Tekst: Dan Rolandus

"Als je van je hobby je beroep kunt maken, is dat een droom die uitkomt’’, geeft Anton van Putten aan dat in zijn omgeving alles draait om de fiets.

Anton van Putten is een echte Oudenhoornaar. ‘’We zijn al vroeg verhuisd van de Ruigendijk naar de eerste nieuwbouwwijk in Oudenhoorn, de Julianastraat. Ik ging naar de kleuter- en basisschool De Hoorn aan de Molenweg. Ja, en dan ga je naar de voetbal, naar OHVV. Zoveel jeugdelftallen hadden we niet, dus heb ik vanaf mijn achtste tot m ’n dertiende gevoetbald in een mix-team.’’

PRC Delta

Anton van Putten had al snel oog voor de fiets. "Nadat ik op Oudenhoorn had meegedaan met een Dikke Banden Race kreeg ik meteen de smaak te pakken. De DBR is voor mij het begin geweest om meteen door te pakken. Ik herinner me nog dat Rinus Scheer en Leo Noordermeer bij de trimmers reden en Cor Poldervaart bij de de junioren fietste. Ik werd door die mannen in (1977, DR) op sleeptouw genomen en werd lid van PRC Delta. We reden toen nog op het parcours op Halfweg in Spijkenisse de avond- en zondagochtendcompetitie. Ik fietste telkens op en neer van Oudenhoorn naar Spijkenisse. We reden regionale jeugdwedstrijden in clubverband met wielerverenigingen als De Hoekse Renners, RWC Ahoy, Barrhopoort, De Mol, Harga en De Pedaalridders. Ik heb bij de nieuwelingen mijn eerste nationale wedstrijden gereden, was geen hoogvlieger, maar ze reden mij er echt niet af. De fysiek sterkere jongens hadden natuurlijk meer inhoud en incasseerden ook de meeste prijzen.’’

Volle bak nieuwelingen

De nieuweling uit Oudenhoorn pakte intussen ook zo zijn prijsjes. ‘’Je moest je vooraf aan de wedstrijd altijd bij de organisatie inschrijven, stonden er twintig man voor je in de rij. Het kwam zeer regelmatig voor dat er honderd renners aan de start stonden. Dat is tegenwoordig wel anders. Je kon in mijn tijd in elk dorp koersen en het was altijd vol. Was je te laat, dan was de kans groot dat het volle bak bezet was en dan kreeg je je identiteitskaart terug en kon je opstappen. Als je geluk had kon je altijd nog proberen om in een ander dorp een rugnummer voor een startbewijs te bemachtigen, anders kon je in het laatste geval altijd nog bij de club op Halfweg in Spijkenisse terecht. Het clubgebouw stond langs de Malledijk (tegenwoordig het truckerscafé Zus & Zo, DR). Eef Farenhout (vader van de oud-renners Edward en Arthur en oprichter van PRC Delta, DR) was toen voorzitter.’’

Gert-Jan Theunisse

Anton van Putten begon zich bij de junioren stilaan te roeren richting podium. Zo won hij zijn allereerste nationale koers in Roosendaal waar hij de Draai van de Kaai voor junioren op zijn naam schreef. ‘’Ik had toen wel een beetje geluk, want Gert-Jan Theunisse lag op kop, maar reed lek waarop ik alleen voorop kwam te zitten en won. Ik was geen renner, die 40 koersen per jaar won, maar reed toch wel regelmatig mijn prijsjes bij de eerste tien. Ik begon bij de junioren meer klassiekers te rijden. De afstanden werden groter, dus moest je ook meer trainen. Het ging ook steeds beter. Ik werd op het Kruininger Gors districtskampioen van Zuid-Holland voor junioren, stond ik op het podium met John Talen en Sjaak Sienders, de broer van criterium koning Rob Sienders. In de winter deed ik aan veldrijden. Dat ging me ook goed af, was een goede voorbereiding op het wegseizoen. Ik werd bij de amateurs districtskampioen van Zuid-Holland bij het veldrijden. Bij de nieuwelingen won ik het crosskampioenschap van Rotterdam. Dat was nog op het braakliggende terrein waarop enkele jaren geleden de A4 tussen Schiedam en Delft is doorgetrokken. Volgens mensen van buitenaf had ik voor de cross meer aanleg.’’

