"Nee, we zijn niet vergeten dat vorig jaar met Amalie Dideriksen een Deense de Ronde van Drenthe won. En dat in 2014 (Lizzie Deignan) en 2015 (Jolien D’hoore) ook een buitenlandse renster met de eer ging strijken in Hoogeveen. De wielersport voor vrouwen wordt steeds internationaler en de winnaressen van internationale koersen kunnen tegenwoordig ook uit Finland, Zuid-Afrika of Cuba komen. Maar wie kijkt naar het afgelopen jaar, moet wel constateren dat Nederland alle internationale hoofdprijzen kwam opeisen. En dus nog altijd dominant is in het vrouwenwielrennen.

Een rondje langs de belangrijkste wedstrijden leert dat Nederland in 2017 bijzonder dominant was in het vrouwenwielrennen. Het gaat te ver om van een nieuwe standaard te spreken, er werd in de jaren daarvoor zeker ook wel eens een wereldtitel of een belangrijke wedstrijd of klassement door een andere nationaliteit gewonnen. Maar als je alle wereldtitels van Bergen (Noorwegen) in de bagage hebt, de Europese titels won, het UCI-klassement aanvoert, de Women’s WorldTour op je naam brengt én de belangrijkste rittenkoersen wint, mag je toch zeker van een bepaalde overmacht spreken.

Wie waren dan verantwoordelijk voor die successen? Om in Bergen te beginnen: de Nederlandse Sunweb-formatie won de wereldtitel ploegentijdrit, Annemiek van Vleuten behaalde haar eerste wereldtitel tijdrijden en Chantal Blaak verraste toch enigszins met het veroveren van de regenboogtrui op de weg. Op het Europees Kampioenschap in Herning (Denemarken) waren het Ellen van Dijk (tijdrijden) en Marianne Vos (wegwedstrijd) die met de continentale titels gingen lopen. Anna van der Breggen schreef de Amstel Gold Race, Waalse Pijl, Luik-Bastenaken-Luik en de Giro Rosa op haar naam. De laatste wedstrijd is de belangrijkste rittenkoers op de vrouwenkalender. Geen wonder ook dat ze aan het einde van het jaar de Women’s WorldTour op haar palmares mocht laten bijschrijven. Annemiek van Vleuten won dan nog eens La Course by Le Tour, een mini-Tour de France die vorig jaar uit een loodzware bergrit en een tijdrit bestond. Zij bezette aan het einde van het jaar de nummer één-positie op de internationale ranglijst.

Bij de teams is het al niet veel anders. Naast de al genoemde wereldtitel voor Sunweb was Boels-Dolmans over de hele linie de sterkste ploeg van de afgelopen seizoenen. De Limburgse ploeg onder leiding van Noord-Hollander Danny Stam nam dat stokje een paar jaar geleden over van de succesvolle formatie Rabobank-Liv, de ploeg die ooit Marianne Vos, Annemiek van Vleuten, Anna van der Breggen en Pauline Ferrand Prevot onder contract had.

Is het na de huidige lichting afgelopen? Zwartkijkers dachten een kentering te zien de afgelopen seizoenen. Nu is het inderdaad vanaf 2004 (Marianne Vos) geleden dat Nederland een wereldtitel op de weg bij de junior-vrouwen won. Maar in de tijdrit was in 2016 dan plots toch Karlijn Swinkels de sterkste in deze categorie in Qatar. En in 2017 won Lorena Wiebes de Europese titel op de weg in Herning. Ons land werd op het wereldkampioenschap in Bergen gehuldigd als het beste land uit de UCI Nations Cup voor junior-vrouwen. Er is kortom hoop dat de successen nog even kunnen voortduren. Maar jaren als 2017 die moeten we koesteren."

Tekst: Roy Schriemer Foto: © Sportfoto