Tekst en foto: Léon de Kort

Het was tijdens de Santos Tour Down Under leren en smeren voor de rensters van het Nederlandse CCC-Liv, de voortzetting van Waowdeals Pro Cycling. Het leren doseren van de krachten bij extreme weersomstandigheden en vooral niet te vergeten (zonnebrand) te smeren op de door de winter weer verbleekte armen en benen waren de opdrachten die Jeanne Korevaar en haar teamgenoten ter harte moesten nemen. Voor de rest mochten ze de vierdaagse openingskoers van het seizoen beschouwen als een doorgevoerde trainingsstage.

“Ook dat was pittig”, zegt de 22-jarige Korevaar. “We moesten afrekenen met de jetlag en de hoge temperaturen, dat waren extra obstakels. Toch vind ik dat we ook als ploeg een stap vooruit hebben gezet door steeds met elkaar te rijden. Iedereen kon elkaar goed vinden in het peloton, dat was een verzoek van Jeroen (Blijlevens, de ploegleider, red.), maar die afspraak hadden we onder elkaar ook gemaakt. Neemt niet weg dat we er nog niet zijn om dadelijk aan het voorjaar te beginnen.”

Mogelijkheden ontdekt

Korevaar, afkomstig uit het Zuid-Hollandse Groot-Ammers, ontwikkelde zich afgelopen jaar bijzonder goed. Ze won een drietal koersen, waaronder een etappe in de Lotto Belgium Tour, maar wat voornamer was: “Ik heb ontdekt wat ik kan en dat is klassiekers rijden. Het probleem is echter dat ik wil dat alles nogal snel gaat. Dat brak me direct op, want ik heb de fout begaan veel te veel te willen doen op training. Uiteindelijk trapte ik in november zelf op de rem. Of beter, ik kwam toen niet meer vooruit. Daar heb ik een les uit getrokken. Vanuit de ploeg ervaar ik totaal geen druk. Integendeel, ik voel dat er veel vertrouwen in me is. Dat neem ik mee het nieuwe seizoen in.” 

Vaste waarde worden

De fase die na de wereldreis – CCC-Liv doet komend weekend nog mee aan de Cadel Evans Great Ocean Road Race in de buurt van Melbourne – aanbreekt, zal in het teken staan van het uitbouwen van haar specialiteit. Korevaar bewees in 2018 dat ze de koers uitstekend kan lezen. Zo manoeuvreerde ze zich drie keer in de finale van een wedstrijd. Dat moet in de nabije toekomst veel frequenter lukken, vindt ze zelf. Blijlevens zegt tevreden te zijn indien ze een keer of zeven zo ver geraakt. ,,Doorgroeien en een vaste waarde worden in de finale, daar is het me om te doen. Hoe ik dat aanpak? Ik kan wel een plan maken, maar ik heb dan altijd nog geluk nodig en de puzzelstukjes moeten op hun plaats vallen om een resultaat te pakken. Finales rijden, daar ben ik wielrenster voor geworden. Het is spannend, ja. Met koersinzicht kom je een heel eind. Gelukkig heb ik dat in ruime mate.”

Foto: © Sportfoto