De Deen Krogh Andreas Jensen, Ian Kings (Duitsland), Jakob Omrzel (Slovenie) en de Nederlander Thom van der Werf waren de eerste vluchters in de race voor junioren. Senna Remijn waagde op de VAM-berg een tweede Nederlandse poging, maar halverwege koers reden de Noor Felix Ørn-Kristoff, de Italiaan Andrea Montagner, August Theodor Celemmensen uit Denemarken, de Sloveen Erazem Valjavec en de Spanjaard Hector Alvarez Martinez weg zonder Nederlandse inbreng. De koplopers bouwden in de vijfde passage op de Col du VAM een voorsprong op van 30 seconden. Doch de leiders werden ingelopen. De eerste groep leek klaar voor de sprint voor de overwinning, doch Anze Ravbar dacht er anders over door op de kasseien van de Col du VAM te demarreren, een gat te slaan, voldoende voorsprong over te houden voor de korte afdaling en vervolgens alleen op de foto aan te komen voor de Europese juniorentitel. De Fransman Matys Grisel won de sprint van het peloton. Zak Erzen maakte het feest voor Slovenië compleet door als derde over de meet te komen voor de Deen Patrick Boje Frydkjear en de beste Nederlander Thom van der Werff op de vijfde plaats.

 De winnaar rekende op de Col du VAM af met een periode van tegenslag. ''Ik heb lang gekampt met fysieke klachten, met name een knieblessure hield me vorig en dit jaar van de fiets. In april kon ik weer koersen maar snel daarna brak ik mijn sleutelbeen en zo miste ik de nationale kampioenschappen en ook het WK. De laatste weken tankte ik al vertrouwen met enkele mooie uitslagen en vandaag voelde ik me nog goed terwijl ik zag dat veel anderen vermoeid werden. We waren met twee snelle mannen over in de finale. Op de keienklim viel ik aan omdat we mijn landgenoot achter de hand zouden hebben. Ik kon daar een gat slaan en in de afdaling werd die voorsprong alleen maar groter. Voor mij is dit een superafsluiting van mijn wegseizoen, ik ben trots op mijn prestatie en van ons als team.''

Thom van der Werff kampte achteraf met gemengde gevoelens. ''Dit was een dag waar ik naar uitgekeken had en het was mooi om als Drent door de eigen regio te rijden en mijn naam zo vaak te horen. Ik heb een paar keer proberen aan te vallen, maar uiteindelijk jammer goed werk  van de mannen mannen, maar in de finale was het zo hectisch. Ik moest eigenlijk van iets te ver komen, reed naar voren, maar toen had ik zo veel snelheid dat ik maar ben aangegaan. Achteraf was dat iets te vroeg, want ik viel stil. Rijd je een perfecte sprint dan had er wellicht meer ingezeten want toen ik aanzette sloeg ik een gat. Maar als je ziet van waar ik begon, dan is dit een prima resultaat.''   

Senna Remijn deed een sterke lead-out en was vooral over de inzet van het team te spreken. ''We hadden een goed plan, ik voelde me zelf in de finale niet super, dus besloten we voor Thom te gaan. De Polen kwamen op een gegeven moment lomp onderdoor en daardoor moesten we van ver komen, terwijl de ploeg ook al wat had rechtgezet. Als we Thom goed hadden kunnen afzetten, had er meer ingezeten. Dat is jammer, maar als team reden we veel beter dan bij het WK.'' 

Nationaal juniorenkampioen Julian Vergouw finishte als dertiende. ‘’Ik ben in het begin van de koers gevallen, snel opgestaan, maar mijn stuur stond scheef, dus moest deze weer rechtzetten. Maar het plan was er vanaf het begin volle bak in te duiken door veel aan te vallen. We zaten er in het begin heel vaak bij. En plan B was om met Senna Remijn te gaan sprinten. We hadden de boel dus goed onder controle, maar in het midden van de koers toen er vijf wegreden zaten we er niet bij. Dus was het zaak te achtervolgen. We hebben het gat met België en Tsjechië dichtgereden. Toen vol gas doorgegaan met Thom (van der Werff, DR). De lead-out ging goed, maar zijn elkaar helaas kwijtgeraakt. Dus werd de vijfde plaats het hoogsthaalbare‘’, aldus analyseerde Julian Vergouw de race.

Foto: © Sportfoto