Tekst: Dan Rolandus

"’De Ronde van Oostenrijk was een ontspannen rondje waarin we met de ploeg redelijk tot goed hebben gereden’’, wees de neoprof van Wallonie-Bruxelles onder meer op de tweede etappe van Zwettl naar Wiener Neustadt waarin zijn Oostenrijkse ploeggenoot Emīls Liepiņš de gele trui veroverde. ‘’Dat was mooi, mochten we in de derde etappe de hele dag voor Emils op kop rijden om de trui te verdedigen. Het leuke was om in zo’n mooi land te mogen werken voor de ploeg en we hebben het met een twaalfde plaats in het eindklassement voor Eliot Lietear goed gedaan. Ik heb bergop, niet echt mijn ding, ben in mijn eigen tempo naar boven gereden en ben uiteindelijk met een goed gevoel uit Oostenrijk gekomen. Ik heb vervolgens een week rust genomen. Mijn eerste koers is op 2 augustus de Kreiz Breizh in Frankrijk.’’

Grote onbekende

Mathijs Paasschens was in Nederland de grote onbekende totdat hij zich in het voorjaar serieus in beeld reed in onder meer de WorldTour klassieker Luik-Bastenaken-Luik. Daarvoor pakte hij in België bij regelmaat zijn overwinningen. Mathijs Paasschens werd geboren op de Mathenesserlaan in Rotterdam-West. Hij verhuisde op 3-jarige leeftijd met zijn Rotterdamse ouders naar het Belgische Heverlee, onder de rook van studentenstad Leuven. ‘’Ik ben opgegroeid in Leuven, zat er op school en heb er op laag niveau gevoetbald bij OH Leuven en heb gejudood. Ik ben voor de fun met vrienden door de bossen in de Ardennen gaan fietsen. Dat fietsen leek me wel wat en ik heb me als tweedejaars nieuweling ingeschreven bij Olympia-Tienen, een club uit de regio. Nee, ik kom niet uit een wielerfamilie. Mijn ouders hebben altijd veel sporten beoefend en op vakantie gingen we dikwijls skiën of zeilen.’’

De Rotterdammer, die het Vlaams beter beheerst dan het Rotterdams, belandde als tweedejaars junior bij wielerclub Royal Cureghem Sportief. Bij de belofte werd hij opgenomen bij Cyclingteam Home Solution-Soenens. ‘’Ik reed in het begin bij Cureghem mee zonder een aansprekende uitslag neer te zetten. In het tweede jaar mocht ik met mijn ploegleider David Berghmans mee naar Home Solution-Soenens. Het is vanaf dat moment serieuzer geworden met een eigen trainer, Jasper Vaeck, ook mijn huidige trainer. Als derdejaars belofte won ik in Hakendover een kermiskoers. Dat was het begin waarin ik het goede gevoel kreeg en zeven wedstrijden won. Ik werd als eerste Nederlander in 2017 en 2018 kampioen van de Ronde van Vlaams-Brabant en dat terwijl ik in de jeugd niet mocht meedoen.’’ Mathijs Paasschens bleef zich ontwikkelen, won het jaar daarop acht keer onder welke een etappe in de Ronde van Namen, Trois Jours de Cherbourg en Soumagne in de Ardennen. ‘’Toen is het balletje gaan rollen om prof te worden’’, gaat de Leuvenaar met een Nederlands paspoort verder. ‘’Ik ben getest bij Wallonie-Bruxelles, maar ik hoorde maar niets. Ik wilde me in mijn laatste wedstrijd van het seizoen, Parijs-Tours (o23) laten zien en werd vierde. Ik kreeg na lang wachten +in oktober plotseling een telefoontje om bij Wallonie een contract te komen tekenen.’’

Luik-Bastenaken-Luik

De kersverse 23-jarige neoprof van Wallonie-Bruxelles met Christophe Brandt als teammanager ging op stage met zijn ploeggenoten. ‘’Ik moest me best even aanpassen, want bij de profs rijden ze gewoon drie kilometer per uur harder. Bovendien komt er meer druk van buitenaf, zoals sponsors. Ik reed intussen wel mijn koersen uit, voelde dat het steeds beter begon te lopen met goede uitslagen (Volta Limburg Classic en Parijs-Camembert, DR) en dat ik mijn werk kon doen voor het team. Ik heb inmiddels mijn plek in de ploeg gevonden, er heerst een supersfeer, mede omdat er ook goed wordt gereden. Iedereen stijgt boven zichzelf uit. Luik-Bastenaken-Luik was voor mij ongetwijfeld het hoogtepunt tot nu toe omdat ik mee zat in de kopgroep. Ik kon uiteindelijk in de afdaling nog net meekomen en zag al die mannen met grote namen, die je alleen kent van de TV, voor me uitrijden. Maar ik heb ook in de kopgroep gezeten van de Driedaagse De Panne. Als eerstejaars prof was, en is alles nieuw voor mij. De opdracht was dat er twee of drie man in de vlucht zouden meegaan. Ik wilde supergraag mee in de ontsnapping. Ik heb gewoon op een mooie dag in de kijker gereden.’’

Profronde van Maastricht

De student Bewegingswetenschappen aan de KU in Leuven (‘’studeren en wielrennen is goed te combineren’’) is nog steeds aan het ontdekken waarin hij zijn specifieke kwaliteiten kan etaleren. ‘’In ben tot de conclusie gekomen dat ik het meest tot mijn recht kom in lastige koersen zoals de op en af Ardenneklassiekers Luik-Bastenaken-Luik, de Waalse Pijl, de Brabantse Pijl en enkele klassiekers in Vlaanderen. Op het vlakke zijn massasprints niet echt mijn ding en klimmen in het hooggebergte laat mijn lichaam met mijn 80 kilo niet toe. Voor het hooggebergte zal ik spiermassa moeten verliezen en ik denk niet dat dit zo’n goed idee is. Maar dat mag momenteel ook geen doel zijn, want ik wil als neoprof twee jaar genieten en proeven van het profbestaan. Ik vind het super om werk te verrichten voor mijn kopmannen, voor de sprinters en de bergspecialisten. Maar als het uitkomt mag ik zoals in de Volta Limburg Classic en Parijs-Camembert ook gaan voor mijn eigen kansen. Dat maakt het wielrennen leuk en spannend. Ik hoop zover mogelijk te kunnen komen, maar dat zien we in 2021 wel.’’ Mathijs Paasschens zal op vrijdag 9 augustus deelnemen aan de Profronde van Maastricht.

Foto: © Sportfoto