Het Japanse Cat Eye is vernieuwend bezig. Zij presenteerden dit jaar hun met een app bedienbare Sync lampen. Een serie die bestaat uit drie type's, een koplamp (de Core), een achterlamp (de Kinetic) en een draagbare achterlamp (de Wearable). Het draagbare van de laatste zit hem erin dat de lamp op meerdere manieren te bevestigen is, met een clip aan je rugzak of jas bijvoorbeeld. Het zijn in alle gevallen goed zichtbare, felle lampen, met instellingen voor fel, minder fel en verschillende knipperende modi. Om ze te kunnen bedienen met je telefoon moet je de app downloaden en de lampen synchroniseren met de app. Dat laatste is nog niet zo makkelijk, de kans bestaat dat je de software van de Sync-lampen moet updaten. Daarvoor moet je een programmaatje op je computer zetten en de Sync connecten met je computer. Ik krijg een setje dat voor verzending al ge-updatet is, maar ik probeer het toch even. Het is een eenvoudig, sluit de lamp met de bijgeleverde kabel aan, open de updater en druk 3 seconden de aan- en uitknop in. In je scherm krijg je meteen te zien of je lamp up-to-date is of niet. Als je daarmee klaar bent wordt het even spannend, de verbinding maken tussen de app en de Sync-lampen. Dat doe je via bluetooth, open je app en houdt de knop van de lamp ingedrukt totdat deze begint te knipperen. Je ziet vanzelf of het lukt. Ik moet eerlijk zijn, de eerste keer kreeg ik het niet goed voor elkaar, maar het bleek uiteindelijk helemaal niet moeilijk. Als je al je Sync-lampen verbonden hebt met de app dan kun je ze in één keer tegelijkertijd bedienen. Met de app kun je het batterijniveau in de gaten houden, maar er zit ook een zoekfunctie op om je lampjes in de schuur te zoeken. Een druk op de 'find me' button en je ziet vanzelf het geknipper.

De Core koplamp geeft een mooie heldere bundel licht, perfect om in het donker over een onverlichte weg te rijden. Overdag werkt de knipperstand uitstekend als waarschuwingssignaal voor andere weggebruikers. De Core is makkelijk te bevestigen en van de fiets mee te nemen. In de lamp zit een 2200 mAh accu die in 3 tot 6 uur op te laden is met een USB-verbinding. Op de felste stand heb je de beschikking over 500 Lumen, die branden er wel in 2 uur doorheen. Het is zeker niet altijd nodig deze felste stand te gebruiken, de middelste stand geeft 150 Lumen en geeft je 9 uur lang licht. Er is nog een minder felle stand die je 15 uur gebruikstijd geeft.

De Kinetic heeft zes verschillende standen en eenmaal geactiveerd reageert ie ook nog als een soort van remlicht, hij gaat helderder branden als je langzamer gaat. De lamp heeft een 500mAh accu die in 2,5 uur vol opgeladen is. De accu gaat in de felste stand anderhalf uur mee, in de eenvoudige knipperstand, perfect voor overdag, maar liefst 30 uur.

Tot slot de Wearable. Die is mijn favoriet in de 'Daytime HyperFlash' modus, een prachtig patroon van oplichtende cirkels en goed te z en. Er zit een 300mAh accu in die net zo snel opgeladen kan worden als de Kinetic. De lamp gaat tussen de anderhalf en 15 uur mee en wordt geleverd met een rubber band waarmee hij ook als vaste achterlamp gebruikt kan worden.

De lampen zijn niet goedkoop, reken op zo'n 65 euro voor de Kinetic, rond de 75 voor de Core en voor de Wearable rond de 50 euro. Let wel, geen van deze prijzen zijn de prijzen die de fabrikant opgeeft, maar gemiddelde internet prijzen.

Meer info? 

Driving home for Christmas? Geen probleem met de Rox 12...

Sigma kwam dit jaar uit met hun eigen GPS-fietscomputer, de Rox 12 Sport. Een multifunctioneel apparaat dat je niet alleen thuisbrengt als je verdwaald maar je ook helpt om dat zo uitgebalanceerd mogelijk te doen. Sunweb-renner Tom Stamsnijder heeft het afgelopen jaar duizenden kilometers gereden met de Rox 12, tijdens wedstrijden en trainingen en hij is dolenthousiast. "Ik heb nu iets, die moet je gaan proberen" roept hij als hij aanschuift voor de koffie. Niet veel later leer ik hoe handig het apparaat is als we van bospad naar gravelstrook scheuren met z'n tweeën. Tom is een eindejaars-gravelrit aan het plannen en is op zoek naar geschikte wegen. Regelmatig staan we stil bij een afslag ergens in het bos terwijl Tom voorovergebogen staat te turen naar het schermpje, met twee vingers inzoomend op de kaart. Gaat dit pad ergens heen of moeten we toch de andere kant op? We vermaken ons prima en na een paar uur is het tijd om naar huis te gaan. Maar hoe, we staan ergens in een bos op een smal zandpad. Tom begint te lachen en laat me zien, de Rox 12 heeft een echte 'thuis'knop. Met zijn wijsvinger veegt hij omhoog over het scherm en tikt op het 'thuis' icoon. Even later zitten we achter een kop koffie en een stapel boterhammen. 

