wellicht in een beschermde rol. ‘’Het wordt voor allen een beetje puzzelen, want we hebben heel veel kopvrouwen’’, sluit de Amersfoortse af. ‘’Ik zal in de grote koersen wel een ondersteunende rol hebben denk ik. Maar ik hoop ook een kaart in de ploeg te krijgen om uit te spelen in de wat kleinere klassiekers. Maar uiteindelijk moeten de benen spreken en zo’n EK-truitje is niet magisch om een beschermde rol te krijgen. Natuurlijk zal de EK-trui opvallen en zal er op je gelet worden. Het wordt misschien alleen nog maar lastiger, maar ik moet nog steeds met mijn benen fietsen. Daar ben ik wel van bewust. Het zal geen last zijn, maar het kan een last worden. Ik ben best wel benieuwd hoe dat gaat zijn of ik druk ga ervaren, en hoe ik daarmee omga. Ik vind het daarom heel erg fijn dat ik in deze ploeg zit, dat je de druk kan delen met een Lotte Kopecky, Demi Vollering en al die andere meiden. Dan wordt de last toch wat meer verdeeld. Het kan misschien wel een lastig worden om met veel kopvrouwen de koers in te gaan, maar het voordeel is dat je de druk van het moeten winnen deelt. Je wint dan wel makkelijker als ploeg. Het draait in onze ploeg om collectief.’’

Mischa Bredewold start donderdag in de Ronde van Valencia, kijkt vervolgens uit naar Strade Bianche, de Vlaamse klassiekers, de Amstel Gold Race en Luik-Bastenaken-Luik en de Spaanse etappekoersen onder welke de Ronde van Spanje. ‘’De NK ’s staan ook hoog op mijn lijstje, zeker de tijdrit. Bij een goede tijdrit geeft dit ook weer kansen in de kleinere etappekoersen om daar iets goeds neer te zetten. Ik had bij de junioren ook altijd een aardige tijdrit in huis. Ik was ook blij met mijn zesde plaats op het NK-tijdrijden met alle kleppers die aan de start stonden. Het was een beetje een bevestiging voor de ploeg en voor mezelf, het is oké. Dus gaan we zeker met de tijdrit aan de slag.’’

Foto's: © Sportfoto en Dan Rolandus