Tekst en foto's: Dan Rolandus

De overwinning was aan Jules de Cock gegund, want de in Eindhoven woonachtige Zeeuw presteert het hele seizoen al goed tijdens de strandraces. Thijs Zonneveld, één van de smaakmakers, duwde zijn fiets tegen de grond en besprong zijn ploeggenoot met een flinke omhelzing. Het duo kon het geluk niet op, plannetje geslaagd. ‘’Eindelijk’’, schreeuwde Jules de Cock het uit met een oerkreet nadat hij zich voor de deur van Beachclub Sunsea naar de finish had gehesen.

Stoempen

De favorieten trokken in de BeachBattle van Wijk aan Zee over 54 kilometer, met de 18 procent steile ‘Muur van WaZ’ als scherprechter, het hele veld vanaf de start op de weide in het centrum van Wijk op een lang lint. De vele toeschouwers op het strand zagen een spectaculaire wedstrijd met Thijs Zonneveld als de eerste serieuze aanvaller. Later nam ploeggenoot Jules de Cock het heft in handen samen met Ivar Slik en Richard Jansen (Team Imming). Stijn Appel (ABLOC), die voor het NK één dag was overgekomen uit het trainingskamp in Lloret da Mar, Jasper Ockeloen (Sockeloen), uittredend nationaal strandkampioen Rick van Breda (Team Beukers) en Thijs Zonneveld sloten aan. De zeven leiders bleven niet lang bij elkaar, want met nog drie ronden voor de wielen trokken Ivar Slik en de teamgenoten Thijs Zonneveld en tempobeul Jules de Cock aan hun stutten en namen een voorsprong van een kleine minuut op hun naaste belagers. De Cock moest in de laatste ronde afhaken, waarop de zege een strijd leek te gaan worden tussen Zonneveld en Slik. Maar toen de ijzersterke Eindhovenaar toch weer aansloot bij de leiders was hij tot over de finish ook niet meer te temmen. ‘’Oh man, wat ben ik blij. Ik heb de laatste weken helemaal naar het NK toegeleefd. Ik was zo blij dat Thijs (Zonneveld, DR) meezat, want ik wist als ik een gaatje zou hebben dat hij dan het achterwiel van Ivar Slik zou pakken. Ik ben in de eerste ronde al vol gas gegaan, mijn manier van rijden om te kunnen winnen. Dat is nu eindelijk gelukt. Het was constant duwen en boren. Ik kan het niet afmaken in de sprint, dus ik weet dat ik vooruit moet zitten. Ik reed in de afgelopen weken in Renesse, Rockanje en Scheveningen ook hard, maar het moet allemaal een keer goed vallen. Ik reed eerst weg met een groepje met Ivar Slik en Richard Jansen en dan weet je dat een groepje daarachter net zo hard moet rijden en ook moet afzien. Als het zwaar is en iedereen naar de kloten gaat dan kom ik boven drijven. Dit rondje was nooit om een echte piek te kunnen doen, want je moest altijd duwen. Dat is wat ik kan. Deze overwinning heb ik mede te danken aan Thijs, zeker weten.’’ Jules de Cock kwam stilaan meer en meer tot het besef van genieten. ‘’Het is ongelooflijk dat ik in het volgende seizoen in de kampioenstrui mag rondrijden. Ik wist dat ik het kon, maar het is dan wel helemaal tof als alles goed valt. Ik ga nu voor Beat gravelraces rijden en ook wedstrijden op de weg. Maar ik ga eerste genieten.’’ Enkele meters verderop stond Ivar Slik zijn tweede plaats te overdenken. ‘’Ik ben op zich wel blij met mijn wedstrijd, heb flink in de aanval gereden, eerst met Jules en Richard Jansen. Jules was heel sterk en op een gegeven moment kwam Thijs Zonneveld oversteken dat was wel straf. Toen Richard moest lossen en waren we weer met z’n drieën met dit verschil dat ik tegen twee ploeggenoten moest rijden. Ik voelde het al aankomen. In de laatste ronde werd het een tactisch spel, maar toen Jules met tegenwind wegreed, was ik niet bij machte om hem terug te halen. Zou dat wel gelukt zijn dan wist ik dat Thijs bij mij zou wegspringen. Ik hoopte dat er van achteren nog wat zou terugkomen, maar het gat bleek te groot. Ik kon Thijs Zonneveld voor de sprint nog net pakken. Zij hebben het gewoon goed gespeeld. Tweede is niet waar voor ik kwam, maar gezien de laatste wedstrijd moet ik daar tevreden over zijn.’’ Ivar Slik heeft zich ter voorbereiding op het gravelseizoen voorbereid in Spanje. ‘’Ik heb twee trainingskampen gehad met de Astanaploeg. Veel lange en intense trainingen gehad. Ik ben net terug uit Spanje en had niet verwacht dat ik deze sterke benen al had. Op 16 april heb ik in San Diego mijn eerste gravelrace over 222 kilometer, maar het grootste doel is weer de Unbound Gravel op 4 juni over 200 miles. Ik zou deze net als vorig jaar graag weer willen winnen.’’

