Een carrière met veel World Cup overwinningen en wereldtitels of niet, ook Kimmann weet zichzelf nog te verbazen. “Ik heb natuurlijk al wel veel gewonnen, dus ik weet wel dat als ik mijn eigen verwachtingen wil overtreffen, ik bizarre dingen moet doen, maar dit komt wel aardig in de buurt”, aldus de man van het weekend. “Gisteren reed ik 36,3 in de finale en dat was op dat moment het ronde record. Vandaag haal ik daar vier-tiende af. Dan weet je dat in die finale alles klopte. Ik kan hier elke dag trainen, maar in de finale reed ik op iedere plek waar een tijdlus zit een persoonlijk record.”

De finale was dus een heel snelle, maar Kimmann beleefde de wedstrijd anders. “Op zo’n moment gaat alles bijna in slow-motion in zo’n rit. Dan kun je zo gefocust overal perfect landen. Het gaat zo hard, maar voor je gevoel heb je overal de tijd om te beslissen wat je gaat doen. Dan zit je zo in de flow en je weet dat je dat op dit niveau ook bijna nodig hebt om te winnen. Daarom is het zo moeilijk en dat maakt het heel bijzonder als het dan lukt.”

Frustratie na zaterdag

Smulders leek zaterdag ook al mee te doen om de winst, maar moest uiteindelijk teleurgesteld genoegen nemen met plek drie. “Ik heb niks kapot gemaakt, maar was wel een beetje gefrustreerd met mezelf”, erkent ze. “In de finale ging ik als tweede de bocht in en ik wist dat ik de snelste was, maar Alise (Willoughby, red.) en ik geven allebei niet af. Zij gaf de eerste plek niet af en ik ging ervoor, waardoor we in botsing kwamen in de laatste bocht en we allebei heel veel snelheid verloren. Derde is goed, maar ik baalde er van dat ik mijn actie niet af kon maken en niet voor de winst kon gaan.”

Met sterke voorrondes liet Smulders zich zondag opnieuw opmerken, maar in de finale kwam ze toch achter Willoughby te rijden. “Mijn start was super goed, maar ik sprong de eerste heuvel iets te kort, waardoor ik achter Alise de eerste bocht in ging. Ik dacht; rustig blijven, er achteraan fietsen en kijken of ik er voorbij kan. Precies weer hetzelfde, op het derde stuk ging ze langzamer, maar nu wel zoveel langzamer dat ik er op het derde stuk voorbij kon voor de laatste bocht. Toen kon ik mijn eigen lijn houden en was ik er vandoor.”

‘Druk leg ik er zelf op’

Smulders snakte ook wel naar een zege, na pech bij de eerste twee World Cup wedstrijden in Manchester. “Ik heb drie World Cup’s op rij pech gehad, samen met Alise. Daar was ik wel een beetje klaar mee. Gisteren ook al. En ik wilde zo graag winnen op Papendal. De druk leg ik er zelf op, maar dan is het heel fijn dat ik dan nu wel een keer win. Het was gewoon een mooie wedstrijd denk ik.”