Inmiddels heb ik een kleine 1000 kilometer gereden met de Rox 12. Het apparaat is zo multifunctioneel dat ik nog niet aan alle functies toe ben gekomen. In de praktijk gebruik ik hem voor de basisinformatie onderweg, om de rit mee vast te leggen en op Strava te delen en het meest belangrijk, voor de navigatie. De Rox 12 maakt gebruik van OSM (open street maps) en heeft meerdere mogelijkheden om route's te rijden. Gewoon een adres invoeren of een poi (point of interest) aanklikken, maar ook twee aardige andere mogelijkheden. Teken zelf een route en laat het apparaat je zo veel mogelijk langs die route brengen. Het is ook mogelijk om een punt op de kaart te zetten en daarheen te navigeren. Ik probeer ze allemaal en geniet het meest van de laatste twee mogelijkheden, het brengt mij op plekken en paden die ik nooit nooit eerder fietste. Ik ben ook dol op de 'thuis' functie, op het moment dat ik er genoeg van heb weet ik voor 100% zeker dat ik thuis kom. Het geeft tijdens fietstochtjes in het Twents/Duitse grensgebied heel veel vrijheid. Ik dwaal maar verdwaal niet. Het is ook mogelijk om route's te laden en die te rijden, bijvoorbeeld via Strava. 

De Rox 12 heeft ook mogelijkheden om gericht te trainen, het apparaat wordt geleverd met een hartslagmeter en sensoren om snelheid en cadansensor af te lezen. Je bent bij de installatie wel even druk, met monteren van de frontmount en de sensoren op je fiets en het koppelen van al deze onderdelen met het apparaat zelf. Als alles werkt heb je tijdens en na je rit alle informatie over je inspanning, hartslag, wattage, trapfrequentie, route, hoogte en ga maar door. Eigenlijk is de Rox 12 zo multifunctioneel dat de meeste gebruikers lang niet alle functies zullen gebruiken. Helaas ben ik er nog niet aan toe gekomen om de Rox 12 te gebruiken voor het gericht trainen, de laatste maanden van het jaar zijn altijd de drukste en ik heb minder kunnen fietsen dan ik wilde. Ik kan dan ook niet wachten tot de kerstdagen voorbij zijn, spelen op de Wilier Jena (zie hieronder) met de Rox 12. 

Tijd voor een conclusie; de Rox 12 is een volwaardige concurrent van Garmin en Wahoo. De navigatie werkt uitstekend en vergroot absoluut het fietsplezier. Het overzicht inclusief geleverde inspanning geeft een uitstekend beeld van je conditie. Daarnaast is het makkelijk te bedienen, intuïtief loop je binnen een paar minuten moeiteloos door de mogelijkheden. Die mogelijkheden zijn bijna ongekend, ik zou meerdere A4-tjes moeten volschrijven om die allemaal te beschrijven. Het synchroniseren van de informatie gaat via WiFi. In praktijk betekent het dat de Rox 12 al aan het synchroniseren is terwijl ik nog bezig ben om de sleutel in het slot van de tuinpoort te steken. 

Een paar minpuntjes, de letters op het display mogen van mijn wel groter. Het is helaas niet mogelijk die aan te passen. Ik draag een fietsbril op sterkte maar wel een zonder multifocale glazen en sta soms minutenlang te turen om iets te lezen. Misschien is het tijd om eens te informeren of het ook mogelijk is om multifocale glazen in mijn fietsbril te zetten. Van mij zou het waarschuwingssignaal harder mogen, zeker in drukke verkeerssituaties of bij harde wind is de piep nauwelijks te horen. Verder vind ik het jammer dat de Rox 12 alleen te synchroniseren is via WiFi. Ik zou graag zien dat er een koppeling komt die het mogelijk maakt om de informatie te delen met je telefoon. Mobiel internet is overal, WiFi niet overal.

De Rox 12 Sport kost 399 euro. Meer informatie.

What I want for Christmas? Een Jena gravelbike!