Amateurs

De jonge Oudenhoornaar stapte in 1983 over naar de amateurs of wel de senioren. ‘’Ik was 19 jaar, het ging toen heel anders dan tegenwoordig. Nu heb je de beloften of U23. Ik werd bij de amateurs gelijk in het diepe gegooid met doorgewinterde renners als Arie Hassink en Wim Lugtenburg, die dik tien jaar ouder waren. De criteriums gingen me in de beginperiode nog wel goed af, won de Ronde van de Doenkade-Rotterdam en behaalde daarna ook goede uitslagen, maar de klassiekers waren met gerenommeerde amateurploegen als Amstel van Herman Krott met renners als Teun van Vliet en Marco van der Hulst, Gazelle, Giant en Batavus wel andere koek. Dat waren ploegen waar je niet makkelijk bij kwam. Mijn ambitie was professional te worden of een goed betaalde amateurrenner. Ik heb van mijn ouders alle ruimte gekregen om mijn doel te halen. Mijn vader (Leen van Putten, DR) was mijn grootste supporter, hij ging altijd mee. Je moet als sporter altijd het hoogste proberen na te streven. Ik heb het drie jaar geprobeerd, een stapje hoger bij WVV Zeeland, maar heb het niet gered en had ook het geluk niet mee. Ik heb regionaal best een aardig stukje kunnen fietsen.’’ Anton van Putten won in 1987 in Hansweert het Provinciaal Kampioenschap Zeeland bij de amateurs met de sterke John de Crom als derde. Daarnaast won hij de wielerklassiekers de Omloop van der Krimpener Waard en de Omloop van het Zuiden in Noord-Brabant. Naast talrijke podiumplaatsen zegevierde hij bij de amateurs onder meer in de criteriums van de Ronde van Oostvoorne (1986), de Ronde van Brielle (1987), Rozenburg, Maasdam, Krimpen, Kralingen en de Ronde van Zuidland in 1992. ‘’Ik heb bij PRC Delta met mannen als onder andere John Talen, Nico van Witzenburg, Cor Roskam, Gaby Minneboo, Jan Goedendorp, Cees ‘Pudding’ van Sintmaartensdijk, Marco Muilenburg, Wim en Arie Lugtenburg, Ad van der Made, Gerrit Tillema en Emiel van Dijk en Lex Nederlof gereden. Ik heb drie keer meegedaan aan de Ronde van Mallorca voor amateurs en werd in één van die etappes ook nog vierde. Maar ik kan me ook nog herinneren dat ik er in de Ronde van Zeeuws-Vlaanderen, een koers over 180 kilometer, als jonkie er tijdens de neutralisatie al werd afgereden.’’

Voetbal

Anton van Putten trok na het NK voor amateurs op de Posbank in 1989, toen Abbenbroeker Maarten den Bakker kampioen van Nederland werd en Jan Goedendorp uit Oudenhoorn als een goede tweede in zijn kielzog, in de remmen en ging voetballen. ‘’Ik zei al dat ik het beste uit mijn mogelijkheden wilde halen, heb er heel veel voor gedaan, maar heb het niet gehaald. Daarom ben ik uit competitie gegaan, heb de fiets even aan de kant gezet en ben gaan voetballen in het tweede elftal van OHVV.’’ Krap drie jaar later begon het racen toch weer te kriebelen bij de Zuid-Hollander. Ik was 30 jaar toen ik weer op de fiets ben gestapt. Ik heb er nog drie jaar aangeplakt en dat ging me met goede klasseringen (onder meer de overwinning in de Ronde van Zuidland 1992, DR) niet slecht af. Ik stond ook in de klassiekers nog een enkele keer op het podium. Op m’n 33-ste was de jus er wel af.’’

