Tekst: Dan Rolandus

‘’Luik-Bastenaken-Luik is niet geworden van wat ik ervan had gehoopt, had vooraf de koers al last van mijn maag. Ik heb na Luik rust genomen, ben twee weken naar het Gardameer geweest, een gebied waar ik altijd graag kom. Ik heb in Italië lekker kunnen trainen, in het hooggebergte waar het echt klimmen is, en heb vervolgens rust genomen en alles weer op een rijtje gezet.’’ Floor Mackaij kan terugzien een goed voorjaar met podiumplaatsen in de Omloop van het Hageland (UCI 1.) en de Drentse Acht van Westerveld (UCI 1.2), een veertiende plaats in de WorldTour klassieker de Ronde van Vlaanderen en een zesde plaats in de WT-wedstrijd Parijs-Roubaix. ‘’Ik ben over het voorjaar tevreden, heb veel plezier uit de koersen gehaald en behaalde nog wat podiumplekken. Ik ben na Vlaanderen ziek geworden, heb drie dagen met koorts op bed gelegen. Parijs-Roubaix was bij uitstek de mooiste koers van het hele voorjaar. Ik was er vorig jaar hard gevallen, dus ik zag er vooraf wel een beetje tegenop. Maar met de verkenning een week vooraf had ik er best weer vertrouwen in en voelde het wel goed. In de koers zelf reed ik vijf kilometer voor de eerste strook (Hornaing a Wandignies, DR) bij een valpartij mijn derailleur kapot. Ik ben vervolgens van groep naar groep gereden en halfkoers kwam ik weer voorin terecht. Toen merkte ik dat ik gewoon goed over de kasseien reed. Ik baalde op het eind eigenlijk wel, want tijdens de sprint kwam ik eigenlijk niet aan sprinten toe, maar voor de rest was het eigenlijk een onwijs gave koers. Het gevoel wat ik aan Parijs-Roubaix heb overgehouden was gewoon goed. De kasseien zijn eigenlijk wel heel bijzonder, niet om te trainen, maar in de koers was het heel tof. Het was in tegenstelling tot vorig jaar dat er nu publiek bij mocht zijn. Het was supergaaf en dat maakte Parijs-Roubaix voor mij heel bijzonder.’’

Hoogtestage

Floor(tje) Mackaij is met een goed gevoel uit de Itzulia Women gekomen. ‘’Het was na bijna drie weken zonder wedstrijdritme altijd weer de vraag hoe het zou gaan. Ik heb in die periode wel trainingsblokken gedaan, iets minder intensiteit, maar meer op ‘duur’ getraind omdat er weer een lange periode aankomt. Na de rustperiode heb ik nu weer zin om volle bak te koersen. Na de Ronde van Burgos ga ik ruim drie weken op hoogtestage naar Andorra, toewerken naar de maand juli. De eerste week ga ik trainen met Annemiek van Vleuten (zij is herstellende van een polsbreuk, DR) en ik zit er ook de hele periode met Shirin van Anrooij. Ik ben benieuwd hoe de hoogtestage gaat uitpakken. Ik rijd daarna de Ronde van Zwitserland en het NK op de VAM. Daarna zien we wel verder.’’

Honkvast

De 26-jarige inwoonster uit Woerden en dochter van voormalig prof Ron Mackaij is met de voorlopers van Team DSM (Argos-Shimano, Giant-Shimano, Liv-Plantur en Team Sunweb) sinds 2013 bezig aan haar tiende seizoen. ‘’Ik ben als junior bij de ploeg gekomen en zit er inmiddels het langst van iedereen. Je kent de ins en outs van de ploeg. Ik ben op een natuurlijke manier aan de ploeg verbonden. Het is met de Nederlandse cultuur in de ploeg vertrouwd en je weet wat je hebt. Ik weet niet hoe het bij andere teams precies toegaat. Ik ben 26 jaar en mijn beste jaren moeten nog komen. Dat biedt alleen maar vertrouwen voor de toekomst. Ik wil me meer gaan focussen op het hooggebergte en het klassement. Ik heb vorig jaar in de Vuelta al meegedaan voor het klassement (achtste in het eindklassement, DR). Dat is ook wat ik zie voor de komende jaren en ik denk dat ik met het vertrouwen van de mensen om mij heen daarnaartoe kan werken.’’

Team DSM heeft met topsprintster Lorena Wiebes als speerpunt in de vlakke ritten een goede ploeg, die altijd meedoet voor de prijzen. ‘’We hebben in de ploeg een groot aantal goede meiden en ik heb in het voorjaar laten zien dat ik ook goed kan meedoen. Ik ben vrij allround, ben in de finale dus best breed inzetbaar. Daarom ga ik ook ruim drie weken op hoogtestage naar het hooggebergte in Andorra, denk dat er nog veel meer is uit te halen. Dat heb je nodig voor etappekoersen als de Ronde van Zwitserland. Ik hoop veel van Annemiek (van Vleuten, DR) te kunnen leren en wil kijken wat het met het lichaam kan doen en ben daarnaast benieuwd naar het effect daarvan.’’ 

Foto: © Sportfoto