En dan de uitsmijter van deze kerstvreugde op CyclingOnline.nl, de Wilier Jena gravelbike. Die mag wel onder mijn kerstboom liggen, dat is zeker. De gravelbike heeft zijn bestaansrecht de afgelopen tijd bewezen. Inmiddels heeft ieder zichzelf respecterende fietsenontwerpen op z'n minst één type gravelbike in zijn assortiment. De gravelbike staat voor ongelimiteerde fun, is überhip en hebben ook nog eens fabeltastisch uitstraling. Ik heb dan ook geen moment geaarzeld toen afgelopen herfst de bekendmaking van de Wilier Jena in mijn mailbox landde, de aanvraag om deze fiets die in 2019 pas echt uitrolt te mogen testen ging per kerende mail terug. Al snel had ik een reactie terug, natuurlijk mocht ik hem proberen, maar er was nog geen enkel exemplaar aanwezig in de Benelux. Zodra er meer bekend werd zou er contact met me gezocht worden. Uiteindelijk gingen er bijna twee maanden overheen voordat het zover was. Vanaf dat moment belandde het in een stroomversnelling, er werden formulieren ondertekend, vrachtbescheiden opgesteld en voordat ik het wist werd er begin december een grote doos door de voordeur geschoven. Het was zover! Zonder enige aarzeling ben ik de Jena in elkaar gaan zetten, geen al te ingewikkeld karwei. Binnen no time reed ik al door de regen in het buitengebied van mijn woonplaats. En met een brede lach! 

De Jena is natuurlijk gemaakt met de bedoeling om er zoveel Strade Bianche mee te rijden maar gedraagt zich ook als een echte heer op de weg. Het blijft in de basis natuurlijk een racefiets met extra dikke banden en een lekker breed comfortabel stuur. In de setup van Sram, met een enkele 38 voor en een 11 - 42 cassette achter is het geen hoogvlieger, hard gaat het niet, alhoewel ik de 35 op de weg wel haal. Het versnellingsapparaat is natuurlijk helemaal toegesneden op het onverharde fietsen en dat merk je meteen. Van de gebaande paden af is het al snel opschakelen geblazen. Om eerlijk te zijn schiet ik met mijn Wilier racefiets ook regelmatig van de weg, onverharde paden op. onlangs nog met oud-Sunweb prof Tom Stamsnijder. Beiden op de racefiets van gravelstrook naar gravelstrook op zoek naar geschikte paden voor een gravelrit. Met de Jena loopt het wel een stuk prettiger, de fiets ligt, met z'n 40 mm Mavic all-road banden een stuk fijner op de ondergrond. Ik loop al snel wel tegen een probleem aan, ik ontbeer de kennis waar de mooie stroken rond mijn woonplaats liggen. Op Gravelmap.com worden er ook niet veel aangegeven. Ik rijg dus maar bekende stroken aan elkaar, combineer die met wat stukjes MTB-route en zandwegen. Wat maakt het uit dat ik sommige stukken twee keer doorkruis, ik heb plezier voor tien. 

De ontwerpers van Wilier hebben een prachtig product op de markt gezet, dat is zeker. De Jena is in twee kleurenschema's verkrijgbaar, mat groenblauw met mat rode details en grijs met geel. De eerste versie vindt ik echt weergaloos mooi, een echt klassieke uitstraling. Dat wordt nog eens versterkt door het feit dat Wilier ervoor gekozen heeft om het vroegere logo op het frame te zetten. Het compleet carbon monocoque frame is ontworpen met een zogenaamde 'gravelgeometrie', een comfortabele langere wielbasis. De bekabeling is helemaal intern weggewerkt. De fiets wordt alleen geleverd met schijfremmen en heeft een verwijderbare voorderailleur-ophang zodat je ook met een enkel blad voor kan rijden. De voor- en achtervork bieden ruimte aan 28 inch wielen met 42 mm banden of met 650B wielen en 27,5 x 1.95 banden. Het is zelfs mogelijk om 44 mm brede MTB-banden te monteren. De wielen worden met een steekas vastgezet. De Jena is niet alleen geschikt voor funritjes van een paar uur maar vooral ook ontworpen voor het grote avontuur. Lange tochten met bagage. Op de voorvork is aan beide kanten de mogelijkheid om een bidonhouder te monteren, zodat je tussen het frame ruimte hebt voor een tas. De fiets wordt standaard voorzien van het Ritchey CPM Ergomax stuur, een comfortabel breed stuur dat ook na vele uren nog lekker in de hand ligt. De breedte maakt ook dat er ruimte is voor een bagagerol. 

De conclusie? De Jena is een volwaardige fiets die er niet alleen prachtig uitziet, heerlijk rijdt, maar ook nog eens in deze tijd van het jaar het perfecte alternatief voor de Tacx of Zwift vormt. Want laten we eerlijk zijn, buiten fietsen is echt leuker. En op een gravelbike als de Jena maakt het echt geen ene donder uit wat de weersomstandigheden zijn. Ik heb in regen, sneeuw en hagel gereden en kwam vol energie thuis. Begin januari moet ik 'mijn Jena' weer terugsturen naar Italië. Dat gaat een emotioneel afscheid worden. 

De prijs? Zoals je van een high end carbon fiets kunt verwachten is de Jena niet goedkoop. Een los frame met voorvork kost 2200 euro en Wilier hanteert een startprijs van 2800 euro voor een Jena met de Shimano 105 groep. Het model dat ik testte gaat voor 3300 de deur uit. Wie goed zoekt ziet 'm al voor zo'n 300 minder online staan. 

Meer weten? 

LEES OOK DEEL 2