Want eerlijk is eerlijk: hoe boeiend de afgelopen edities van de Ronde van Overijssel ook waren, winnaars als Anthony Theus, Bennie Gosink, Bart Boom en Wim van de Meulenhof hebben met hun zege in Rijssen vervolgens geen plaats tussen de grote jongens in het profpeloton kunnen afdwingen. Rudie Kemna was de spreekwoordelijke uitzondering op de regel. Door – net als Olympia’s Tour en de GP Wieler Revue - te kiezen voor een -27 opzet hoopt de organisatie weer met grotere regelmaat de profs van morgen voorbij te zien komen. Of die vlieger voor Brett Lancaster opgaat, moet uiteraard nog afgewacht worden. De Australiër gaf voor een toekomst als prof in ieder geval voorlopig zijn toekomst als baanrenner op en dat terwijl hij op zijn erelijst de wereldtitel achtervolging bij de junioren heeft staan. Bovendien verliet hij huis en haard voor een Europees programma in de ploeg Iteam Nova, een Trade Team 3, dat min of meer drijft op donaties en het enthousiasme van ex-profs als Phil Anderson en Sean Yates.

Bos en Scheuneman

Toch leek het er lang op dat de vijftigste editie van de Ronde van Overijssel gewonnen zou worden door een Nederlander. Na ruim vijftien kilometer reed er namelijk een kogproep van zes weg met alleen maar landgenoten. In deze groep vonden Niels Scheuneman (Rabobank), Jeroen Boelen, Julien Smink (Van Hemert), Marco Bos (Tegeltoko), John Sulkers (Van Vliet-Gazelle) en Arjan Ribbers (Groenewoud) elkaar. Ook na het wegvallen van Boelen (lek) wisten de vijf overgeblevenen een toch ruime voorsprong van vier minuten bijeen te fietsen. Pas vanaf de Lemelerberg (116 kilometer) begonnen de renners van Aza-VvZ (voor Vlijm) en Domo-Farm Frites (Wallaard) aan de achtervolging, maar dat ging zo aarzelend dat de koplopers in het welslagen van hun missie gingen geloven. Op de Holterberg (144 km) besloten Scheuneman en Bos om die reden hun drie medevluchters af te schudden. Het noordelijek duo wist gezamenlijk Rijssen nog te bereiken, maar toen moesten er nog vijftien kilometers afgelegd worden in twee plaatselijke ronden.

Lastige finale

Direct daaarop probeerden Rabobank (met Hutten) en Tegeltoko (met Kornegoor) opnieuw het initiatief naar zich toe te trekken, maar de twee beloften kregen geen ruimte. Vlak voor het ingaan van de laatste lus lukte het de twee vervolgens wel om mee te springen toen de Australiers Scott Guyton en Brett Lancaster, de Duiter Rene Obst (Team Berlijn), de Tsjech Michael Moureck (Prag), Mark Vlijm (Axa), Arno Wallaard (Domo-Farm Frites) en de Rabo’s Kenny van Hummel en Koen de Kort het hazepad kozen. In de lastige finale wisten vervolgens Obst en Lancaster weer uit deze groep te ontsnappen, maar zij werden in de laatste kilometer nog terug gehaald. Dat gebeurde eerst onder impuls van de Rabo’s in dienst van sprint Van Hummel, maar zij kregen het laatste gaatje niet dicht. Die klus klaarde Wallaard, die vervolgens in de sprint naast de zege greep. Lancaster had zich na terug te zijn gepakt, keurig in Wallaards wiel geposteerd en knalde net voor de streep voorbij de kopman van Domo-Farm Frites. OP de streep passeerde ook Van Hummel nog de nationale beloftenkampioen van 2011. De Rabo-sprinter trurde niet lang na over de gemiste kans, al was hij nog nooit zo dichtbij een grote overwinning sinds hij neo-amateur is. “Natuurlijk is het altijd jammer om tweede te worden in plaats van eerste, maar ik ben anderzijds heel blij dat zo kort voor Olympia’s Tour de vorm aanwezig blijkt. We hebben als ploeg helemaal toegeleefd naar die wedstrijd en dit was onze eerste echt test. Die is geslaagd, want zowel ik, Hutten, De Kort als Scheuneman hebben zich goed van voren weten te handhaven.”

Verbaasd

Lancaster was zelf best verbaasd over de zege. Niet alleen omdat het pas het eerste jaar op de weg is voor het voormalige baantalent, maar vooral omdat hij het Circuit des Mines nog in de benen had. “En dat was echt afzien zowel qua weer als qua wedstrijdtempo. Mijn benen deden er nog aardig pijn van. Tijdens de wedstrijd voelde ik de kracht terugkomen en in de finale ging het vervolgens optimaal.” De 22-jarige Aussie uit Shepparton hoopt net als zijn ploeggenoten ooit prof te worden, eventueel zelfs via zijn huidige ploeg, die ooit de Tour de France hoopt te mogen rijden. “Ik ben naar Europa gekomen om prof te worden. We hebben een mooi programma en van Sean Yates, nog niet zo lang gleden voor mij een held die ik alleen van de televisie kende, leren we veel. Hij is streng, maar dat betaalt zich uit.” (Roy Schriemer)

04/05/2004:

50^e Ronde van Overijssel

(Rijssen/-27 competiite)

1.Brett Lancaster (Aus/Iteam Nova), 2. Kenny van Hummel (Rabobank), 3. Arno Wallaard (Domo-Farm Frites), 4. Mark Vlijm (Axa-VvZ), 5. Rene Obst (Dui/Team Berlin), 6. Arne Kornegoor (Tegeltoko), 7. Michael Maurecek (Tsj/Dukla Praag), 8. Luuc Hutten (Rabobank), 9. Scott Guytun (Aus/Iteam Nova), 10. Koen de Kort (Rabobank)

Foto: © Sportfoto