Dinsdag 12 juli 2022

Blog - Ook vanuit België komen er teleurgestelde en verbaasde reacties op het besluit dat de veldrit van Gieten na bijna vijftig jaar van de kalender verdwijnt. Dat eerste is goed voor te stellen, het tweede niet. Tal van aansprekende internationale crossen buiten Vlaanderen gooiden al de handdoek de afgelopen jaren. Het afhaken van Gieten past in dat beeld. De verklaring is simpel: het crossen heeft nauwelijks een verdienmodel buiten Vlaanderen.

Grote veldritten in het buitenland? Dat zijn meestal wereldbekers, stevig gesteund door lokale overheden of VVV's, nieuwkomers soms zoals nu Val di Sole en binnenkort Londen. Ook in Nederland zullen organisaties als Hoogerheide, Hulst en hopelijk op de langere termijn ook Rucphen en de Beekse Bergen blijven bestaan. Maar voordat je een sterk veld aan de start hebt, moet je óf in de wereldbeker óf een kampioenschap als een EK organiseren. En dus al op voorhand diep in de buidel tasten in de hoop dat terug te verdienen. Anders krijg je de toppers niet.

Nederland domineert al enkele jaren (mede) het crossen. Maar de sponsoren komen niet uit Eindhoven of Rotterdam, maar het zijn Belgische bedrijven.  De tijden van Rabobank liggen ver achter ons. De oranje successen zijn gestoeld op en worden behaald voor Belgische ploegen met Belgische sponsors en de renners blinken uit in Belgische klassementen. Hoe puur Drents de organisatie in Gieten ook was, ook daar Belgische toeleveringsbedrijven, Belgische tv-crews en Belgische sponsors op de borden. Het wekelijkse circus verplaatste zich slechts een paar honderd kilometer naar het noorden, lang was Gieten daarmee de 'excuusorganisatie' die de Superprestige nog iets van een internationaal tintje gaf. Nu acht men zelfs dat niet meer nodig. De navelstreng is doorgeknipt. Jantienus Warners krijgt stank voor dank voor al die jaren in het bestuur van de reeks.

Nee, een organisatie die grote namen aan het vertrek wil, kan niet zonder klassement of de status van bijvoorbeeld een Europees Kampioenschap. Zelfs de wereldbeker krijgt niet meer telkens alle sterren aan het vertrek. Laat staan een wedstrijd waar nauwelijks punten en geld te verdienen zijn. En Nederlandse bedrijven en Nederlands toeschouwers zullen voorlopig niet en waarschijnlijk nooit  het geld in kas brengen, zoals dat bij de Zuiderburen wel lukt. Het verdienmodel is Vlaams, dat is de harde les. En dus is het straks in oktober stil aan de Nijslootsweg net buiten Gieten. Een wandelaar met zijn hond, een opvliegende vogel en de zon in het water. En veel herinneringen aan de historie die er ooit geschreven is. Want die blijft.

Roy Schriemer