Roy Schriemer 

Toen Dorenbos de pers zondag te woord kwam staan, was hij zichtbaar minder teleurgesteld dan een dag eerder. De vierde plek op de puntenkoers viel beter dan diezelfde stek op het omnium. “’’Klopt, daar kan ik beter mee leven dan gisteren.  Een omnium rijden op dit niveau is vermoeiend, want je staat de  hele dag aan, bent de hele dag bezig en dat kost toch wel veel energie. Daar ben je dan toch niet helemaal van hersteld. Maar over de puntenkoers: ik heb een goede wedstrijd gereden, voor een eerste keer op dit niveau was het zeker niet slecht. Wel is het ondankbaar dat ik twee keer vierde word, twee keer net naast het podium, maar dit was zeker niet slecht voor een debuut. Misschien zelfs wel gewoon goed. Ik wist wel dat ik goed was. Ik wist dat ik bij de vijf besten hoorde, vierde is vandaag dan wel mijn plek.''

Eerst focussen op verbetering 

Direct werd bij de NOS ook al gekeken naar de Olympische Spelen van Parijs, hoe snel kan dat gaan voor een renner die net bij het grote publiek bekend is geworden. ‘’Natuurlijk zijn de OS een droom maar of dat haalbaar is moet je aan de bondscoach vragen. Als ik eerlijk ben: ik heb nog nooit een koppelkoers op niveau gereden, dat kan ik moeilijk inschatten. Dit is natuurlijk ook pas mijn eerste EK op  hoog niveau, op het omnium hebben we ook gezien dat ik ook nog veel kan leren. Ik kan nog veel stappen maken, daar ga ik me eerst op focussen. Maar van dit EK ga ik nog lang nagieten. Rijden voor een uitverkocht huis, was super.. Als je dan op kop komt om een sprint te rijden en dat publiek gaat helemaal uit zijn dak, dat doe wat met je. Natuurlijk was het supervet dat ik hier mee kan doen, daar heb ik hard voor gewerkt. Maar dat dit er  hier uitkomt is wel heel mooi.’’

Loopbaan met hoge pieken, diepe dalen

De piste hoort bij Dorenbos, die lang bij Jan van Arckel koerste. ‘’Vanaf de jeugd heb ik al op de baan gereden, bij de junioren ben ik Europees kampioen geweest op de puntenkoers. Halverwege mijn eerste jaar bij de beloften ben ik echter geblesseerd geraakt, toen heb ik een blessure gehad aan mijn kuit. Lang was onduidelijk waar dat nu vandaan kwam en wat de oplossing was, dus toen heb ik ruim een jaar niet op de fiets gezeten. Zelfs naar de supermarkt fietsen wilde niet meer, dat was mentaal heel zwaar. Als derdejaars belofte in mei weer begonnen met wedstrijden rijden, dat ging toen best aardig, als vierdejaars belofte had ik  het zelfs alweer redelijk op de rit. Toen ben ik ook Europees kampioen koppelkoers geworden met Philip Heijnen  Afgelopen jaar heb ik bij de Spaanse opleidingsploeg van Kern Pharma gekoerst, een pro conti team op de weg. Bij de profs heb ik ook stage gelopen aan het einde van dat jaar. Maar 2023 was eigenlijk niet een goed jaar in het algemeen. Dat was misschien juist wel het zwaarste jaar van mijn carrière, mentaal heb ik heel erg in een dip gezeten. Dat kwam door verschillende redenen eigenlijk. Halverwege het jaar was ik overbelast, ik had dezelfde verschijnselen eigenlijk als overtraind zijn. Toen kon ik eigenlijk niet veel en mij niveau was toen de rest van het seizoen niet waar ik wilde waar  het was. Daar kwam eigenlijk nog bij dat twee maanden geleden mijn trainer, met wie ik al sinds mijn vijftiende samenwerkte, zichzelf van het leven heeft beroofd. Dat was een mentale klap.  2023 was kortom een jaar om te vergeten, ook daarom ben ik zo blij  het nieuwe jaar zo sterk te kunnen beginnen. Ik houd van aanvallend koersen, ben een sterke renner  en dat probeer ik te benutten op dit soort dagen Ik ga eerst even nagenieten van dit. Ik rijd dit jaar voor Parkhotel , een team dat bij me past en waar ik de ruimte krijg voor de combi weg en baan.''

Foto's: © Sportfoto