Vrijdag 10 maart 2023

Blog - Ik kom zelf ook graag in Limburg, Overijssel of Zeeuws-Vlaanderen om een wielerkoers te volgen, maar heb zeker in de loop der jaren een zwak gekregen voor de Ronde van Drenthe. Zoals geldt voor veel organisatoren, telt er voor Femmy van Issum eigenlijk maar één koers. Als ze met haar echtgenoot Huub door ‘haar’ Drenthe rijdt, weet hij het allang. Als het gaat over ‘we’ of ‘bij ons’ gaat het niet om hem en haar of hun huis in de Van Limburg Stirum-straat. ‘We moeten ook van die Drentse keigebakjes hebben’ en ‘die zouden toch ook goed staan bij ons?’ Huub weet: het gaat altijd om de Ronde van Drenthe.

Of Femmy nu een autodealer treft, een cateraar, een speelgoedzaakuitbater of een vloerenspecialist, ze probeert altijd een link te leggen met haar wedstrijd. Hoe zou deze ondernemer iets kunnen betekenen voor de Ronde? Een tripje door Drenthe is ook nooit zo maar even rondrijden, genietend van natuur en een zonnetje. Nee, er worden wegen beoordeeld en belletjes gepleegd over nieuwe verkeersmaatregelen die niet met haar overlegd zijn. Of gekeken naar een vergeten keienstrook, waar straks weer rensters en renners uit Zuid-Amerika, Canada of Nieuw-Zeeland overheen gejaagd worden. En die dan denken: ‘wie heeft dit nu weer bedacht, dat we hier overheen gingen rijden vandaag?’ Al dan niet voorzien van een krachtterm of het aanroepen van een katholieke beschermheilige. Dat was dus Femmy van Issum, toen ze met Huub onderweg was naar een gemeente of een sponsor.

''Burgemeesters, ganzenhoeders, (oud)-coureurs maar ook hun ouders, ze lopen op die dagen precies waar Femmy ze heeft bedacht''

Als ze in Hoogeveen (of wijde omstreken) iemand ziet lopen, moet Huub ook vaak op de rem. Ook tot schrik van menig stadsbus of vrachtwagen vlak achter hem. Want Femmy ziet een shantykoor die straks echt op de VAM-berg de gasten toe moet zingen. Of een vrijwilliger of sponsor die nog niet gereageerd had op één van haar mails of nieuwsbrieven. Grote kans dat die alsnog wordt gecharterd om op één van de wedstrijddagen een bijdrage te leveren. En nog waarschijnlijker dat dit voor alle dagen geldt. Of ze ziet een gast, die echt moet toezeggen mee te gaan met één van de VIP-bussen. Femmy hoort dan in plaats van ‘Ja, maar’ altijd ‘ja, graag’. Want die mensen snappen toch ook wel dat ons hele sterrenstelsel op die paar dagen in het voorjaar in een baan om Hoogeveen draait?

Burgemeesters, ganzenhoeders, (oud)-coureurs maar ook hun ouders, ze lopen op die dagen precies waar Femmy ze heeft bedacht. En als ze even ergens anders lopen, dan worden ze moederlijk toegesproken. De laatste jaren is de wereld van Femmy – en van Huub – er niet gemakkelijker op geworden. Veiligheidsplannen, Women’s WorldTour-voorwaarden, afdrachten aan UCI en KNWU, gemeenten die aanvullende eisen stellen en nu ook nog een stikstofberekening. De wereld wordt steeds voller met mensen die niet snappen dat het in maart (en vroeger april) echt even alleen maar om de Ronde van Drenthe gaat. Maar met steeds meer volharding gaat Femmy door. Want alleen MKZ, Corona en sneeuw krijgen haar wedstrijd eronder.  En dan nog is het: even uitpuffen en weer door. Een skelter of kinderfiets ophalen bij een sponsor (leuk straks voor de winnaar), de overgebleven lunchpakketten naar de voedselbank brengen, hoteliers bedanken voor hun goede zorgen (en een toezegging vragen voor volgend jaar).

Eén ding is zeker: er reed nog niemand zoveel rondjes door Drenthe – ook Allard Engels of Bert-Jan Lindeman niet - als Femmy. En Huub.

Roy Schriemer

Uit de jubileumuitgave over de Ronde van Drenthe bij het 60-jarig bestaan.

Foto: © Roy Schriemer