‘’Ik voelde me vandaag heel goed, misschien dat ik iets te gretig was, wilde een harde finale hebben met het oog op volgende week in de Ronde van Vlaanderen en dat is zeker gelukt’’, kon Mathieu van der Poel leven met de tweede plaats. ‘’De sprint werd op ruim 200 meter ingezet, was zeker niet te lang, maar ik denk dat het beste er bij mij af was en hoop op de krachten volgende week. Ik voelde me op de beklimmingen, zoals de Oude Kwaremont goed. Ik heb diverse keren een mooie forcing gevoerd, maar in de sprint kwam ik net tekort tegen Van Aert. Maar ik denk dat ik over de hele koers niet teleurgesteld kan zijn’’, aldus de coureur van Alpecin-Deceuninck.

De 65-ste editie van de E3 Saxo Classic over 204 kilometer van Harelbeke naar Harelbeke werd met nog zo’n 70 kilometer voor de wielen stilaan in een plooi geworpen toen Nathan van Hooydonk (Jumbo Visma) op de Eikenberg reageerde op een demarrage van Søren Kragh Andersen (Alpecin-Deceuninck) en Matej Mohorič (Bahrain-Victorious). Het peloton volgde op 20 seconden. Dylan van Baarle (Jumbo-Visma) raakte net over de spoorovergang op de Stationberg betrokken bij een valpartij. Tegelijkertijd ging Mathieu van der Poel (Alpecin Deceuninck) aan de haal, gevolgd door Wout van Aert (Jumbo Visma) en Tadej Pogačar (UAE Team Emirates). Het drietal zeeg neer op de leiders. De zes voerden de voorsprong op de achtervolgende groep op De equipes van onder meer Ineos, Quickstep, EF en Movistar raakten steeds verder achterop. Op de Paterberg trok Tadej Pogačar aan zijn stutten, meteen gevolgd door Wout van Aert en Mathieu van der Poel. Matej Mohorič kon zijn karretje in deze zinderende koers op zijn tandvlees in het wiel van Van Aert steken. Ook Anderson en Van Hooydonck sloten voor de beklimming van de Oude Kwaremont nog aan. Toen Tadej Pogačar op de Oude Kwaremont opnieuw aan de haal ging kon Mathieu van der Poel gemakkelijk volgen en moest Wout van Aert even op de tanden bijten. De drie ‘groten’ hebben de carrousel vervolgens geolied laten ronddraaien, ook op de Tiegemberg op 20 kilometer van de streep, was het duidelijk dat zij voor de overwinning zouden gaan strijden. Pogacar demarreerde op 3300 meter en even verder nog een keer, maar beide keren sloeg Mathieu van der Poel diens aanval af. Wout van Aert had tot slot op de Stasegemsesteenweg voor de deur van het stadion van Harelbeke in de sprint het laatste woord door achtereenvolgens Mathieu van der Poel en Tadej Pogačar voor te blijven. ’’We gingen denk ik de sprint gelijktijdig aan, het was van redelijk ver met windvoordeel waarin ik die mannen net voorbleef’’, glunderde Wout van Aert, die erkende dat hij het onderweg op onder meer de Paterberg en de Oude Kwaremont moeilijk had gehad, van oor tot oor. ‘’Ik wist dat ik bij de klimmetjes alles op alles moest zetten om erbij te blijven en me vervolgens moest concentreren op de sprint. Deze overwinning doet me deugd, weet dat winnen nooit echt gemakkelijk is.’’ Het was de eerste overwinning voor Wout van Aert dit jaar. (Dan Rolandus). 

Foto: © Sportfoto