Lars Rouffaer werd tweede, De Gruiter sprintte naar brons.

Het waren Rindert Buiter, Tibor del Grosso en Jens Bassa die net voor het ingaan van de slotronde weg reden uit het peloton. Eerst sloten Max Mosmuller en Jesse Kramer aan, later maakten ook Marvin Peters, Joren de Gruijter, Lars Rouffaer, Joris Reinderink en Hylke de Boer de sprong. De tien wisten snel driekwart minuut aan voorsprong bijeen te rijden. Bij het begin van de kasseienstrook in de laatste passage ging Del Grosso aan en hij wist tot op de streep de voorsprong te behouden en kon zijn zege uitgebreid vieren. 

Del Grosso was uiteraard in zijn nopjes met de nationale titel. "Op de kasseien viel het stil, ik sloeg eigenlijk direct een mooi gaatje en kon het volhouden. ik wist vooraf dat ik een kans kon maken, als ik slim zou koersen en dat lukte gelukkig. Maar het was zeker geen vanzelfsprekendheid dat ik zou winnen, ik ging niet op voorhand al uit van de zege. Voor mij is het mijn eerste wegtitel, ik had al wel in het veld rood-wit-blauw veroverd. Ik ben er heel blij mee."

Joren de Gruijter uit Breda restte nadat ‘vogel’ Tibor del Grosso gevlogen was niets anders dan het podium. ‘’Ik wist dat ik in de sprint een kans zou maken, maar in deze zware koers was het afzien, werd er constant doorgereden. Ik heb de achtervolging op de vluchters  op touw gezet. Toen ik was aangesloten, zat ik helemaal kapot, heb niets meer kunnen doen en ben blijven zitten. Ik zat in de sprint even ingesloten, kwam er nog uit, maar kon niet meer over Lars komen’’, analyseerde de tweedejaars nieuweling uit de equipe van WV Breda de derde plaats in zijn race. ‘’Ik hoop in het vervolg van het seizoen nog een paar mooie top-10 plaatsen te bemachtigen.’’

Lars Rouffaer uit het Zuid-Limburgse Sibbe stelde zich tevreden met de tweede plaats. ‘’Ik ging van start met het oog op een mooie ereplaats’’, stelde de coureur van WCL Bergklimmers. ‘’Ik wist wie de favorieten waren, maar die wilden niet rijden. Ik moest zelf in de eerste twee ronden het goede gevoel in de koers krijgen. Ik zag dat er in de finale een groepje mannen vooruit reden en ben er bij de verzorging weer bijgekomen. De achtervolging heeft mij veel energie gekost en ben vervolgens in het laatste wiel gaan zitten. Toen Tibor demarreerde had ik niet meer de kracht om te reageren en vertrouwde op mijn sprint. Achter Tibor was de tweede plaats het hoogst haalbare en daar was ik dik tevreden mee. Ik hoop deze lijn tot aan het einde van het seizoen door te trekken. Volgend seizoen wil ik bij de junioren meedoen en niet als opvulling meerijden’’, aldus sprak Lars Roufflaer zijn ambities uit.

1. Tibor del Grosso, 2. Lars Rouffaer, 3. Joren de Gruijter, 4. Jesse Kramer, 5. Max Mosmuller, 6. Rindert Buiter, 7. Marvin Peters, 8. Joris Reinderink, 9. Hylke de Boer, 10. Jens Bassa