Tekst: Dan Rolandus

‘’Ik heb na het seizoen méér rust genomen dan voorheen, heb het daarna weer opgepakt, tijdens de winter goed mijn trainingen kunnen doen, voel me fit, blessurevrij, dus laat de klassiekers maar komen’’, kijkt de geboren Zuidlandse gemotiveerd uit naar de Omloop Het Nieuwsblad.

Goed huwelijk

Chantal van den Broek-Blaak, die vorig jaar in het huwelijk trad met Lars van den Broek, heeft ook een goed huwelijk met de Omloop het Nieuwsblad. Zij debuteerde in 2008, toen nog de Omloop Het Volk, met een 64-ste plaats achter haar toenmalige winnende ploeggenote bij AA-Drink, Kirsten Wild. Daarna zou zij zeven keer in de top-10 eindigen waarvan een derde plaats in 2011, twee keer tweede in 2016 en 2017 en in 2019 kwam daar met een klinkende solo de kers op de taart bij. ‘’De voorjaarsklassiekers zijn mijn wedstrijden, eendagskoersen waarin ik wil presteren’’ gaat de inwoonster van Bergschenhoek verder. ‘’Ik kan in eendagswedstrijden op een slopend parkoers gewoon keihard vlammen. Naast de Vlaamse klassiekers zijn ook de NK ’s door de jaren heen belangrijke wedstrijden. Dat is doorgaans ook een slopende wedstrijd, die mij wel past.’’

Terugslag

De wereldkampioen 2017 kende in 2019 een goed voorjaar, want behalve de overwinning in de Omloop Het Nieuwsblad, mocht zij een tiende plaats in de gravelklassieker Strade Bianche, een tweede plek in de Ronde van Drenthe, een zevende in haar droomkoers de Ronde van Vlaanderen en een tweede plaats in de individuele tijdrit op de European Games in Minsk op haar palmares bijschrijven. ‘’Ik ging voor het podium, heb toen alles gegeven wat ik in mij had.’’ Chantal Blaak kreeg echter een terugslag, stapte in de zevende etappe van de Giro d ‘Italia met een rugblessure uit de koers. ‘’Ik heb na Het Nieuwsblad goede wedstrijden gereden, kon diep in de finales mee, maar aan het einde van het voorjaar raakte ik een beetje op’’, vervolgt de kampioene van Nederland 2017 en 2018 tijdens de teampresentatie in het Van der Valk Hotel in Heerlen.

‘’Ik had toen al dat mijn lichaam een beetje tegenspartelde, de rug begon op te spelen zonder dat er nog sprake was van een blessure. Normaal gesproken neem je na een terugslag wat rust en kan je er weer tegenaan. Soms heb je dat je ook net over het randje heen gaat, want ik ben door blijven rijden. Ook al was ik niet goed genoeg om te winnen, ik was nog wel van waarde om mijn team te helpen. Ze wilden mij er graag bijhouden. Ik werd er niet afgereden, maar ik reed wel onder mijn niveau en dat kwam echt door die rugblessure. Je truggelt gewoon, weet dat je beter kan, maar dat het niet lukt. Dat was gewoon balen. Terwijl je door kabbelt, weet je ook dat je je lijf goed moet verzorgen. Dat was voor mij de maat, heb mezelf de vraag gesteld: ‘’Wil je die blessure niet serieus nemen, dan ben je straks voor een paar jaar klaar. Maar het is wel je rug, dus dat is echt een serieuze zaak.’’ Ik heb het toen uiteraard echt serieus genomen, want je lichaam moet voor altijd mee en fietsen is maar een deeltje van je leven. Nu ben ik helemaal fit.’’

