Het seizoen van Van der Kooij was tot nog toe kort maar krachtig. “Ik reed geen goede Ster van Zwolle en werd vervolgens vijfde in de Dorpenomloop van Rucphen. Dat laatste was misschien ook wel een mentaal dingetje, want ik had aan de Ster weinig vertrouwen over gehouden. Na Rucphen wilde ik weer naar boven kijken, maar toen kwam corona. Ik zou eigenlijk herbeginnen in de Heistse Pijl op 1 augustus, maar die wedstrijd ging niet door. Vervolgens schrapte onze ploeg de Czech Tour. Natuurlijk was dat aan de ene kant jammer, aan de andere kant waren er ook twijfels over de veiligheid. En dan moet je altijd voor zekerheid kiezen. Krijg je het virus, dan fiets je wellicht nooit meer. Maar het neemt niet weg dat ik ondertussen sta te trappelen om weer te gaan koersen. Het doel was dit seizoen om mijn resultaten van 2019 te bevestigen en eventueel een profcontract af te dwingen. Dat is nog altijd de insteek, maar ik heb er nu minder tijd voor. Maar ik heb de droom zeker niet alvast voor een jaar opgeborgen. Ik sta te trappelen. Met het team hebben we een paar goede trainingssessies achter de rug, ik voel dat ik  er klaar voor ben.”

Met ambities naar Valkenswaard

Van der Kooij etaleerde zich de afgelopen jaren vooral als sprinter, maar de in Limburg woonachtige Zuid-Hollander heeft een mountainbike-achtergrond. Een combinatie die zich wel eens kan uitbetalen in de De Bruyn Metaal Omloop van Valkenswaard. “Het is een feit dat voormalig crossers en mountainbikers over net iets meer technische skills beschikken dan renners die een dergelijke achtergrond niet hebben. Je bent zekerder en meer stuurvast. De vorige keer was ik er niet bij, maar van wat ik gezien heb van het parcours word ik wel vrolijk. Natuurlijk ben ik vooral een sprinter, maar ik kan ook op dit terrein en zelfs in de heuvels in Limburg goed uit de voeten.” Een ideaal scenario voor Van der Kooij is vooral een harde finale. “Voor mij werkt het goed om me koest te houden in het begin van de wedstrijd en dan in het laatste koersuur mee te springen met een kopgroepje. We hebben bij BEAT meer mannen die in dit soort koersen uit de voeten kunnen, denk aan Luuc Bugter en Jan Willem van Schip. Het is juist ideaal om met meer van voren te zitten. Ik kan dan meer op een sprint speculeren, terwijl die mannen weg moeten proberen te komen. Maar juist dat spel kan een win-winsituatie opleveren voor ons.”

Graag winnen

De klassieker over onverharde wegen uit de Nederlandse Loterij Topcompetitie kan een mooie gelegenheid zijn om de ambities waar te maken. “Je wil als sprinter graag winnen. In koersen als het Hageland kun je jezelf laten zien tussen de profs, op het NK is het voor mij even afwachten met al die beklimmingen van de VAM-berg – al ben ik wel een kampioensrenner – en in een wedstrijd als Valkenswaard start ik sowieso met de ambitie om te winnen. Ik moet er niet aan denken om de winter in te gaan zonder één enkele zege. We weten niet welke wedstrijden op onze kalender er nog door gaan, dus ik zal mijn kansen moeten pakken, waar die zich voordoen. En dat in een bijzonder gretig peloton. Normaal zijn er al wat jongens uitgeblust begin september of weten zij zich zeker van een profcontract het jaar daarop, nu is iedereen net zo gretig als in de Ster van Zwolle aan het begin van het seizoen. Iedereen wil deze periode van het jaar nu goed zijn. Dat maakt het lastiger om er boven uit te steken, maar des te mooier als het wel lukt.”

Copyright: Stephan de Goede (BEAT)