Tekst: Roy Schriemer

De 19-jarige Koster reed drie wedstrijden dit seizoen en toen werd als gevolg van het coronavirus de wedstrijdkalender leeg gemaakt. “Ik vind het best lastig” erkent de voormalig juniorenkampioen (2017). “Je mist op dit moment structuur. Normaal werk je naar wedstrijden toe en bezoek je jouw school, maar dat is allemaal weg gevallen. Je hebt niet voor je lol de hele winter getraind, zeker als je voelt dat het in de eerste wedstrijden best lekker draait. Eerst dacht ik nog dat de afgelastingen beperkt zouden blijven tot een deel van de wedstrijdkalender. Zo baalde ik dat de Tour de Normandie werd geannuleerd. Dacht ik dat alle andere renners in die periode wel konden koersen, waardoor ik een achterstand opliep. Vervolgens werd het al snel duidelijk dat het niet beperkt bleef dat die ene wedstrijd. Nu weten we al enige tijd dat we niet op korte termijn wedstrijden gaan rijden,  daarmee is dat eerste doel weg. “

In de kijker rijden

Hij heeft geen idee hoe dat er straks uit gaat zien als iedereen weer koersen mag. “Iedereen staat te dringen denk ik. Vorig jaar reed ik bij Alecto in een relatief kleine ploeg en reed je ook vrijwel alles, nu hebben we bij Metec-TKH best veel renners op papier. Aan de andere kant denk ik dat het ook bij de organisatoren zoeken wordt naar plekken op een compacte kalender en dat er veel dubbele wedstrijden gereden worden als het straks weer mag. Dus dat loopt dan ook wel weer los. Mijn doel was om me dit jaar – met name in etappekoersen van de internationale kalender – in de kijker te rijden bij profteams. Daarom was ik ook blij met de aanbieding van Metec-TKH, die hebben een mooi internationaal programma. Dat wordt nu wel een wat lastiger verhaal, je hebt kans dat ik in mijn ontwikkeling stil blijf staan op deze manier, maar dat geldt natuurlijk niet voor mij alleen. “

Everest Challenge

Hij wist wel wat publiciteit te genereren voor zijn team met zijn opvallende trainingsacties. Zo cirkelde hij een hele (en lange) dag over de Col du VAM om zo het aantal hoogtemeters van de Mount Everest te benaderen en kleurde hij alle straten van Roden rood op Strava door ze allemaal aan te doen. “Ik zoek met mijn trainingen nu wat andere uitdagingen” zegt Koster daar over. “Normaal heb ik mijn vaste rondjes, waar ik bepaalde trainingsvormen goed kan oefenen. Nu zoek ik juist vaker een andere omgeving op of stap ik op de mountainbike, bijvoorbeeld om even een gravelstrookje mee te pikken. Ik ga ervan uit dat er straks nog tijd genoeg is om echt naar de eerste doelen toe te werken. Als de ploegleiding straks een programma heeft, dan pak ik de gerichte training weer op. Het lijkt me goed om nu juist even wat andere dingen te doen om straks ook echt de knop weer om te zetten. Ik kan mezelf niet weken lang voor de gek houden dat er elk moment weer een wedstrijd is, hoe graag ik dat ook zou willen. Ik kijk met bewondering naar iemand als INEOS-prof Dylan van Baarle, die binnen traint en daar zo even dertig uur weg trapt in de week. Terwijl hij toch ook niet echt het perspectief van een wedstrijd heeft.”

Koers om naar uit te kijken

Adne Koster denkt met plezier terug aan zijn zege in de Omloop van Valkenswaard in 2018, waar hij als junior won. “Dat is wel één van mijn mooiste overwinningen. Wedstrijden winnen is altijd mooi, maar de manier waarop ik toen wist te zegevieren, staat me nog goed bij. Ik was met Huub Deelstra en Owen Geleijn al vroeg in de aanval gegaan en reed de laatste dertig kilometer van deze wedstrijd alleen. Als je dan op de streep af rijdt, dan geniet je daar echt even van.” Hij woont zelf in de regio waar de Slag om Norg en de Wielerdag Roden over gravelwegen worden verreden. “Maar in de Omloop van Valkenswaard ligt een minder grove ondergrond, dat loopt daar nog wat mooier. Het is echt een mooie koers om te rijden, omdat je niet even een stukje maar best een groot deel van het parcours over dit soort wegen aflegt. Je moet daar echt over goede benen beschikken om voorin mee te doen. Dat is voor veel renners zeker weer een koers om naar uit te kijken als er straks weer gereden wordt.”

Foto: © Sportfoto en Omloop van Valkenswaard

Lees ook het verhaal met Robin Blummel