Als junior reed de jonge Brabander (18) al eens deze wedstrijd. “Ik heb de koers toen uit weten te rijden, waar er na een echte afvalkoers maar veertig renners toe in staat waren. Maar met de strijd om de zege heb ik me niet kunnen bemoeien. Als ik op de weg rijd, doe ik dat bij voorkeur op een dergelijk parcours met onverharde stroken daarin. Een klimmetje vind ik ook prima, maar waaierkoersen in de polder zijn aan mij minder besteed. Het voordeel van een wedstrijd als Valkenswaard is voor ons als crossers – want dat zijn we primair bij ons team – dat we onze techniek goed in kunnen zetten op de onverharde stroken. Daar zijn we echt in ons voordeel en ik kijk er dan ook naar uit om deze wedstrijd te rijden. Denk ook aan het aansnijden van bochten en zo. Het maakt de wedstrijd sowieso selectiever en je moet een beetje durf hebben. Als je te veel risico’s neemt op de verkeerde plekken, dan rijd je eerder lek. Dat vertrouwen en die kennis heb je als veldrijder toch meer op dit soort stroken.”

Thuiskoers

Het kan goed zijn dat de Omloop van Valkenswaard zijn enige koers op Nederlandse bodem wordt. Hij is dan ook blij met de wildcard die de ploeg kreeg. “Het is zoeken naar wegkoersen momenteel en dat doet iedereen tegelijk. Als team proberen we ook nog in de Ronde van Warschau binnen te komen, daar krijgen we nog uitsluitsel over. Normaal gezien had de zomer er heel anders uitgezien. Ik zou een aantal MTB-wedstrijden rijden en een aantal etappekoersen op de weg, aangevuld met wat criteriums. Om zo aan inhoud én snelheid te werken. We gaan door de maatregelen ter voorkoming van verspreiding van het coronavirus heel anders de koersen in, maar dat geldt voor iedereen. We proberen door lange trainingen dat gemis van wedstrijden te ondervangen. Het is in ieder geval mooi dat Valkenswaard wel op de kalender is blijven staan. Ik zie het toch wel als een soort thuiskoers en bovendien is het leuk dat mijn voormalig ploegleider Leon Cleven in de organisatie actief is. Dat maakt de betrokkenheid nog wat groter bij de wedstrijd.”

Begin en slot goed

Vorige winter was Vreeswijk voor het eerst belofte. Dat betekende ook accepteren dat hij – in tegenstelling tot bij de junioren – niet meer automatisch tot de beste renners van zijn lichting behoorde. “Het begin van het seizoen was goed. Ik denk dat het heeft geholpen dat we bij de junioren al tegen toppers als Ryan Kamp en Mees Hendrickx moesten rijden, die bij de beloften snel om de prijzen mee konden doen. Maar na wat valpartijen kwamen er toch wat lichamelijke ongemakken – zo kreeg ik last van mijn ribben – waardoor het midden van de winter niet helemaal verliep zoals gewenst. Maar de slotweken waren goed, zo was ik in de wereldbekerfinale van Hoogerheide als eerstejaars 26^e. Die weken geven me nu hoop dat ik straks weer een stap gemaakt heb en weer wat hoger kan eindigen.”

Punten scoren

Het doel is wereldbekers en kampioenschappen rijden met de selectie van bondscoach Gerben de Knegt. “Maar de bondscoach heeft ook aangegeven dat het belangrijk is om juist in die wereldbekerweekeinden naar een internationale veldrit af te reizen om punten te scoren. Zo kun je in belangrijke wedstrijden meer van voren starten en worden de resultaten normaal gezien ook beter. De nadruk ligt dus kortom meer op het internationale dan op het nationale werk in de winter van 2020-2021. Ik ben gemotiveerd om er iets van te maken. Het vertrouwen is er. Als ik nu in Valkenswaard ook nog eens goed voor de dag kom tussen de continentale renners, dan kan ik met gerust hart de crossen in.”

Foto: © Sportfoto