Kessler op herhaling

Bij de vrouwen was het stuivertje wisselen tussen Nina Kessler en Europees strandkampioen Tessa Neefjes. Nina Kessler ging de laatste ronde in als koploopster. Neefjes zat rustig in de luwte tussen de mannen en kwam weer terug. Doch in de laatste paar honderd meter schudde de inwoonster van Velserbroek haar metgezel van zich af en reed voor de tweede achtereenvolgend keer naar de nationale strandoverwinning. ‘’Ik kreeg in de eerste ronde wel een gaatje, probeerde gewoon weg te rijden. Bij de steile klim merkte ik telkens dat ik van haar wegreed, maar met de wind tegen kwam Tessa in de groep steeds weer terug terwijl ik alleen reed. Dat was best frustrerend, maar des te mooier dat je het dan zo kunt afmaken. Het werd in de sprint alles of niks. Ik ben heel blij, maar de benen doen na dat sprintje wel zeer. Ik voelde me echt goed, maar Tessa reed wel slim. We waren uiteindelijk mooi aan elkaar gewaagd.’’ Nina Kessler kijkt voor het tweede seizoen bij de Australische ploeg Team Jayco AlUla uit naar het wegseizoen. ‘’Ik heb overwinterd in Spanje en heb vorige week de UAE-Tour gereden en dat ging best wel goed. Ik heb de ploeg aangegeven dat ik in de UAE wilde kijken hoe ik ervoor sta en de ploeg wilde aansturen. Het was waaieren in de UAE-Tour en dat zijn sommige meiden in deze ploeg nog niet gewend. Ik heb goed gereden, voelde me sterk dus op naar Het Nieuwsblad aanstaande zaterdag en vervolgens Hageland en de Omloop van Drenthe. Ik hoop in Drenthe goed te zijn. Ik vind het gaaf en spannend dat ik een vrije rol heb. Ik ben een beetje alles, kopvrouw, wegkapitein. Ik houd wel van een drukke rol binnen de ploeg.’’

Uitslag NK BeachBattle van Wijk aan Zee voor Licentiehouders: 1. Jules de Cock (Eindhoven), 2. Ivar Slik (Bergen N-H), 3. Thijs Zonneveld (Amsterdam), 4. Rick van Breda (’t Zand), 5. Stijn Appel (Heerlen), 6. Jasper Ockeloen (Amstelveen), 7. Richard Jansen (Alkmaar), 8. Raphael Mouton (Petten), 9. Bram Imming (Egmond-Binnen), 10. Tibor Zwaan (Egmond aan Zee), 11. Jordy Buskermolen (Kudelstaart), 12. Menno Don (Tuitjenhorn), 13. Job van der Wal (Bergen), 14. Jim Kes (Volendam), 15. Sybren Welling (Heiloo), 16. Joost Nat (De Weere), 17. Bruno van Beek (Egmond aan Zee), 18. Pieter Dekker (Warmenhuizen), 19. Tom van den Kommer (Heiloo), 20. Roy Beukers (Petten).  15. Ramses Bekkenk (Alkmaar), 16. Glenn van Nierop (Wieringerwaard), 17. Martin Schuttert (Burgum), 18. Tom van den Kommer (Heiloo), 19. Job van der Wal (Bergen), 20. Henk Verdonk (Egmond-Binnen). Vrouwen overall: 1. Nina Kessler (Velserbroek), 2. Tessa Neefjes (Wervershoof), 3. Mariëlle Trouwborst (Zoetermeer), 4. Eva Buurman (Wervershoof), 5. Rozanne Slik (Bergen (N-H). Startlicentie mannen: 1. Ronald de Jong, 2. Marcel Boerrigter, 3. Jorge van Vliet, 4. Bart Sinnige, 5. Bart van Ruiten. Startlicentie vrouwen: 1. Nancy Karels, 2. Anniek Hopman, 3. Brigit Walta.