Of hij achteraf misschien wat te vroeg prof werd, hij was nog maar negentien jaar oud, André Looij haalt er de schouders over op. “Wie weet, maar wie zou die kans voorbij laten gaan?” Als renner van het Rabobank Development Team had Looij drie zeges geboekt als eerstejaars belofte (in Bretagne, de Kreiz Breizh en in de Triptygue), een bliksemstart van zijn loopbaan a la Danny van Poppel lag daarom voor de hand.  “Ik heb ontelbaar veel top 10-klasseringen gereden, maar het lukte me niet om podiumplaatsen of zeges te behalen. Dat is me achteraf aangerekend door de ploeg. Al moet ik zeggen dat het nieuws pas laat aan mij meegedeeld werd. Op 28 september kreeg ik de mededeling, toen hadden de meeste teams hun ploeg wel rond voor 2018. Ik ben in allerijl teams gaan mailen, maar een profteam zat er niet meer in. Hier bij Monkey Town was er plek. Als ik voor het geld had gereden, dan was ik gestopt. Bij een continentaal team rijd je toch min of meer voor een broek en een trui. Maar ik ben te veel liefhebber om te stoppen en bovendien heb ik ambities. Ik zou graag opnieuw prof worden, zo snel mogelijk zelfs.”

Collectief van individuen

Hij behoorde bij Roompot tot de snelle mannen die grossierden in top 10-klasseringen, maar altijd naast de zege grepen. “In het eerste jaar hadden we met Dylan Groenewegen een renner die ging winnen en daar zijn we toen als team vol voor gegaan. Maar de afgelopen twee jaar mocht iedereen telkens zijn eigen kans gaan. Misschien hadden we toch vaker voor elkaar moeten rijden. Aan de andere kant, niemand had zich nog als echte winnaar bewezen. Maar er had van mij wel meer lijn in mogen zitten, met seizoensplanning en dergelijke zaken. Dat je kon aangeven waar je er als sprinter wilde staan en dat je daar dan ondersteuning kreeg. Maar zo was het nu eenmaal niet.” De vrijbuitersploeg Roompot-Nederlandse Loterij was in de praktijk vooral een collectief van individuen, zo meent Looij. “Alsof je allemaal losstaande BV’tjes bent. Je krijgt een mooi programma en materiaal, maar je moet ook veel zelf uitzoeken. Ik heb op een gegeven moment Reinier Honig bereid gevonden om mijn trainer te worden. Want dat soort zaken moet je bij Roompot toch vooral zelf uitzoeken.” Toch neemt hij de ploeg in de grond alleen kwalijk dat hij zo laat hoorde dat er geen plek meer voor hem was voor het nieuwe seizoen. “Ik heb natuurlijk wel een mooie tijd beleefd. In prachtige koersen gereden en toch ook laten zien dat ik tot de snelste mannen van het peloton behoor. Dat ik in de kopgroep van de Ronde van Vlaanderen zat, zal me altijd bijblijven. Zoveel mensen had ik nog nooit langs de kant van een wedstrijd zien staan.” 

'Kan nog beter worden'

Bij Monkey Town vond hij onderdak en vooral een podium om zich weer te laten zien aan potentiële werkgevers in het profpeloton. Hij voelt er zich op zijn plek, kent renners als Ivar Slik en Barry Markus nog uit eerdere teams. “Ik ben nog jong, ik denk dat ik nog altijd beter kan worden. Bij deze ploeg hebben ze me verteld dat ze in de massasprints voor mij willen gaan. Met Barry Markus is er nog een snelle man aan boord, maar die zal ook zijn kansen krijgen. Ik heb geen specifieke wedstrijden uitgezocht, mijn doel is om een aantal koersen te winnen en me verder te ontwikkelen. We hebben een mooi programma, met Nederlandse klassiekers, maar ook etappekoersen in bijvoorbeeld China. Ik ben een sprinter die in allerlei koersen uit de voeten kan. Het hoeft van mij niet perse een rustige aanloop te zijn naar de sprint, de laatste honderden meters mogen oplopen of aflopen, mij maakt het niet uit. Het gaat mij om winnen en om weer prof worden.”

Foto: © Sportfoto; Tekst: Roy Schriemer