Het is natuurlijk niet zo dat Pieters stil heeft gezeten in 2020, in Berlijn won ze met Kirsten Wild de wereldtitel op de koppelkoers. Maar ze had wel degelijk uit gekeken naar het komende wegseizoen. “Het was heel mooi om vorig najaar in Vargarda, Plouay en de Boels Ladies Tour in deze trui te rijden. Maar ik verheugde me ook heel erg op het voorjaar van 2020, dat is toch een beetje mijn periode van het jaar. Rijden in wedstrijden als de Ronde van Vlaanderen met de Europese trui om de schouders, dat was toch het beeld dat ik voor ogen had voordat het seizoen zou losbarsten.”

Ze was met haar ploeggenotes van Boels-Dolmans aan het verkennen voor de Ronde van Drenthe, toen het nieuws kwam dat de wedstrijd niet door zou gaan. “Eerst houd je de focus en probeer je ook de goede vorm vast te houden. Ik voelde me namelijk op de piste en ook bij de trainingen en verkenningen op de weg heel sterk. Maar als de kalender dan steeds langer leeg raakt, weet je dat het geen zin meer heeft om in topvorm te blijven. Zeker toen de Olympische Spelen – toch het doel van de afgelopen twee jaar – weg viel. Ik probeer elke dag een aantal uren te trainen en zo conditie te houden voor het moment dat me gevraagd wordt weer toe te gaan leven naar wedstrijden. Zo heb ik dan toch de mogelijkheid die trui aan te trekken.”

Trainingskoersjes

Ze weet dat ze zich gelukkig moet prijzen dat ze buiten kan trainen, al moest dat de afgelopen week dan weer wat vaker tussen de buien door. “Mijn ploeggenote Christine Majerus woont in Frankrijk en die heeft lang op de rollen moeten trainen. Ik geloof dat ze Zwift al helemaal uit gefietst heeft de afgelopen maanden. Maar natuurlijk kijk ik er ook naar uit om weer wat koersen te rijden, bijvoorbeeld eerste maar eens trainingskoersjes om weer op te bouwen richting het najaar. En er wordt gekeken of we weer op de baan kunnen gaan trainen. Dat is dan ook weer een iets andere omgeving waar je jezelf op kunt verheugen.” 

Voordelen zien

Met haar ploeggenoten van Boels-Dolmans rijdt ze elke maandag virtueel een rondje. “Dan kletsen we wat bij en trappen we ondertussen wat kilometers weg. We hebben het geluk dat we eigenlijk een vrij vaste kern hebben, alleen Lonneke Uneken is nieuw bij de ploeg. Als we straks weer kunnen koersen gaat het zeker een voordeel zijn dat we elkaar al goed aanvoelen, stel je voor dat je in een nieuwe omgeving kwam te rijden en daar nog nooit met je nieuwe ploeggenotes gereden had.” Ze probeert ook de voordelen te zien. “De afgelopen twee seizoenen was het altijd afwisselen van de weg en de baan en dan had je soms een paar weken rust daar tussen, maar was je in je hoofd toch al wel bezig met je volgende doelen. Nu merk ik wel dat ik mentaal even helemaal tot rust kom. Laat dat dan het voordeel van deze periode zijn.”

En ondertussen filosofeert ze mee over de nieuwe kalender. “Het zal een kort maar druk seizoen zijn, dat is een situatie waar niemand natuurlijk veel ervaring mee heeft. Met allerlei soorten koersen door elkaar. Mijn focus zal moeten komen te liggen bij de wedstrijden waarin ik anders in het voorjaar goed wil zijn, de Vlaamse klassiekers vooral. En dan zal er daarna iets van een baanseizoen op moeten starten richting de Olympische Spelen in 2021. De UCI zou de kalender al verplaatsen naar de zomer. Dat zou straks een voordeel kunnen zijn, dat je goed op elkaar ingespeeld naar de Olympische Spelen gaat om daar op de madison voor de medailles te gaan.” (Roy Schriemer)

Foto: © Sportfoto

Lees ook de verhalen van Ilse Pluimers, Robin Lowik, Shirin van Anrooij  Daan Hoole Anna van der Breggen Lorena Wiebes  Annemiek van Vleuten