Focus op voorjaarsklassiekers

Blaakie richt zich zoals gewoonlijk weer op de voorjaarsklassiekers, onder welke de Omloop Het Nieuwsblad aanstaande zaterdag, Le Samyn, de Ronde van Drenthe, Trofeo Alfredo Binda, Gent-Wevelgem, de Ronde van Vlaanderen en de Amstel Gold Race. ‘’Ik heb na het seizoen meer rust genomen dan normaal, alles gereset, alles weer opgebouwd en de rug wel super serieus nemen, luisteren naar je lichaam, want dat was echt een ding. Ik kon er nog wel hard mee fietsen, maar kon door de pijn niet het allerbeste uit mezelf halen. Je kan wel door de pijn heen rijden, maar wat heb je nodig om een koers te winnen op het hoogste niveau. Alles moet gewoon kloppen, en dat was het bij mij niet. Ik was zeker niet slecht, had zeker nog wel de power, en ik was best nog wel een goede middelmatige renster, maar door die pijn, die dingetjes en dat geneuzel moest ik weer een paar dagen rust nemen, kon ik de training weer niet goed doen. Nu ben ik blessurevrij, helemaal fit, dus gaan we ervoor.’’ De voormalige profrenster van AA Cycling Team, Leontien.NL, AA Drink-Leontien, Team TIBCO-To the Top en Specialized-Lululemon denkt zeker nog niet aan de Olympische Spelen in juli en augustus in Tokyo. ‘’Ik wil niet verder kijken dan het voorjaar, ook niet over de Olympische Spelen heen kijken, dat heeft voor mij geen zin. Ik moet eerst maar eens door de voorjaarsklassiekers heen zien te komen. Ik wil erg graag, wil me echt laten zien dat ik van waarde ben, niet alleen de power die ik heb, maar ik ook het vermogen heb om een heel belangrijke rol als teamplayer in de groep te hebben. Op die aspecten hoop ik dan geselecteerd te worden. Mocht dat niet zo zijn dan is er in plaats van de Olympische Spelen altijd nog een alternatief plan.’’

SD Worx

Chantal van den Broek-Blaak, die bij Boels-Dolman haar zesde seizoen ingaat, droeg het afgelopen seizoen 2019 in Ede de nationale kampioenstrui over aan Lorena Wiebes. ‘’Toen ik in 2017 Nederlands kampioen werd was het heel erg wennen dat je in een Nederlandse trui rond rijd, maar dan word je in hetzelfde jaar wereldkampioen dan is het helemaal speciaal, want hoger kan je niet. Toen ik de WK-trui kwijtraakte (aan ploeggenote Anna van der Breggen, DR) had ik nog een kampioenstrui van Nederland waar ik mee verder kon fietsen. Dus ik heb dat langzaam opgebouwd en langzaam, tot juni weer afgebouwd, ha, ha. De truien van Boels zijn wel geüpgraded, want die hebben kampioensrandjes, en die zijn blijvend.’’ De Zuid-Hollandse uit de wielerstal van teammanager Danny Stam is blij dat de sponsoring van het Boels-Dolmans Cycling Team wordt overgenomen door SD Worx, de Belgische hoofdsponsor. ‘’Het laatste seizoen in het tenue van Boels-Dolmans zal niet anders zijn dan in de voorgaande jaren. Wij hadden nooit het gevoel dat alles zou stoppen. Niemand heeft er ook stress over gehad, er is altijd vertrouwen geweest dat er een nieuwe sponsor zou komen. Maar dat neemt niet weg dat iedereen superblij was met het goede nieuws. De hele groep werd op dinsdag 11 februari, een dag voor de teampresentatie, in kennis gesteld van het goede nieuws Het was zo vlak voor het seizoen een goede timing. Iedereen was geweldig blij want het was geweldig nieuws, maar het kwam ook niet als een verrassing dat het management van de ploeg geen andere sponsor zouden vinden. Ik heb nooit het gevoel gehad dat het niet goed zou komen. We hebben zo ‘n sterke basis, de begeleiding, het materiaal, alles is perfect geregeld. Het is allemaal top. Jumbo had ook nog gekund, maar dat is nooit ter sprake geweest. Ik snap de speculaties van de buitenwereld over Jumbo wel.’’

Wielerhoeder

Chantal Blaak behoort in het team van Danny Stam tot de ervaren rensters, de hoedster, die waakt over haar jongen. ‘’Ik heb niet bepaald een stempel van moederrol, maar ik neem die rol onbewust. Ik vind het heel leuk om met jonge meiden te werken. Zij kunnen veel van ons leren, en ik wil mijn ervaring ook graag aan hen overbrengen, maar wij kunnen ook veel van hun leren. Ik ben 30, Lonneke (Uneken, DR) is 19, ik heb zelf een zus van 19. Ik vind het heel leuk en neem de tijd voor de meiden ook omdat ik er zelf ook energie van krijg, dus die rol ligt me wel.’’

Chantal Blaak staat zaterdag voor de dertiende keer aan de start in Gent, samen met haar ploeggenoten olympisch kampioene Anna van der Breggen, Eva Buurman, Lonneke Uneken, Jip van den Bos (vorig jaar derde) en de Luxemburgse kampioene Christine Majerus.

Foto: © Sportfoto