Tekst: Dan Rolandus

‘’Ik ben meer dan tevreden over 2019, nog beter dan ik van mezelf had verwacht’’, wees Cees Bol op de overwinningen in Nokere Koerse (1.HC), de zevende etappe in de Amgen Tour of California (2.UWT), de eerste etappe in de Ronde van Noorwegen (2.HC), de mooie trainingskampen, de vuurdoop in Down Under en zijn debuut in het grootste wielerspektakel ter wereld, de Tour de France. ‘’Ik hoorde vlak na de ZLM Tour dat ik mee mocht naar de Tour. Ik had nooit eerder in mijn carrière een grote ronde gereden. Sterker, nauwelijks etappekoersen in het hooggebergte gereden.’’ Tom Dumoulin ging de Tour niet rijden waardoor de ‘Ronde’ door de teamleiding van Sunweb met Michael Matthews als speerpunt over een andere boeg werd gegooid. ‘’De ploegleiding besloot mij een kans te geven als lead-out voor Michael en de ploegentijdrit. Ik vond de uitnodiging heel mooi, maar met deze nieuwe ervaring ook heel spannend.’’

Vuurproef

Cees Bol kijkt met veel voldoening terug op zijn eerste grote vuurproef op WorldTour-niveau. ‘’Het niveau in de Tour was heel hoog, de aandacht van de media gigantisch en de gekte van het publiek ongekend, maar het was een fantastisch mooie en onvergetelijke ervaring. Ik zat vooraf onder grote spanning, wist me niet wat me te wachten stond, maar na de start was de spanning er meteen af, zat in de eerste rit gelijk in koers, voelde ondanks de hectiek dat ik gewoon mijn werk kon doen. Zo zat ik bij de Muur van Geraardsbergen in goede positie en in de vijfde rit toen Bora met Sagan uithaalde zat ik mee. Ik heb achteraf het gevoel gehad dat ik Michael richting finale naar een goede uitgangspositie heb kunnen helpen.’’

Getergd

De wielercarrière van Cees Bol leek na een geweldig seizoen met als kers op de taart de overwinning in Olympia’ s Tour in 2016 een andere wending te krijgen. De Noord-Hollander bleef na hersenschudding vier maanden buitenspel, een profcarrière leek ver weg. De voormalige renner uit de continentale Rabobankformatie keerde na een lange lijdensweg weer terug in het peloton en leefde bij SEG Racing Academy in 2018 weer helemaal op. ‘’Ik was na 2017 getergd om prof te worden en dat bij SEG waar te maken. Met hard werken en de juiste begeleiding ben ik trots dat het na zo’n moeilijk jaar uiteindelijk gelukt is om prof te worden.’’ De prestaties van Cees Bol in de Ronde van Normandië, Circuit des Ardennes, de Ronde van Bretagne en de UCI 1.1 en 1.2 koersen waren de leiding van Team Sunweb niet ontgaan door de Zaankanter voor 2019 een contract aan te bieden. ‘’Ik heb vanaf begin augustus 2018 als stagiair bij Sunweb al mooie wedstrijden in Denemarken, Duitsland en een aantal 1.1 koersen gereden en dat was tevens een goede manier om elkaar te leren kennen.’’

Stroomversnelling

Het wielerseizoen 2018 was nauwelijks ten einde of Cees Bol zat met zijn ploegmakkers Max Walscheid, Chris Hamilton, Jay Hindley, Michael Storer, Johannes Frohlinger en Max Kanter weer in het vliegtuig naar Australië om in januari 2019 deel te nemen aan de Tour Down Under. ‘’Dat was wel heel vroeg in het seizoen. Ik had in de voorbereiding hard getraind. Het ging allemaal weer een stapje beter en had veel geleerd van het seizoen 2018. Ik was nieuwsgierig en vond het spannend hoe het niveau zou zijn in mijn eerste wedstrijd in de WorldTour. Het ging best goed, ervoer dat ik er iets te zoeken had. Daarnaast vond ik het een gave ervaring om in zo’n mooi land te mogen fietsen.’’ Cees Bol kwam in 2019 tot zo ’n tachtig koersdagen en won Nokere Koerse (1.HC), de zevende etappe in de Amgen Tour of California (2.UWT) en de eerste etappe in de Ronde van Noorwegen (2.HC). ‘’Ik won ook nog een kermiskoers in België. Winnen is altijd supergaaf, geeft me een boost en vertrouwen.’’

Sprintkansen

De 24-jarige Zaandammer, die binnenkort gaat verhuizen naar Alkmaar, kijkt nu al uit naar het wielerseizoen 2020. ‘’Het is de bedoeling dat ik een groot deel van de Vlaamse voorjaarsklassiekers en een ‘Grote Ronde’ zal rijden. Een grote ronde is goed voor de ontwikkeling en om de motor groter te maken. Ik zal de koersen op dezelfde wijze ingaan, maar daarbij hoop ik langer van dienst te kunnen zijn voor mijn ploeggenoten door hen korter in de finale te brengen. Ik verwacht nog niet dat ik in de WorldTour-wedstrijden mijn sprinterskansen zal krijgen, maar hoop die wel te mogen scoren in de kleinere koersen. Op het allerhoogste niveau is de concurrentie (o.a. Dylan Groenewegen, Fabio Jakobsen, Caleb Ewan, Pascal Ackermann, Elia Viviani, Alvaro Hodeg, Arnaud Démare en Jasper Philipsen, DR) heel groot. Ik hou me niet zo met ‘namen’ bezig, probeer zelf zo goed mogelijk te zijn. Ik ga pas mijn tweede seizoen in als beroepsrenner, maar hoop de progressie van de laatste twee jaren wel met grote stappen door te zullen zetten.’’  

Foto: © Sportfoto