Tekst: Dan Rolandus

‘’Ik heb gemerkt dat ik op dit niveau nog veel progressie kan maken.’’ Marieke van Witzenburg heeft dit seizoen weer stappen vooruit gemaakt en dat zie je terug in haar klasseringen. ‘’Ik ben constanter geworden en ben er achter gekomen dat ik het meest tot mijn recht kom in etappewedstrijden. Dat zijn koersen waar ik me kan inbijten, kijken naar de concurrentie in het klassement rondom mij heen.’’

Uitblinkmoment

De voormalige keepster van ADO Den Haag heeft zich sinds 2014 in haar nieuwe sport ontwikkeld tot een gerespecteerd renster. Na een zestiende plaats in de stormachtige Omloop van Borssele, volgde een zeventiende plaats in het eindklassement van de Tsjechische etappekoers Gracia – Orlová en een negentiende plaats in de Trofee Maarten Wijnants. Maar met de tiende plaats in het eindklassement van de Thüringen Ladies Tour, een UCI 2.1 koers met eliterensters als Lucinda Brand, Ellen van Dijk, ex-wereldkampioene Lisa Brennauer, Elena Checcini, Lisa Klein, Jolien D ‘Hoore en de eindwinnares Kahtrin Hammes, bevestigde Marieke van Witzenburg zich dat de rek er nog lang niet uit is. ‘’We zijn in de eerste etappe, zoals afgesproken, vanaf de start meteen gaan aanvallen. We sloegen een gat en ik zat mee in de kopgroep met meiden uit de grote ploegen WNT-Rotor, Virtu, Movistar, Canyon SRAM en Sunweb en hebben uiteindelijk met een marge van twee minuten stand gehouden. Meezitten in de kopgroep, dat is wat je als sporter wil, daar train je ook hard voor. De etappes in Duitsland waren mooi, met veel hoogtemeters. Je kijkt in de koers nog eens om je heen en dan zie je dat je in het klassement tussen de meiden staat, die de Giro hebben gereden. Dat was voor mij een ‘uitblinkmoment’. Het is dan wel zaak om de hoge positie te verdedigen. Vooraf aan de tijdrit stond ik nog zesde, maar ik heb gemerkt aan een Ellen van Dijk en Lucinda Brand, toch de wereldtop, dat ik op dat onderdeel nog veel stappen heb te maken. Ik wilde hoe dan ook de top-10 positie verdedigen. Dan komen de stress-etappes, kijk je op de lijst welke rensters je eronder wilt houden. Zo was Cecchini, die later zou winnen, in de laatste etappe vertrokken en Brand wilde ik onder me houden. Dat bracht veel stress, maar wel met een gevoel van dit is het echte wielrennen, heel gaaf om die spanning mee te maken. Ik heb uiteindelijk stand gehouden, heb je het gevoel thuis te horen op UCI-niveau’’, aldus sprak de 33-jarige inwoonster van het Zuid-Hollandse Brielle met trots over haar tiende plaats in het eindklassement van de Duitse etappekoers. De BeNeladies (UCI 2.1) was nog zwaarder, maar ook de rittenkoers door België en Nederland wist zij met een twintigste plaats in de top met gevestigde namen stand te houden.

Ambities reiken verder

Marieke van Witzenburg heeft gemerkt nog lang niet aan haar top te zitten en dat wil zij in de komende jaren gaan bewijzen. ‘’Ik heb gemerkt dat ik op dit niveau nog veel progressie kan maken. Met de nieuwe regelgeving van de UCI (meer rechten voor rensters en teams, DR) gaat er in het komende jaar in het professionele wielrennen voor vrouwen wel het één en ander veranderen. Ik hoop in elk geval dat ik op dit niveau kan blijven doorgroeien, me kan ontwikkelen op de tijdrit en in de klim. Ik kan op de power meekomen, maar dat kost veel kracht. Ik heb het gevoel nog lang niet aan mijn top te zitten. Ik zit tussen het WorldTour en het continentale niveau in. Ik heb het bij Feron prima naar mijn zin. Er zit veel ervaring in de ploeg. In de koers krijg ik een bepaalde rust over me heen omdat alles in de ploeg goed is geregeld zodat ik me alleen maar hoef bezig te houden met de koers. Het is jammer dat hoofdsponsor Jos Feron in 2020 gaat stoppen. Ik heb wel wat contacten, hoop de komende weken wat meer duidelijkheid te krijgen.’’ Marieke van Witzenburg kijkt nu uit naar de Belgium Tour vanaf 10 september.

Foto: © Sportfoto