Stroetinga streek nog niet zo lang geleden neer in Nijkerk, waar hij samen met zijn vriendin Roxane Knetemann een bovenwoning heeft betrokken. Het tweetal waardeert de momenten samen, want het komt regelmatig voor dat de één thuis komt in een huis waar de ander net uit vertrokken is. Maar beiden vinden het fietsen nog veel te leuk om er mee te stoppen. Bij elkaars wedstrijden kijken doen ze nauwelijks. “Ik ga ook niet vaak naar mannenkoersen kijken hoor, maar vrouwensport heeft in het algemeen niet echt mijn interesse. Ik mis er iets aan.” 

Klaar mee

Stroetinga is blij dat hij Krommenie kon verruilen voor het midden van het land. “Allereerst vanwege de afstanden, je bent overal simpelweg sneller vanuit Nijkerk in vergelijking met Noord-Holland of Friesland. Bovendien: trainen in Noord-Holland is zó saai. Ik kon mezelf op een gegeven moment echt niet meer motiveren om weer dat open land in te rijden waar de wind altijd vrij spel heeft. Ik was er helemaal klaar mee.”

Nieuwe trainingsmaten

En die motivatie heeft hij ook gevonden in nieuwe trainingsmaten. “Ik ben niet echt een trainingsbeest, kan mezelf niet dwingen om heel diep te gaan als ik aan het trainen ben, zoals me dat wel lukt in een wedstrijd. Maar hier zijn er altijd renners in de buurt om mee te trainen zoals Theo Bos uit Harderwijk, Peter Schep uit Amersfoort en Lars van der Haar uit Woudenberg. Dat geeft me meer structuur in de training en zij zorgen ervoor dat ik dan ook regelmatig af moet zien.’   

Puntenkoers

Stroetinga – onlangs nog ritwinnaar in Olympia’s Tour – kijkt vooral uit naar de Olympische Spelen van Rio 2016. ‘Mijn topsportdoelen liggen vooral op de baan. In de winter in de zesdaagsen en op de langere termijn in Rio. Daar wil ik eventueel op de ploegachtervolging uitkomen, maar ik hoop vooral dat de puntenkoers terug keer op het olympische programma. Als dat gebeurt – die geruchten doen al enige tijd de ronde – wil ik me daar helemaal op focussen.”

In het diepe

Maar ook de wegambitie sluimert nog altijd bij de renner die onlangs twee jaar bijtekende bij Koga. “Natuurlijk zou ik ook graag opnieuw prof op de weg worden, nadat ik in 2009 en 2010 al op het hoogste niveau bij Milram heb gereden. Maar het werkt tegen me dat ik als prof toen niet heb waargemaakt wat mensen in me zagen. Dat lijkt nog wel een grotere smet op een wielerverleden dan een dopingschorsing. Ik weet dat ik toen te veel in het diepe ben gegooid en aan mijn lot over ben gelaten.”

Loopbaan met verhaal

Hij voelde zich uitgewrongen en afgedankt na verloop van tijd “Ik begon goed met een podiumplaats Down Under en toen besloten ze me overal te laten rijden. Ook toen ik al in het rood aan het rijden was, dat is achteraf doodzonde geweest. Het was mooi dat ze in mij een topsprinter zagen, maar ze hadden het met wat meer beleid kunnen aanpakken. Het is een profloopbaan met een verhaal. En daarom vind ik ook dat ik zeker een tweede kans verdien. Maar ik zie het niet meer snel gebeuren en heb daarom bij getekend bij Koga. Het bevalt me goed op dit niveau, al mag een serieuze ploeg me altijd bellen.”

Foto: © Sportfoto