"Ik lag bij de eerste lus op het strand nog voor, maar omdat ik het tempo van de mannen niet kon volgen kwam ik alleen te zitten. Toen Pauliena met een paar mannen kwam aanrijden had ik niet de kracht om aan te pikken en ben vervolgens in mijn eigen tempo doorgereden."

Tekst en foto: Dan Rolandus

Yvonne de Jong is bezig aan een uitstekend strandraceseizoen, want vooraf aan de MTB Beachrace in Renesse zegevierde zij in ’s werelds grootste strandrace van Hoek van Holland naar Den Helder, de Katwijk Bikerace, Paal 17 op Texel en de Flexwinkel MTB Beachrace in Noordwijk. 

Yvonne de Jong is een laatbloeier, want voordat de in Emmeloord geboren Noord-Hollandse op de strandbike stapte, kwam zij als hockeyspeelster uit voor eersteklasser Xenios uit Amsterdam, in de Overgangsklasse bij Almeerse uit Almere en tot slot bij De Kraaien uit Wijdewormer. "Ik moest het niet bepaald hebben van mijn techniek, maar meer van mijn snelheid en doorzettingsvermogen. In mijn laatste jaar dat ik hockey speelde, kocht ik mijn eerste fiets en een paar schaatsen voor de wintermarathon en vervolgens de halve marathons in de olympische afstanden of sprintwedstrijden. Intussen bleef de knie, waaraan ik ben geopereerd, tijdens het hardlopen zeuren. Ik heb, aangespoord door mijn vriend (strandbiker Pascal Noort, DR) in 2016 een mountainbike gekocht en deze omgebouwd voor de dubbel Egmond-Pier-Egmond (strandrace + hardlopen, DR). Na de strandrace in Noordwijk heb ik gemerkt dat ik goed in de middenmoot zou kunnen eindigen. Nadat ik in 2016 mijn laatste halve triatlon heb afgewerkt besloot ik te gaan fietsen." Yvonne de Jong nam deel aan alle wielerdisciplines, zoals op de baan, het strand en een “beetje” op de weg. "Dat liep niet lekker, zodat ik op mijn omgebouwde mountainbike op het strand ben gaan rijden." De Haarlemse verbaasde in 2016 met een tweede plaats in de monsterrace van Hoek van Holland naar Den Helder, gevolgd door een derde stek in de Dijk tot Dijkrace Den Helder-Petten-Den Helder en een tweede plaats in Rockanje. "Ik ben het seizoen 2016/’17 in gegaan om af en toe op het podium te komen. Het ging meteen al goed, eindigde als derde in het eindklassement van de strandracecompetitie. Ik heb het NK op Ameland moeten missen vanwege een hersenschudding."

Verbaasd

De mentaal sterke Yvonne de Jong, die het vooral moet hebben van haar karakter, was er inmiddels achter gekomen dat zij in de vrouwengroep kon meestrijden voor de eindprijzen. ‘Ik heb diverse marathons gereden en op de weg getraind. De Bart Brentjens Challenge was gewoon een uitputtingsslag met veel modder, maar wel leuk. Ik was niet ontevreden met mijn zesde plaats. Pascal (Noort, DR) heeft voor mij speciaal een strandfiets gebouwd. Ik ben het strandseizoen met mijn nieuwe fiets en mijn fysieke fitheid in gegaan met als doel één overwinning. Dat ik meteen de eerste de beste strandrace win in Egmond aan Zee (Derp Beachbike Race, DR), ja daar was ik best verbaasd over." Dat de Haarlemse nog steeds ontdekkende is, onderstreepte zij met het uitstapje naar de baan. "December was even wat minder op het strand omdat ik mijn zinnen had gezet op het NK achtervolging en de keirin. De keirin is een totale flop geworden en de 3 kilometer ging ook al mis. En dat terwijl ik superfit aan het NK was begonnen. Ik blijf de baan er overigens bij doen, want het is goed voor de snelheid en ik wil mijn pr op de 3 kilometer scherp stellen." De leidster in het KNWU Strandracetopcompetitieklassement heeft haar draai op het strand overigens gevonden. "De strandraces zijn een grote uitdaging en ook een mentale strijd. Bovendien vind ik het heel leuk en hebben wij een toffe ploeg. Als het strandseizoen achter de rug is, wil ik elke maand één of twee mooie mountainbikemarathons voor de lol gaan rijden in onder meer de Ardennen, Duitsland en ook in de Haarlemmermeer. De mountainbikemarathonkalender staat vol met mooie marathons. Ik zie het mountainbiken als een soort van buitenspelen."

Afbreuk

De sportlerares aan de SBO Wending in Amstelveen vind het bijzonder vreemd dat in tegenstelling tot bij de mannen de vrouwen het tijdens de strandraces vooralsnog laten afweten. "Te weinig vrouwen aan de start doet afbreuk aan de charme van de toch mooie strandraces" sluit Yvonne de Jong af. "Natuurlijk zie je in sommige wedstrijden de professionele vrouwen (Ellen van Dijk, Roxane Knetemann, Amy Pieters, DR) aan de start verschijnen, maar je ziet ook dat Pauliena Rooijakkers (leg zich meer toe op de weg, DR) en Nina Kessler (actief op de baan, DR) minder aan de start komen. Maar het meest vervelende is dat de vrouwen gezamenlijk starten met de mannen. Ik pleit er voor dat de vrouwen tien minuten na de mannen licentiehouders zouden moeten starten voor hun race. Ik ben er van overtuigd dat er dan meer vrouwen zich melden voor de strandrace."