Zaterdag 09 april 2022

Blog - Cyclingonline is meer dan welkom in Turkije. Dat wordt wel duidelijk als we in Istanbul met alle egards door de douane geleid worden. Geen lange rijen voor deze journalist, maar een snelle stempel in het paspoort het diplomatieke hokje van de douane. Ik ben in Turkije om een aantal dagen verslag te doen van de 57e editie van de Presidential Cycling Tour of Türkiye, oftewel de ronde van Turkije. Op uitnodiging van het bureau voor toerisme, ga ik niet alleen de wedstrijd volgen, maar krijg ik ook een inkijk in de Turkse cultuur en historie. En ik zal merken dat de Turken op beiden dol zijn en dat ook graag willen delen. 

Van dat alles is op het vliegveld van Istanboel nog niet veel te merken. Rond de gate, waar de vlucht naar startplaats Bodrum moet vertrekken, heerst vooral de gelatenheid van de wielrenner op doorreis. Ze komen vanuit alle delen van de wereld aangevlogen en hebben het professioneel wachten tot een ware kunst verheven. Onderuit gezakt tegen de koffer kan er slechts een opgestoken hand of knik naar een bekende mederenner af , veel meer beweging zit er niet in. Geef ze eens ongelijk, de 1303 kilometer die ze de komende week in de 57e editie van de ronde van Turkije voor de kiezen krijgen zijn allesbehalve gemakkelijk. 

Want het is hier allesbehalve vlak, dat is al snel duidelijk als we, op niet al te grote hoogte, naar Bodrum vliegen. Ook al is het donker, uit het raam is duidelijk te zien dat nergens vlak is. Het parcours begint dan ook met één grote lange slinger door en over de heuvels van de provincie Muğla. Een kleine vooruitblik: 

De ronde gaat zondag van start aan de rand van de jachthaven van Bodrum. Een bijzondere plek, zeker in deze tijd van het jaar ligt de haven vol met boten, jachten normaal tegenkomt aan de Franse Riviera maar voor het overwinteren hier liggen. Ook te zien, rijen prachtige lokaal gebouwde sierlijke zeiljachten. De startplek ligt naast het café van de maritieme organisatie en staat bekend om z'n echte Turkse koffie (nooit het kopje helemaal leegdrinken vanwege de koffiedrab onderin!) en verse huisgemaakte citroenlimonade. Beiden smaken uitstekend na een smakelijke lunch bij het kleine maar fijne Bilal'in Yeri restaurant. Een aanrader, zeker als je weet dat de eigenaar een paar zinnetjes Nederlands leerde; zijn "goed gedaan jochie" als hij de lege borden voor me ziet, maken me aan het lachen. 

De etappe naar Kusadasi is 207 kilometer lang en gaat alleen maar op en neer. Echte grote klimmen zijn er niet, maar met zo'n 12 'echte klimmen' gaat het zeker in de benen zitten. Op papier een sprintersaankomst, maar een klein groepje dat in de laatste en meest lange klim van de dag weg weet te rijden zou nog wel eens voor een verrassing kunnen zorgen. En verrassingen kunnen er zo maar komen, met een deelnemersveld dat bestaat uit 7 world-tour, 12 pro-tour ploegen en 6 continental teams zou is er altijd kans op iets ongewoons. 

Zaterdag is voorafgaand aan de start een persconferentie voor de Turkse media. Achter een grote tafel zitten naast mannen in pakken ook twee heren in kleding van de organisatie. Als ik hun blik bestudeer besef ik, hier zitten een paar grote mannen die weten waar ze het over hebben. Omdat ze zelf de nodige wedstrijdkilometers in de benen hebben of van dichtbij meemaakten. Het blijkt te kloppen, de meest linkse is Mutlu Erçevik, drievoudig Turks kampioen op de weg en viervoudig nationaal kampioen tijdrijden. De ander is Faik Gürses, de eminente sportjournalist die sinds 1970 al verslag deed van menig wielerronde. De sfeer is optimistisch, de coronacrisis kwam hier in het hart van toeristisch Turkije economisch ook hard aan en met het einde van de pandemie in zich is er hoop op herstel. En de ronde van Turkije speelt daar een grote rol in. 

Ik ben voorlopig nog de enige internationale journalist die op uitnodiging van het bureau voor toerisme aanwezig is en zit in de unieke positie dat ik mijn eigen gids heb. Turgut, of zoals hij zichzelf ook omschrijft, TourGood, is een zachtaardige vriendelijke man. Hij heeft na een studie archeologie zijn hoofd vol historische kennis en niet anders wil dan deze delen. Ik leer duizend en één dingen over de geschiedenis en hoe die verweven is met het huidige Europa. We kunnen het meteen goed vinden en als vanzelf fluistert hij mij de vertaling van de belangrijkste informatie in het oor. Als we de Petrusburcht bezoeken (aanrader!) praat hij me enthousiast de oren van het hoofd.  Later, bij de lunch en koffie, gaat het gesprek al snel de persoonlijke kant op. 

Dat geldt ook al  voor toerismevertegenwoordiger Serhan, die me vrijdagavond oppikt bij het vliegveld. We zitten om één uur in de nacht nog samen aan een tafel met heerlijke hapjes en een fles Raki. Van hem verneem ik dat er in Turkije een grote liefde is voor de koers. En dat er ook, mede door corona, meer gefietst wordt. Maar ook dat het land steeds populairder wordt om te fietsen, zowel door liefhebbers, maar in de wereld van het professionele wielrennen. Er is zelfs een samenwerking met de Duitse wielerunie, er worden regelmatig trainingskampen gehouden. Mountainbiken is ook populair, in de oude binnenstad van  Bodrum werd zelfs recent nog een unieke citymountainbike wedstrijd gehouden. De straten volgebouwd met obstakels die op volle vaart genomen moesten worden. Ook het gravelbiken zit flink in de lift, met mooie parcoursen door de heuvels. Daarover later ongetwijfeld meer.

De ronde van Turkije dus. Danny van Poppel (Bora), Cees Bol (DSM), Arvid de Kleyn en Wessel Krul (beiden uitkomend voor Human Powered Health) en Wesley Mol (Bike Aid) staan morgen om kwart voor elf Turkse tijd aan de start. Zij finishen een uur of vier later. Eurosport 1 brengt de wedstrijd vanaf het middaguur in de Nederlandse huiskamer. 

Meer info?

De officiële website van de Presidential Cycling Tour of Türkiye: 

 

Op twitter: https://twitter.com/tourofturkiye of 

 

Meer over de historische badplaats op onder andere 

 

Petrusburcht: