De 30-jarige renner van Monkey Town CT was de afgelopen jaren wel een vaste waarde in de finales van met name selectieve wedstrijden. Als kersvers vader, startend ondernemer en beginnend politicus viert hij het succes en gaat hij op jacht naar nieuwe zeges. “Alleen maar fietsen, geeft soms te veel druk, laat mij maar op verschillende fronten actief zijn. Maar als ik fiets, dan gaan de oogkleppen op en dan wil ik winnen.”

Vaderschap

Het was een bijzondere maand voor Schulting. Een paar dagen na de Ster van Zwolle werd hij samen met wielrenster Ingrid Tempert ouder van dochter Liv, hij is in volle voorbereiding voor een fietsevenement later dit jaar en hij wachtte woensdag als nummer vier van Volkspartij Ommen Vooruit (VOV) gespannen de uitkomst van de gemeenteraadsverkiezingen af. “We hielden twee zetels, de nummer drie was nog dichtbij een plek in de raad, maar voor mij zat het er niet in. Misschien ook niet zo erg. Ik ben pas na afloop van de vorige Ronde van Overijssel benaderd met de vraag of ik de politiek in wilde voor deze partij. Heb me ingelezen in de standpunten en werd steeds enthousiaster. Ik ga de komende jaren vanaf de achtergrond mee kijken en wie weet komt het moment ooit dat ik als raadslid beëdigd wordt. Ik vind het leuk om op die manier betrokken te zijn bij mijn woonplaats Lemele en de gemeente Ommen.” 

Ondernemer

Met zijn activiteiten om een Fiets Food Fun Festival op te zetten (waarbij je 66, 122 of 166 kilometer kunt rijden met na afloop een barbecue) is Schulting ook op andere manieren aan zijn toekomst aan het werken. Als kersvers vader van Liv beseft hij goed dat er brood op de plank moet komen in huize Schulting-Tempert. Een loopbaan als prof heeft hij al jaren geleden uit zijn hoofd gezet. “Zeker toen ik drie klassiekers in één seizoen won met ook de Kernenomloop en de Omloop om Schokland daarbij, heb ik wel even gedroomd van een profcontract. Er volgden enkele jaren dat mijn leven vooral om het fietsen draaide en het presteren. Achteraf heb ik die tijd toch ook wel ervaren als een periode met veel druk en weinig andere afleiding. Ik denk dat ik met de huidige invulling van mijn leven best goed rendeer op de fiets. Natuurlijk moet ik even afwachten of dat zo blijven kan als kersvers vader, maar ik heb wel het geluk dat Ingrid precies weet wat wel en niet werkt voor een wielrenner in de voorbereiding van een koers. In de nacht voor de Omloop van de Houtse Linies hoefde ik er geen twee keer uit om mijn dochter te voeden, dat soort dingen schelen wel natuurlijk.”

Toegeleefd naar voorjaar

Dat het wielrennen zo voorspoedig gaat en zo vroeg in het seizoen, is niet helemaal toevallig. “Ik heb meer dan ooit toegeleefd naar de eerste wedstrijden van het seizoen. Meer en intensiever getraind in de maand februari om er direct te staan. In de Ster van Zwolle was ik goed, maar miste ik toch enkele wedstrijden in mijn benen om echt in de finale partij te bieden aan een renner als Maarten van Trijp. Met nog twee extra koersen was ik klaar voor de Omloop van de Houtse Linies, een wedstrijd waar ik wel een zwak voor heb en waar je onder zware weersomstandigheden echt een loodzware koers krijgt voorgeschoteld. Ik ben vanaf het begin attent mee gereden voorin de koers en in de finale bleef ik alleen met Abe Celi over. Ik wist nog niet wat te verwachten van hem in de laatste kilometers. Maar toen hij stilviel na een tempoversnelling van zichzelf ben ik nog eens doorgetrokken en kon ik winnen. Een mooi moment omdat het ook even geleden was dat ik voor het laatst een klassieker won. Dat soort momenten motiveren je de komende weken en maanden weer. Of de komst van Liv daaraan bijgedragen heeft? Wie weet. Ik ben heel blij met haar komst. Al moet ik zeggen dat ik tijdens de koers vooral met koersen bezig ben.Als ik fiets, dan gaan de oogkleppen op en dan wil ik winnen. Maar als je dan wint, geeft het wel extra lading dat ze er sinds enkele weken is.”

Lijn doortrekken

De komende maanden heeft hij zich weinig concrete doelen gesteld. “Ik hoop deze lijn vooral door te trekken. Komend weekeinde heb ik geen koers en gaan we met de ploeg in Limburg trainen. Als ze het thuis goed vinden, plak ik er nog een trainingsdag achteraan om vervolgens op 31 maart goed te zijn in de Volta Limburg Classic. Dan heb je het niet over winnen, maar wel over zolang mogelijk mee doen in de wedstrijd en gewoon je mannetje staan in een zware koers. Ik ben een renner die op veel terreinen uit de voeten kan, maar vooral als de wedstrijd een beetje selectief is. Het zou mooi zijn als er nog meer zeges volgen. Voor het spel van het winnen zit ik eigenlijk nog steeds op de fiets. Ik vond het vorig jaar ook prachtig om een paar criteriums te winnen, maar klassiekers zijn wel extra speciaal. Een beetje gevrijwaard blijven van pech is belangrijk en dan gaan we gewoon weer voor enkele mooie resultaten dit jaar. Ik voel me op mijn plek bij Monkey Town. We zijn ook in de breedte sterk aan het seizoen begonnen en ik hoop dat we in deze flow door kunnen gaan.”

Tekst: Roy Schriemer; Foto: © Sportfoto