"Yes! Het heeft zo moeten zijn. Dit maakt het hele verhaal compleet" was de eerste reactie van de nieuwe Olympisch kampioene.

Van Vleuten dacht in de wegwedstrijd ook naar het goud te soleren, maar daar bleek tot haar verbijstering de Oostenrijkse Kiesenhofer uit de greep van de groep met favorieten gebleven te zijn. Vijf jaar geleden in Rio lag Van Vleuten in de wegwedstrijd op kop, toen ze ten val kwam. In plaats van goud wachtte toen een lange revalidatie.

In de tijdrit was ze eerder succesvol, met nationale titels maar zeker ook met de wereldtitels in 2017 en 2018 tegen de klok. In 2019 werd ze door Chloe Dygert onttroond en vorig jaar miste ze de mondiale titelstrijd tijdrijden door een val in de Giro Rosa. Toen nam Anna van der Breggen de regenboogtrui in ontvangst. Diens ultieme doel, goud op de olympische tijdrit, zag ze niet in vervulling gaan vandaag. 

Na het zilver in de wegwedstrijd en het daarbij horende verhaal, wilde Van Vleuten zich nu op de tijdrit focussen. Dat lukte goed. “Door de wegkoers wist ik dat ik super goed was en ik wilde die negativiteit naast me neerleggen en me focussen op mijn doel. Mijn missie vandaag was om mijn beste tijdrit ooit te rijden. Dat is gelukt. Het was ook wel weer een tijdrit met een verhaal, want ik vertrok en ik merkte dat als ik lag, ik niet op kon schakelen. Vandaar dat ik bij het schakelen ook steeds uit de houding ging. Voor de start werkte het en nadat ik was gefinisht ook weer, dus de mechanieker valt niets te verwijten. Het zorgde alleen wel voor stress.”

Gelukkig ging schakelen nog wel, maar het moest wel anders dan gewenst. “Eerst dacht ik dat ik helemaal niet kon schakelen, maar dat wilde wel als ik naar de remgreep ging. Maar het is natuurlijk erg lastig als het niet schakelt zoals je wilt in zo’n belangrijke tijdrit. Dat was wel even een uitdaging, maar ik dacht ‘ik ga het ermee doen’. Ik ben me gewoon blijven focussen op mijn missie. Als ik terugkijk op de tijdrit, dan merk ik dat ik echt in een flow zat. Het waren 22 kilometers, maar het voelde alsof het in tien seconden voorbij vloog.”

Tijdens de tijdrit focuste Van Vleuten zich op zichzelf. “Ik wist geen tussentijden, maar wist wel dat ik de snelste tijd had toen ik over de finish kwam”, zo vertelt ze. “Maar ik wist ook dat na mij nog heel goede tijdrijders zouden komen. Onderweg moest ik me gewoon focussen op mijn eigen taken en op alle stukken tijd pakken waar ik tijd wilde pakken. Toen ik over de finish kwam, wist ik dat ik het nergens had laten liggen. Wat het resultaat ook zou zijn.”

Dat het goed was voor de winst, dat was nog niet direct duidelijk. “Het drong door het enthousiasme van de TeamNL leden pas tot me door hoe hard ik had gereden. Gelukkig was het daarna niet heel lang wachten en wist ik dat een aantal concurrentes ver achterlagen. Maar pas toen iedereen over de streep was en ik mijn naam op nummer één zag staan geloofde ik het. Ik heb er heel hard voor gewerkt en er veel keuzes voor gemaakt, zoals de keus voor Movistar en Canyon en om nu bijvoorbeeld niet de Giro te rijden maar op hoogtestage te gaan. En dat met veel plezier, want ik heb echt genoten van de weg ernaartoe.”

Huldiging in Scheveningen

En zo pakte ze na het zilver van zondag nu goud. “Wat ik ook super mooi vind is dat er vandaag een beetje een omslag is geweest bij TeamNL. Ik had me afgesloten van social media, maar hoorde na afloop dat er van buitenaf toch wel wat negativiteit was. Hopelijk trekken we deze flow als TeamNL verder door. Zelf ga ik morgen naar huis en dan ben ik donderdagavond in Scheveningen voor de huldiging. In verband met corona zal ik op Schiphol ook worden meegenomen via een achterdeur, waarna ik in Scheveningen acht vrienden en familie zal zien. Ik vind het wel heel tof dat die acht mensen, waaronder mijn moeder en mijn beste vriendin Kim, dan op me staan te wachten.”

Zaterdag in San Sebastian

Echt tijd voor rust is er niet. “Zaterdag rijd ik mijn volgende koers alweer, San Sebastian. Dat vind ik een heel mooie koers, ik ben hartstikke goed in orde en heb veel zin om mijn team weer te zien. Ik had het al een beetje in mijn hoofd zitten dat ik die zou rijden, maar ik wilde het even afwachten en heb nu definitief besloten dat ik daar start. Het is één van de mooiste koersen die wij rijden vind ik. Het zal even kijken worden hoe ik de jetlag ga verwerken, maar nu ga ik eerst keihard hiervan genieten!”

Women's ITT @Olympics podium at #Tokyo2020

????@AvVleuten ????????
????Marlen Reusser ????????
????@AnnavdBreggen ????????#Olympics | #RoadCycling pic.twitter.com/FrALGyIbxp

— UCI (@UCI_cycling) July 28, 2021

Foto: Sportfoto