Tekst: Dan Rolandus

De anders zo nuchtere Zeeuw kreeg de schrik te pakken nadat hij op 2 december tijdens een zwempartijtje vermoedelijk een oogontsteking heeft opgelopen. ‘’Allemaal ellende, want het was nog maar de vraag of het goed zou komen. Nu gaat het de goede kant weer op, maar ik ben niet mee geweest op trainingskamp in Girona. Ik zat er best mee, maar daar koop je niets voor, want je moet toch verder.’’

De 24-jarige Antwan Tolhoek verbaasde dit seizoen vriend en vijand door bij menige WorldTour-koers bij TV-kijkend Nederland de huiskamer binnen te rijden. Het begon al in de Abu Dhabi Tour waar hij naast een zestiende plaats in het eindklassement achter de Colombiaan Miguel Ángel López van Astana een tweede plaats in het jongerenklassement bemachtigde. ‘’Het ging daar direct al goed en men vroeg zich af of ik dit hoge niveau wel vast kon houden. Zeker nadat ik door een knieblessure ook de Giro moest laten lopen. Dat was best balen natuurlijk. Maar nadat ik me heb laten helpen door een biomechanica heb ik een super goede rittenkoers in Californië (Amgen Tour of California, DR) gereden. Iedereen dacht dat dit mijn top was, maar in het Critérium du Dauphiné ging het nog beter.’’

La Grande Boucle

De Tour de France lonkte voor de in het oesterdorp Yerseke woonachtige Antwan Tolhoek. ‘’Ik ben door een blessure van Stef (Clement, DR) voor de Tour opgeroepen, heb vervolgens samen met Steven Kruijswijk de voorbereiding op de Tour gedaan.’’ Dus stond de Zeeuwse klimmer op 7 juli in Noirmoutier-en-l'Île aan het vertrek voor de ‘Drieweekse klus van het Jaar’. ‘’Er komt in de Tour veel bij kijken. Ik zat vroeger voor de TV of luisterde naar de radio om de verrichtingen van al die mannen te zien of te horen en nu mocht ik zelf meedoen in een zware, maar mooie rol’’, zag de bergkoning van de Ronde van Zwitserland 2016 een gekoesterde droom in vervulling gaan. ‘’De Tour is gewoon de absolute top, het mooiste om erin te fietsen. In de eerste week was het volle bak rijden voor Dylan (Groenewegen, DR) en vervolgens bergop zo lang mogelijk meegaan om Steven Kruijswijk en Primož Roglič bij te staan. Dan rijd je in de bergen ineens tussen al die grote mannen. Ik heb vooraf zo hard getraind, afgezien, was klaar voor de Tour, conditioneel sterk, voelde me super goed. Het klinkt misschien vreemd, maar ik stond elke dag fris en fruitig aan de start. Komt ook omdat ik bespaard ben gebleven van valpartijen. In de rit van Albertville naar La Rosière Espace San Bernardo kon ik in de klim tussen al die grote mannen meekomen. Ik kende die rit al van de Dauphiné (Frontenex naar La Rosière Espace San Bernardo, DR)."

Bevestiging

Antwan Tolhoek was geen vraagteken meer, bevestigde met een 37-ste eindklassering op de Champs Elysées in Parijs het hele jaar door dat het niveau in de bergen, zijn niveau is. Die erkenning liet hij ook weer zien in de Clasica San Sebastian voor de WorldTour een week na de Tour. Zo reed hij in de finale op indrukwekkende wijze de zeker niet kinderachtige Monte Igueldo op. ‘’Ik voelde me ook na een paar criteriums super. Ik opende de finale en kon op 20 kilometer van de finish de val van Primož Roglič nog net ontwijken. We hebben zijn fiets nog uit de berm getrokken, maar toen hij en Steven wegvielen riep de ploegleider (Frans Maassen, DR) dat ik kon gaan en heb mijn kans gepakt. Ik verwachtte niet in die positie te zitten, maar bewees met de top-10 plaats opnieuw het hoge niveau aan te kunnen. Zeker de manier waarop. Aanvallen en na een pechgeval vervolgens weer terugkomen.’’

Onzeker

De zoon van oud-prof Patrick Tolhoek had zich bij de teampresentatie in het hoofdkantoor van Jumbo in Veghel een andere decembermaand voorgesteld dan er is uitgekomen. ‘’De focus ligt op dit moment op mijn ogen, gezond worden en pas dan gaan we kijken waar we kunnen uitkomen. Iedereen weet wat ik kan, waar mijn mogelijkheden liggen en weten ook wat zij aan mij hebben. Ik zie wel wat er op mijn pad komt, maar eenmaal in koers zal ik er staan. Natuurlijk heb ik zo mijn doelen en dat is een wedstrijd winnen, waar maakt mij niet uit, want winnen is winnen, daar ga ik voor de ploeg altijd voor.’’ Volgt na de Vuelta in 2017 en de Tour in 2018 in 2019 de Giro?

Foto: © Sportfoto