Trainer en verzorger

Anton van Putten bleef de club op sportpark Oostbroek in Spijkenisse trouw. ‘’Ik trainde de wegrenners samen met Cor Roskam, de animo was goed. Er is tegenwoordig met de wetenschap, de voeding, vermogensmeters, trainingsschema’s zoveel veranderd. Op de trainingskampen wordt alles helemaal uitgefilterd. Door de commercie kan je het hele jaar, twaalf maanden lang, over de hele wereld koersen. De renners zijn in de breedte ook veel sterker geworden. Het niveau is zoveel hoger geworden en er wordt ook sneller gereden. De ontwikkeling van de technieken, alles is uitgebalanceerd. Dat was er in mijn tijd allemaal niet. Wij moesten het vroeger doen met een goede begeleiding en een verzorger.’’ 

Infrastructuur

De in Hellevoetsluis woonachtige Anton van Putten (56), met echtgenote Ingrid uit Nieuwenhoorn ouders van twee studerende dochters Robyn (24) en Sophie (22), heeft de fiets na zijn wielercarrière nooit losgelaten. Sterker, de fiets is zijn leven, het leven draait om de fiets. ‘’Ik ben van de LTS afgekomen en ben gaan werken. Het sleutelen en de ontwikkeling van de fiets heb ik altijd boeiend gevonden. Ik heb altijd de ambitie gehad om voor mezelf te beginnen, maar je moet dan wel de gelegenheid krijgen. Toen het pand van de vorige rijwielhandel leeg kwam te staan, hebben Ingrid en ik heel goed nagedacht om de grote stap te maken. We zijn de uitdaging in een moeilijke tijd aangegaan en met hangen en wurgen, zoals de economische crisis, bestaan we op 1 maart alweer elf jaar.Als je van je hobby je beroep kunt maken mag je zeggen dat een droom in vervulling is gegaan. Mijn hobby is alleen een beetje uit de hand gelopen. Voor een baas werk je van toeter naar toeter, maar nu ben je zeven dagen per week intensief met je werk bezig.’’ De passie van het wielrennen en het sleutelen is bij Anton van Putten overgeslagen naar het ondernemerschap. ‘’We hebben veel vaste klanten voor het onderhoud van de rijwielen. De ontwikkelingen van de fiets, zoals de racefiets met remschijven, elektronica, die zijn intrede heeft gedaan met WiFi, de GPS en navigatie, gaan maar door. Heel interessant, maar je moet bijblijven. We kunnen de klanten bedienen met een prachtig product van allerlei soorten toerfietsen, racefietsen, mountainbikes, kinderfietsen tot aan de meest uitgesproken E-bikes. We verhuren, vooral in de zomer, ook fietsen. De infrastructuur in onze regio is overweldigend voor uitstapjes met de fiets. Vanuit Hellevoetsluis zijn er prachtige fietsroutes op Voorne-Putten, maar je kunt ook uitwijken naar het Westland, de Hoekse Waard, Goeree-Overflakkee en Zeeland. Er zijn op de eilanden talrijke fietsroutes gepeild, vooral in deze periode van corona. De mensen worden gepromoot om te bewegen en dat hebben wij in de rijwielenbranche ook explosief gemerkt. De verkoop ligt vanwege de lockdown nu stil, alleen de werkplaats is geopend.’’ Het leven van Anton van Putten draait om de fiets. Naast het runnen van zijn bloeiende rijwielonderneming blijft hij het wielrennen volgen. ‘’De klanten zorgen voor het succes en het voortbestaan van het bedrijf. We proberen als team succesvol te blijven door een goede service te verlenen en dat lukt goed. Naast de zaak blijf ik het wielrennen via de tv volgen, maar ik blijf er niet voor thuis. Ik volg in de wintermaanden het veldrijden en vervolgens de wielerklassiekers, de Tour de France, de Giro en de Vuelta. Dat soort koersen, maar ook de regiorenners zoals de jongens uit Zuidland.’’