Van der Poel stak de lont al op 66 kilometer van het einde in het kruitvat. Later in de koers wist hij samen met Dennis van Winden (Israel Cycling Academy), Jan Willem van Schip (Roompot) en Danny van Poppel een kloof te slaan.

Van Poppel - die niet wilde meewerken - verraste de anderen met een ultieme aanval in de slotronde.Het bleek tevergeefs. Niet alleen zijn drie voormalige medevluchters sloten aan, maar ook een eerste groep achtervolgers.

Hoewel Koen de Kort (Trek-Segafredo) de anderen nog met een ultieme uitval probeerde te verrassen, sprintte er een select groepje voor de winst op de Scheldeweg. Van der Poel imponeerde met sprintwinst.

Van der Poel was - zoals we in het crossen ook gewend zijn - tot het gaatje gegaan en moest even bekomen van de inspanning. "Het klopt dat ik al vroeg ten aanval trok, maar ik had  vooraf gezegd dat ik er een harde koers van wilde maken. Dan ben ik immers in het voordeel. Dat is gelukt. Ik had alleen niet gedacht dat de groep daarachter nog terug zou komen. Maar ik kon me weer opnieuw positioneren voor de sprint. Ik wist dat ik niet te vroeg moest aangaan, maar kon een perfect sprint rijden. Het zijn zeker niet de traagste mannen die ik hier klop, maar ik wist ook dat deze oplopende aankomst me op het lijf geschreven was. Op dergelijke aankomsten won ik al meer dit jaar. Maar uiteraard moet je het dan ook kunnen afmaken en dat kon ik gelukkig vandaag."

Van Poppel eiste een hoofdrol op, maar greep net naast de overwinning. "’De doelstelling was om de koers onder controle te houden. Dat was de reden dat ik in het wiel moest blijven zitten.Ik mocht in de vlucht niet meewerken, omdat we op een sprint met Dylan Groenewegen aanstuurden. Maar ik kreeg niet echt mee of die mannen wel of niet zouden gaan aansluiten van achteren, wie waar reed zeg maar. Dus heb ik het toen alleen geprobeerd. Toen dat niet lukte, heb ik even een moment herstel genomen voor de sprint. Maar Mathieu van der Poel was de sterkste in de sprint, het is een verdiende winnaar van dit NK."

‘’Ik heb mezelf verbaasd dat dit er nog in zou zitten’’, stelde uittredend nationaal kampioen Ramon Sinkeldam zich tevreden met de derde plaats. ‘’Matthieu van der Poel is de verdiende winnaar. Ik ben de koers in gegaan om vooral het geduld te bewaren. Pas in de laatste ronde is het gaan spelen, maar iedereen was in deze vreemde koers wel naar de kloten, Terpstra reed voor Jakobsen. Tot in de laatste ronde was alles mogelijk, maar uiteindelijk werden de sprinters (Dylan Groenewegen en Fabio Jakobsen, DR) in de finale  uit elkaar getrokken. Uiteindelijk heb ik brons gewonnen, hoewel ik in de sprint nog heel dichtbij de overwinning kwam. Mathieu van der Poel was de sterkste, een verdiende winnaar en een uitzonderlijk talent. Ik heb de rood wit blauwe trui met trots gedragen’’, aldus Ramon Sinkeldam, die in de Tour de France in de laatste kilometer zal fugeren als lead-out voor Arnoud Demare."

Foto: © Sportfoto