Tekst: Edo Sturm, Foto: Georges Deswijzen

Gesink moet het vuile werk opknappen. Bidons halen voor Bauke Mollema als zijn kopman droog staat en de wind splijten als Mollema naar voren geloodst moet. Ruim tweeëneenhalve week sleurt hij inmiddels in het voorwiel van Mollema, slechts zelden achter zijn kopman. In de rit die twee keer de Alpe d’Huez aandeed, manifesteerde Gesink zich opnieuw als een modelknecht. Hij vulde voor Mollema de gaten in de groep met kanshebbers. Tot bij de Groninger het spreekwoordelijke licht uitging, onderaan de tweede keer Alpe. “Jammer”, blikte Gesink gisteren nog even terug op de dag ervoor die werd overschaduwd door het nieuws over een zieke Mollema.

Ontspannen
De 27-jarige Achterhoeker oogt ontspannen, in elk geval meer dan in voorgaande jaren tijdens de Tour. Hij kon bits, soms afwerend reageren op kritische vragen. Zo nu en dan hulde hij zich na een tegenvallende etappe in zwijgen. Zoals in 2011 bovenop Luz-Ardiden toen hij een kwartier verloor op de concurrentie en zijn podiumkansen om zeep hielp. Gewoon geen zin om met de buitenwacht te communiceren op die momenten.

Maar dat was een Gesink onder druk. Een renner op wiens schouders de last van een hele natie rustte, zo voelde hij het tenminste. Gesink zou dat geel op een goede dag winnen. Het is het juk van het kopmanschap waartegen Gesink eigenlijk niet bestand lijkt. Misschien in de Ronde van Italië of Spanje waar de last nu eenmaal vele malen minder weegt dan in Frankrijk.

Hij glimlachte gisteren na de negentiende rit. Het was lang geleden dat Gesink in dit stadium van de Tour nog eens uitstraalde dat hij plezier heeft in wat hij doet. De Portugees Rui Costa was dan wel met ‘zijn etappe’ aan de haal gegaan, maar hij had wederom “gereden voor wat hij waard was”. In de loodzware en natte Alpenetappe had hij voor zijn kansen geknokt. Gesink strandde op een zeven plek, zijn beste uitslag in deze Tour tot dusver. Belkin mikt naast ritwinst op een top-10 positie in het klassement.

De vraag was wie, voorafgaand aan de Tour. Gesink wilde niet meer aan het verwachtingspatroon voldoen. Zijn vijfde plek in de Tour van 2010 was een kantelpunt. Zijn prestaties kwamen in een soort vrije vak terecht. Een enkel uitschietertje daargelaten. Daarna zwol de kritiek aan. Hij werd na weer een tegenvallende Ronde vorig jaar openlijk afgeserveerd op tv. Voor Gesink was de maat vol.

Luwte
Hij verkoos de luwte. Een bescheiden rol in de ploeg, eentje die eigenlijk niet bij zijn statuur past maar waar hij zich veel prettiger in kan manoeuvreren. En het ligt hem veel beter, bekende hij deze Tour. De pers loopt hem na een etappe vaak voorbij. Liever een quote van Mollema of  Laurens ten Dam, de twee blikvangers. Als hij voor de start ’s ochtends de teambus uitkomt, staart het publiek hem aan met een  zachte ‘Robert’. Als Mollema zijn fiets pakt, scandeert het publiek ‘Bauke’.

Een kopman die modelknecht is geworden, een transitie zonder heel veel aanpassingsproblemen. In Le Grand-Bornand wilde Gesink nog wel eens uitleggen waarom hij hier rondrijdt. “We zijn hiernaartoe gekomen voor het klassement van Bauke. Ik hoopte dat wij hun plekken zo goed mogelijk kunnen verdedigen. Daar hebben al die mannen inclusief ikzelf, heel hard voor gewerkt, tweeëneenhalve week lang.”